Τα γαλακτοκομικά προϊόντα ωφελούν την καρδιά

Τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι σημαντική πηγή κορεσμένου λίπους στη διατροφή μας, κάτι που συνδέεται με τα καρδιακά νοσήματα.

Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι τα γαλακτοκομικά μπορούν ουσιαστικά να ωφελήσουν την καρδιά μας, για παράδειγμα μειώνοντας την αρτηριακή πίεση ή τα επίπεδα της χοληστερόλης, γράφουν στην Αμερικανική Επιθεώρηση Κλινικής Διατροφής η δρ Εβα Γουορένσζο του πανεπιστημίου της Ουψάλας και οι συνεργάτες της.

Οι επιστήμονες μέτρησαν τα επίπεδα του αίματος σε δύο βιοδείκτες στα λιπαρά του γάλακτος 444 καρδιοπαθών και 556 υγιών εθελοντών. Οι ουσίες πενταδεκανοϊκό οξύ και επταδεκανοϊκό οξύ υποδεικνύουν πόσο γαλακτοκομικό λίπος καταναλώνει ένας άνθρωπος στη διατροφή του.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι εκείνοι που είχαν τα υψηλότερα επίπεδα βιοδεικτών, δηλαδή κατανάλωναν τη μεγαλύτερη ποσότητα γαλακτοκομικού λίπους, είχαν ουσιαστικά μικρότερο κίνδυνο να υποστούν καρδιακή προσβολή: για τις γυναίκες ο κίνδυνος μειωνόταν κατά 26%, ενώ για τους άνδρες ήταν 9% χαμηλότερος.

Με βάση τις εκτιμήσεις της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρίας, ένας άνδρας 60 ετών με φυσιολογικό βάρος, χωρίς παράγοντες κινδύνου για καρδιακό νόσημα (όπως κάπνισμα ή διαβήτης) έχει 6% πιθανότητες να πεθάνει τα επόμενα δέκα χρόνια.

Η μελέτη αυτή επομένως καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αν αυτός ο άνδρας κατανάλωνε μεγάλες ποσότητες γαλακτοκομικών, θα μείωνε τον κίνδυνο κατά περίπου μισό τοις εκατό.

Για μία γυναίκα ή για κάποιον με μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστεί καρδιακή προσβολή, τα οφέλη θα ήταν μεγαλύτερα.

Τα γαλακτοκομικά προϊόντα περιέχουν ευεργετικές ουσίες όπως ασβέστιο, βιταμίνη D και κάλιο, επισημαίνουν οι επιστήμονες. Επίσης έχει αποδειχτεί ότι αυξάνουν τα επίπεδα της "καλής" χοληστερόλης (HDL).

http://health.ana-mpa.gr/view1.php?id=7192
http://www.healthierworld.gr

Οι κοντοί άνθρωποι πιο κοντά στο έμφραγμα

Οι γυναίκες που έχουν ύψος κάτω των 1,53 μέτρων και οι άνδρες κάτω των 1,65 μέτρων εμφανίζονται σημαντικά πιο επιρρεπείς σε καρδιαγγειακά ή προβλήματα στεφανιαίας αρτηρίας σε σχέση με τις γυναίκες που έχουν ύψος πάνω από 1,66 μέτρα και τους άνδρες άνω των 1,73 μέτρων.

Η σχέση ανάμεσα στο ύψος και την καρδιά έχει ήδη εξεταστεί σε σχεδόν 2.000 μελέτες ανά τον κόσμο, κατά τα τελευταία 60 έτη, όμως τα συμπεράσματα ήσαν αντιφατικά. Οι φινλανδοί επιστήμονες επαναξιολόγησαν όλες αυτές τις μελέτες και τις σύγκριναν προσεκτικά, καταλήγοντας, όπως είπαν, στο αδιαμφισβήτητο πλέον συμπέρασμα ότι το χαμηλό ύψος συνιστά αυξημένο κίνδυνο για την καρδιά.

Η έρευνα (μετα-ανάλυση), υπό την Τούουλα Πααγιάνεν του πανεπιστημίου του Τάμπερε, η οποία δημοσιεύτηκε στο ευρωπαϊκό καρδιολογικό περιοδικό "European Heart Journal", αφορούσε περίπου τρία εκατομμύρια άτομα διεθνώς, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και το BBC. Σύμφωνα με την μελέτη, το ύψος πρέπει πλέον να προστεθεί στους ήδη γνωστούς παράγοντες κινδύνου για την καρδιά, όπως η παχυσαρκία, η προχωρημένη ηλικία και η υψηλή χοληστερίνη.

Οι επιστήμονες, δια του καθηγητή του πανεπιστημίου του Ελσίνκι Γιάακο Τουομιλέχτο, παραδέχτηκαν ότι δεν είναι ακόμα γνωστοί οι πιθανοί παθο-φυσιολογικοί, περιβαλλοντικοί και γενετικοί λόγοι πίσω από τη σχέση ύψους-καρδιάς. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι οι κοντύτεροι άνθρωποι έχουν μικρότερες στεφανιαίες αρτηρίες, που μπορεί να φράξουν πιο νωρίς στη ζωή του ανθρώπου, ειδικά όταν συνυπάρχουν άλλες αιτίες, όπως η ανθυγιεινή διατροφή ή μια μόλυνση. Δεν αποκλείεται όμως να παίζουν ρόλο και κάποια γονίδια.

Η υπεύθυνη ερευνήτρια καθησύχασε τους κοντούς ανθρώπους λέγοντας ότι δεν πρέπει να ανησυχούν, επειδή το ύψος δεν είναι παρά ένας μόνο παράγων κινδύνου. "Αν και οι άνθρωποι δεν μπορούν να ελέγξουν το ύψος τους, μπορούν να ελέγξουν το βάρος τους και τις συνήθειες της ζωής τους, όπως το κάπνισμα, το αλκοόλ και τη φυσική άσκηση", ανέφερε η Πααγιάνεν. Από την άλλη, πρόσθεσε, το μεγάλο ύψος αφαιρεί μεν έναν παράγοντα κινδύνου, όμως δεν αποτελεί από μόνο του παράγοντα προστασίας για την καρδιά, με άλλα λόγια και οι ψηλοί άνθρωποι πρέπει να έχουν το νου τους για τους υπόλοιπους παράγοντες κινδύνου.

Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση: http://eurheartj.oxfordjournals.org/content/early/2010/06/04/eurheartj.ehq155.abstract

http://health.ana-mpa.gr/fthema.php?id=7191
http://www.healthierworld.gr

Τα νέα όπλα εναντίον του καρκίνου

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία - Επιμέλεια: Ρούλα Τσουλέα

Ελπίδες για την καλύτερη αντιμετώπιση πολλών μορφών καρκίνου άφησε το μεγαλύτερο και σημαντικότερο συνέδριο Ογκολογίας στον κόσμο, που ολοκλήρωσε προχθές τις εργασίες του στο Σικάγο. Επιπλέον, η είδηση πως ένα εμβόλιο για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού θα μπορούσε να κυκλοφορεί μέσα σε μια δεκαετία, αποτελεί απόδειξη του πόσο πολύ έχει προχωρήσει η επιστήμη στη μάχη εναντίον της νόσου.

Η διάγνωση του καρκίνου δεν ισοδυναμεί πλέον με θανατική καταδίκη, καθώς ήδη κατορθώνουν να τον νικούν σχεδόν έξι στους δέκα ασθενείς. Και μολονότι ένα μαγικό χάπι εναντίον του δεν αναμένεται να βρεθεί ποτέ, οι ειδικοί είναι πλέον πεπεισμένοι πως σταδιακά μετατρέπουν την πάλαι ποτέ θανατηφόρο ασθένεια σε ένα χρόνιο νόσημα.

Στο 46ο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO) παρουσιάστηκαν πειραματικές αλλά υποσχόμενες θεραπείες για πολλές από τις 200 διαφορετικές μορφές καρκίνου _ μεταξύ αυτών, για τον προχωρημένο καρκίνο του πνεύμονα, για το πολλαπλούν μυέλωμα, για ορισμένους καρκίνους του εγκεφάλου, για το μελάνωμα και για τον προχωρημένο καρκίνο του προστάτη. Παρουσιάστηκαν επίσης μέθοδοι και τεχνικές που χρησιμοποιούν τους μηχανισμούς επικοινωνίας των καρκινικών κυττάρων για να δημιουργήσουν εξατομικευμένες θεραπείες.

Μαστός
Πειράματα με ένα εμβόλιο που θα προλαμβάνει τον καρκίνο του μαστού είναι πιθανό να αρχίσουν το 2011. Το εμβόλιο στοχεύει μία πρωτεΐνη που λέγεται άλφα-λακταλβουμίνη και υπάρχει στους καρκινικούς όγκους του μαστού. Ο δρ Βίνσεντ Τουόχι, από το Ερευνητικό Ιδρυμα Λέρνερ, στο Οχάιο, που επινόησε το εμβόλιο, πιστεύει ότι θα μπορούσε να σταματά το 70% των καρκινικών όγκων του μαστού.

«Οι όγκοι είναι όπως οι μεθυσμένοι σε ένα μπαρ: "λένε” και “κάνουν” πράγματα που δεν πρέπει. Ενα από αυτά είναι η παραγωγή της άλφα-λακταλβουμίνης _ και αυτό είναι που χρησιμοποιούμε εναντίον τους», δήλωσε.

Έντερο
Επιστήμονες από τις ΗΠΑ αναπτύσσουν ένα εμβόλιο εναντίον μιας πρωτεΐνης που σχετίζεται με τον φλεγμονώδη καρκίνο του παχέος εντέρου, ενώ μία άλλη ερευνητική ομάδα χρησιμοποιεί τη βάση δεδομένων μιας οικογένειας μορμόνων για να εντοπίσει τα γονίδια που σχετίζονται με τις κληρονομούμενες μορφές του.

Ωοθήκες

Μελέτη με το φάρμακο μπεβασιζουμάμπη, το οποίο είναι ήδη εγκεκριμένο για την αντιμετώπιση του καρκίνου του εγκεφάλου, των νεφρών, του πνεύμονα, του μαστού και του εντέρου, έδειξε πως η χορήγησή του σε ασθενείς με καρκίνο των ωοθηκών σταθεροποιεί για αρκετό καιρό την κατάστασή τους, εμποδίζοντας την εξέλιξη της νόσου.

Αλλη μελέτη με ένα πειραματικό φάρμακο που αποκαλείται NKTR-102 έδειξε πως μπορεί να συρρικνώσει τους όγκους σε μια στις τρεις ασθενείς και να εμποδίσει για μήνες την εξέλιξη της νόσου σε αρκετές άλλες.

«Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι το NKTR-102 υπόσχεται πολλά για τις γυναίκες που μάχονται με τον καρκίνο των ωοθηκών», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ιγκνας Βέργκοτ, από το Καθολικό Πανεπιστήμιο του Λέβεν, στο Βέλγιο.

Πνεύμονας

Τρεις ερευνητικές ομάδες ανακοίνωσαν πως παρέτειναν τη ζωή πασχόντων από προχωρημένο, μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, χορηγώντας ένα ή περισσότερα φάρμακα.

Η πρώτη χρησιμοποίησε το φάρμακο ερλοτινίμπη σε γυναίκες οι οποίες ήταν πολύ άρρωστες για να υποβληθούν σε χημειοθεραπεία. Οπως διαπιστώθηκε, η ερλοτινίμπη μειώνει κατά 25% τον κίνδυνο θανάτου στις γυναίκες αυτές. Η ερλοτινίμπη είναι εγκεκριμένη ως δεύτερης γραμμής θεραπεία για τους συγκεκριμένους καρκίνους μετά τη χημειοθεραπεία.

Η δεύτερη ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε το πειραματικό φάρμακο κριζοτινίμπη, το οποίο είναι κατάλληλο για ασθενείς που φέρουν ένα συγκεκριμένο, ελαττωματικό γονίδιο (λέγεται EML4-ALK). Η μελέτη έδειξε πως η κριζοτινίμπη μπορεί να συρρικνώσει τους όγκους ή να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου στους μισούς ασθενείς. Το γονίδιο EML4-ALK εντοπίζεται συνηθέστερα σε νεώτερους και μη καπνιστές ασθενείς, οι οποίοι πάσχουν από μη μικροκυτταρικό καρκίνωμα.

Η τρίτη ερευνητική ομάδα χορήγησε συνδυασμένη χημειοθεραπεία σε ηλικιωμένους ασθενείς (άνω των 70 ετών), στους οποίους είθισται να χορηγείται μόνο ένα χημειοθεραπευτικό σκεύασμα. Το όφελος στην επιβίωση ήταν τόσο εντυπωσιακό σε όσους υποβάλλονταν σε συνδυασμένη αγωγή, ώστε η μελέτη διεκόπη πρόωρα για να πάρουν και οι υπόλοιποι συνδυασμό φαρμάκων.

Πάγκρεας

Μια εξέταση ούρων που ανιχνεύει τον καρκίνο του παγκρέατος αναπτύσσεται από ερευνητές του Ιδρύματος Καρκίνου του Νοσοκομείου Barts, στο Λονδίνο. Η εξέταση δρα καταγράφοντας τα επίπεδα μιας πρωτεΐνης, η οποία σχετίζεται με τους όγκους και αυξάνεται όταν αυτοί αναπτυχθούν.

Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι μια από τις πιο επικίνδυνες μορφές της νόσου, καθώς δεν προκαλεί συμπτώματα στα πρώτα στάδιά του και προς το παρόν δεν υπάρχει προληπτική εξέταση που να γίνεται στο πλαίσιο του περιοδικού προληπτικού ελέγχου (τσεκ απ).

Προστάτης

Σε Βρετανία και ΗΠΑ πραγματοποιούνται μελέτες με μια εγχεόμενη μορφή ακτινοθεραπείας για τον προχωρημένο καρκίνο του προστάτη. Ελπίζεται ότι η χορήγηση της αλφαραδίνης, όπως λέγεται το ραδιενεργό υλικό που εγχέεται στον ασθενή, θα καταπολεμήσει τους μεταστατικούς όγκους οι οποίοι αναπτύσσονται στα οστά στα προχωρημένα στάδια της νόσου και προκαλούν ανείπωτο πόνο στους ασθενείς.

Επιπλέον, ένα πειραματικό φάρμακο που λέγεται καμπαζιταξέλη διαπιστώθηκε πως αυξάνει την επιβίωση ασθενών με μεταστατικό και ανθεκτικό στις ορμόνες καρκίνο του προστάτη.

Μια άλλη μελέτη έδειξε πως ο συνδυασμός της κλασικής αγωγής (ορμονοθεραπεία) με ακτινοθεραπεία αυξάνει σημαντικά τα ποσοστά των ανδρών που κατορθώνουν να νικήσουν τον καρκίνο του προστάτη, ακόμα κι αν αυτός έχει εξαπλωθεί στους παρακείμενους ιστούς κατά τη διάγνωσή του.

Εγκέφαλος

Μία στοχευμένη θεραπεία έδειξε να γίνεται καλά ανεκτή από παιδιά με μυελοβλάστωμα _ τον πιο συχνό και επιθετικό καρκίνο του εγκεφάλου στα παιδιά. Το φάρμακο που τους χορηγήθηκε είναι γνωστό ως GDC-0449, στοχεύει σε έναν συγκεκριμένο χημικό μηχανισμό του μυελοβλαστώματος και δοκιμάζεται επίσης σε ενήλικες. Οι μελέτες συνεχίζονται για να διαπιστωθεί η αποτελεσματικότητά του.

Σε μια άλλη μελέτη, το φάρμακο εβερόλιμους διαπιστώθηκε ότι συρρικνώνει όγκους στον εγκέφαλο ατόμων που πάσχουν από μια σπάνια νόσο, γνωστή ως οζώδη σκλήρυνση. Η νόσος προκαλεί τα επονομαζόμενα αστροκυττώματα, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν σημαντικό οίδημα στον εγκέφαλο. Το εβερόλιμους συρρίκνωσε κατά 30% ή περισσότερο τους όγκους στο 75% των ασθενών στους οποίους χορηγήθηκε.

Δέρμα

Ενα πειραματικό φάρμακο που λέγεται ιπιλιμουμάμπη διαπιστώθηκε ότι παρατείνει τη ζωή πασχόντων από προχωρημένο μελάνωμα, την πιο επιθετική μορφή καρκίνου του δέρματος.

Η σχετική μελέτη έδειξε πως δύο χρόνια μετά τη θεραπεία με ιπιλιμουμάμπη, το 24% των ασθενών ήταν ζωντανοί, ενώ μεταξύ όσων είχαν υποβληθεί σε θεραπεία ενίσχυσης του ανοσοποιητικού το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 14%. Επιπλέον, ο μέσος όρος επιβίωσης των 676 εθελοντών που συμμετείχαν στη μελέτη ήταν 10 μήνες με την ιπιλιμουμάμπη, έναντι 6 μηνών με την άλλη θεραπεία.

Πολλαπλούν μυέλωμα

Ενα φάρμακο που λέγεται ζολεδρονικό οξύ αυξάνει κατά 16% την επιβίωση ασθενών με νεοδιαγνωσμένο πολλαπλούν μυέλωμα, όταν προστίθεται στη συνήθη χημειοθεραπεία που τους χορηγείται. Το φάρμακο αυτό είναι εγκεκριμένο για την επιβράδυνση των οστικών επιπλοκών σε ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα και άλλους μεταστατικούς καρκίνους.

Ενα άλλο φάρμακο που λέγεται καρφιλζομίμπη μπορεί να βοηθήσει τους πάσχοντες από πολλαπλούν μυέλωμα των οποίων ο καρκίνος έχει επιδεινωθεί έπειτα από κατά μέσον όρο πέντε κύκλους θεραπείας με τα ήδη κυκλοφορούντα φάρμακα. Η σχετική μελέτη έδειξε πως στη θεραπεία με αυτό ανταποκρίνεται το 55% των ασθενών και η παρασκευάστρια εταιρεία του ετοιμάζεται να ζητήσει άδεια κυκλοφορίας του φαρμάκου αργότερα εφέτος.

Η λευχαιμία που δεν σκοτώνει

Σημαντικά βήματα προόδου γίνονται στην αντιμετώπιση (και) της χρόνιας μυελογενούς λευχαιμίας, η οποία εκδηλώνεται συνηθέστερα σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών και ουσιαστικά οφείλεται σε ένα «λάθος» του DNA και όχι σε συνήθειες του τρόπου ζωής.

Οπως εξηγεί ο δρ Τζιαναντόνιο Ρόστι, αιματολόγος στο Πανεπιστήμιο της Μπολώνιας και ένας από τους κορυφαίους ερευνητές της χρόνιας μυελογενούς λευχαιμίας, η νόσος αρχίζει όταν για άγνωστους λόγους ανταλλάσσουν γενετικό υλικό μεταξύ τους δύο χρωμοσώματα (τα 9 και 22) και δημιουργείται ένα λευχαιμικό γονίδιο.

Η ανταλλαγή αυτή, που δεν έχει καμία σχέση με τους γνωστούς παράγοντες κινδύνου για καρκίνο (κάπνισμα, κακή διατροφή, παχυσαρκία κ.λπ.), συμβαίνει πάρα πολύ συχνά _ σε όλους μας σχεδόν. Ελάχιστοι όμως αρρωσταίνουν εξαιτίας της (μόλις 1,5 κρούσματα ανά 100.000 ενήλικες καταγράφεται κάθε χρόνο στον πλανήτη), για λόγους που παραμένουν ακόμα αδιευκρίνιστοι.

Η ασθένεια καθαυτή εκδηλώνεται όταν ο μυελός των οστών (είναι το «εργοστάσιο παραγωγής» των λευκών αιμοσφαιρίων) αρχίζει να παράγει μη φυσιολογικά κύτταρα. Η παραγωγή αυτών των λευχαιμικών κυττάρων είναι τον πρώτο καιρό «χαλαρή» και γι' αυτό οι ασθενείς δεν έχουν συμπτώματα λευχαιμίας (όπως οι συχνές λοιμώξεις ή η αναιμία, που συμβαίνουν όταν υπολειτουργούν ή απουσιάζουν τα «αμυντικά» μας κύτταρα, δηλαδή τα υγιή λευκά αιμοσφαίρια).

Εάν όμως κατ' αυτό το χρονικό διάστημα, ο ασθενής δεν αρχίσει την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή, η ασθένεια εξελίσσεται σταδιακά στο δεύτερο και στο τρίτο στάδιο, κατά το οποίο τα λευχαιμικά κύτταρα γίνονται ολοένα περισσότερα και πιο ανθεκτικά. Τελικά, η ασθένεια μπαίνει στο τέταρτο στάδιο, κατά το οποίο γίνεται οξεία: τα λευχαιμικά κύτταρα πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα και τα πράγματα γίνονται πάρα πολύ δύσκολα.

Οι λέξεις - κλειδιά είναι «έγκαιρη, κατάλληλη θεραπεία και συμμόρφωση», κατά τον δρα Ρόστι. «Η χρόνια μυελογενής λευχαιμία είναι μια ασθένεια με την οποία ο ασθενής μπορεί να ζήσει, για να πεθάνει τελικά από κάτι άλλο _ αρκεί να παίρνει σωστά τα φάρμακά του», λέει χαρακτηριστικά.

Τα φάρμακα που χορηγούνται για τη χρόνια μυελογενή λευχαιμία είναι η ιματινίμπη (το γνωστό Γκλίβεκ, που αποτέλεσε επανάσταση στη θεραπεία της νόσου πριν από περίπου μία δεκαετία) και ως δεύτερη επιλογή (χορηγούνται σε περίπτωση αντοχής ή μη καλής ανεκτικότητας της ιματινίμπης) τα πολύ νεώτερα φάρμακα νιλοτινίμπη και δασατινίμπη.

Τα φάρμακα έχουν ως στόχο να διατηρούν τα επίπεδα των λευχαιμικών κυττάρων κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο, ούτως ώστε να εμποδιστεί η νόσος να εξελιχθεί από το πρώτο στάδιο στα επόμενα. Η αποτελεσματικότητά τους είναι πολύ μεγάλη, κατά τον δρα Ρόστι: περισσότερο από το 90% των ασθενών που τα παίρνουν πλησιάζουν τη δεκαετία από την αρχική διάγνωση.

Για να γίνει αυτό, όμως, οι ασθενείς πρέπει να παίρνουν τα φάρμακά τους _ δηλαδή 1-4 δισκία την ημέρα, ανάλογα με την αγωγή. Εντούτοις, περίπου δύο χρόνια έπειτα από την αρχική διάγνωση (και το αρχικό σοκ), οι ασθενείς χαλαρώνουν και αρχίζουν να αμελούν την αγωγή τους, με συνέπεια όχι μόνο να διατρέχουν κίνδυνο να αρχίσουν να αυξάνονται τα επίπεδα των λευχαιμικών κυττάρων, αλλά και να αναπτυχθεί ανθεκτικότητα στα φάρμακα.

Τα καλά νέα για τους ασθενείς είναι πως τα νεώτερα φάρμακα αποδεικνύονται καλύτερα ακόμα και από το Γκλίβεκ, σύμφωνα με μελέτες που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο ASCO 2010. Μία από αυτές έδειξε πως η νιλοτινίμπη που έχει πιο εκλεκτική δράση από την ιματινίμπη (αυτό σημαίνει ότι δρα πιο στοχευμένα και είναι πιο «δυνατή» στα λευχαιμικά κύτταρα και λιγότερο στα υγιή) όχι μόνο είναι καλύτερα ανεκτή, αλλά λειτουργεί και σε περισσότερους ασθενείς.

Στην πραγματικότητα, η νόσος έγινε μη ανιχνεύσιμη σε μοριακό επίπεδο στο 80% των ασθενών που έπαιρναν νιλοτινίμπη, έναντι του 65% όσων έπαιρναν ιματινίμπη _ ένα εύρημα που πολύ απλά σημαίνει ότι οι ασθενείς μπορούν να βοηθηθούν ακόμα περισσότερο.

Αντίστοιχα ευρήματα είχε και μελέτη με τη δασατινίμπη, γεγονός που ώθησε τον δρα Τσαρλς Λ. Σόιγερς, επικεφαλής του Προγράμματος Ανθρώπινης Ογκολογίας και Παθογένεσης στο Κέντρο Καρκίνου Μεμόριαλ Σλόαν-Κέτερινγκ, στη Νέα Υόρκη, να δηλώσει πως οι νεοδιαγνωσθέντες πάσχοντες από χρόνια μυελογενή λευχαιμία ίσως θα πρέπει να αρχίζουν απευθείας θεραπεία με τα νεώτερα φάρμακα.

http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=1&articleID=9836&la=1

Οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες θα ανταλλάξουν στοιχεία για να επιταχύνουν την έρευνα στο Αλτσχάιμερ και το Πάρκινσον

Η "ισχύς εν τη ενώσει" δεν συνηθίζεται στον χώρο της έρευνας για νέα φάρμακα. Όμως σε αυτήν ακριβώς την ασυνήθιστη κίνηση προχώρησαν μερικές μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες, που αποφάσισαν να ρίξουν (εν μέρει τουλάχιστον) τα τείχη της μυστικοπάθειας λόγω ανταγωνισμού και να μοιραστούν από κοινού τα δεδομένα από κλινικές έρευνες που έχουν κάνει σε νέα φάρμακα για το Αλτσχάιμερ και το Πάρκινσον. Η προσπάθειά τους αποσκοπεί στο να επιταχύνουν την ανάπτυξη νέων θεραπειών για τις νευρο-εκφυλιστικές παθήσεις του εγκεφάλου.

Μέσα από αυτή τη συμμαχία του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, θα προκύψει μια ενιαία ηλεκτρονική βάση δεδομένων, που θα δώσει στους ερευνητές των εταιριών και των ερευνητικών ινστιτούτων, δημόσιων και ιδιωτικών, παγκόσμια πρόσβαση σε ένα πλούτο πληροφοριών, οι οποίες έχουν προκύψει από την κλινική μελέτη χιλιάδων ασθενών με αυτές τις εγκεφαλικές παθήσεις.

Η ανταλλαγή των στοιχείων και η ελεύθερη πλέον πρόσβαση σε αυτά, αντί να μένουν κρυμμένα στα συρτάρια κάθε φαρμακευτικής εταιρίας, ελπίζεται ότι θα διευκολύνει τους ερευνητές στην πρόοδο των εργασιών τους σε σχέση με τις ασθένειες αυτές που έχουν γίνει πια ολοένα πιο συχνές σε όλο τον κόσμο, αλλά για τις οποίες δεν έχει βρεθεί ακόμα θεραπεία, παρόλο που έχουν ήδη υπάρξει δεκαετίες ερευνών.

Πάνω από 26 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από Αλτσχάιμερ παγκοσμίως και περίπου 4 εκατομμύρια από Πάρκινσον. Η πρωτοβουλία για την κοινή βάση των κλινικών ερευνητικών δεδομένων συντονίζεται από τη Συμμαχία Εναντίον των Μεγάλων Ασθενειών, έναν οργανισμό ασθενών και φαρμακοβιομηχανιών, που δρουν στο πλαίσιο του μη κερδοσκοπικού Ινστιτούτου Critical Path.

Στη συμμαχία, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, μεταξύ άλλων, συμμετέχουν οι εταιρίες Pfizer, GlaxoSmithKline, Johnson & Johnson, Sanofi-Aventis κ.α. Την όλη προσπάθεια στηρίζουν η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA), τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (ο μεγαλύτερός δημόσιος αμερικανικός ερευνητικός φορέας), η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Φαρμάκων κ.α.

http://health.ana-mpa.gr/news.php?id=7201
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ,http://www.healthierworld.gr

Υπνοβάτες (και) στο σεξ!

Είναι δυνατόν να κάνει κάποιος σεξ το βράδυ και να μην το θυμάται το επόμενο πρωί; Ως φαίνεται όχι μόνον είναι, αλλά αποτελεί και πολύ συχνό φαινόμενο – τουλάχιστον μεταξύ όσων πάσχουν από μία ή περισσότερες διαταραχές ύπνου και οι οποίοι αποτελούν το περίπου ένα τρίτο του γενικού πληθυσμού!

Αυτό είναι το συμπέρασμα μίας νέας μελέτης, σύμφωνα με την οποία η σεξυπνία - όπως αποκαλείται το παραπάνω φαινόμενο – προσβάλλει περισσότερο από το 8% των ασθενών που απευθύνονται στους ειδικούς με διαταραχές ύπνου.

Υπολογίζεται πως ποσοστό έως 35% του γενικού πληθυσμού πάσχει από μία ή περισσότερες τέτοιες διαταραχές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η αϋπνία, η υπνηλία, οι παραϋπνίες κ.ά.

Στη μελέτη, που ανακοινώθηκε στο συνέδριο SLEEP 2010, ερευνητές ρώτησαν 832 ασθενείς από Ιατρεία Ύπνου για την σεξουαλική τους συμπεριφορά όταν κοιμόντουσαν – συμπεριφορά που κυμαινόταν από αυνανισμό έως πλήρη σεξουαλική επαφή.

Με μεγάλη τους έκπληξη ανακάλυψαν πως το 11% των ανδρών και το 4% των γυναικών έπασχαν από σεξυπνία.

«Μας εξέπληξε το πόσο συχνή είναι η σεξυπνία», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Σάρον Α. Τσανγκ, από το Εργαστήριο Μελέτης του Ύπνου του Τμήματος Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Health Network, στο Τορόντο. «Νομίζαμε ότι οι πάσχοντες θα ήταν ελάχιστοι, αλλά κατά μέσον όρο ήταν περισσότεροι από 1 στους 12».

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η συχνότητα της σεξυπνίας θα είναι χαμηλότερη στον γενικό πληθυσμό, αλλά ακόμα κι έτσι είναι πραγματικά πολύ πιο συχνή απ’ ό,τι νόμιζαν.

Παραϋπνίες

Η σεξυπνία ανήκει σε μια ομάδα διαταραχών του ύπνου οι οποίες αποκαλούνται παραϋπνίες και ουσιαστικά είναι ακούσιες συμπεριφορές οι οποίες εκδηλώνονται στη διάρκεια του ύπνου.

Σύμφωνα με την δρα Τσανγκ, στις παραϋπνίες ανήκουν συμπεριφορές όπως το τρίξιμο των δοντιών, το να ανοίγουν τα μάτια αμέσως μόλις κοιμηθεί ο πάσχων, η ακούσια… επιδρομή στο ψυγείο και η… εμβριθής συζήτηση με έναν φανταστικό ή πραγματικό συνομιλητή.

Σε όλες τις περιπτώσεις, της σεξυπνίας συμπεριλαμβανομένης, ο πάσχων δεν συνειδητοποιεί τι κάνει, ούτε και το θυμάται όταν ξυπνήσει.

Η σεξυπνία αποτελεί κάτι περισσότερο από ιατρικό παράδοξο. Έχει χρησιμοποιηθεί ακόμα και για την υπεράσπιση κατηγορουμένων για σεξουαλικά αδικήματα. Το 2008, λ.χ., ένας άντρας από το Τορόντο αθωώθηκε από την κατηγορία ότι προσπάθησε να βιάσει μια γυναίκα, όταν οι προηγούμενες ερωτικές σύντροφοί του κατέθεσαν πως κατ’ επανάληψιν έκανε σεξ τη νύχτα δίχως να το ξέρει!

Οι επιστήμονες δεν καλοξέρουν τι προκαλεί την σεξυπνία, αλλά η νέα μελέτη έδειξε πως οι πάσχοντες από αυτήν οι οποίοι είχαν ιστορικό χρήσης ναρκωτικών ήταν διπλάσιοι απ’ ό,τι οι πάσχοντες από άλλες διαταραχές ύπνου (15,9% έναντι 7,7%), καθώς και ότι είχαν περισσότερες πιθανότητες να πίνουν αρκετό αλκοόλ (41% έναντι 27%).

Ωστόσο, η συχνότητα της αϋπνίας, της κόπωσης και της κατάθλιψης ήταν παρόμοια στις δύο ομάδες. Δεν υπήρχαν επίσης διαφορές στις συνήθειες καπνίσματος ή κατανάλωσης καφέ.

Συνήθως αθώα

Όπως όλες οι παραϋπνίες, έτσι και η σεξυπνία μπορεί να αντιμετωπιστεί με φαρμακευτική αγωγή – μόνο που οι ασθενείς σπανίως την αναφέρουν στον γιατρό τους, κατά την δρα Λίσα Σίβς, ιατρική διευθύντρια του οργανισμού Northshore Sleep Medicine, στο Ιλινόι.

Όπως εξηγεί, ένας άνθρωπος που υπνοβατεί μπορεί να κάνει τα πάντα – από το να σηκωθεί και να περπατήσει, να φύγει από το σπίτι ή να φάει μέχρι το να κάνει σεξ. «Η σεξυπνία είναι μια μορφή υπνοβασίας», λέει χαρακτηριστικά.

Σπανίως όμως ένας υπνοβάτης παραπονιέται στον γιατρό για την υπνοβασία του – είτε επειδή δεν του δημιουργεί πρόβλημα και έτσι δεν τον απασχολεί είτε επειδή ντρέπεται, κατά την δρα Τσανγκ.

Τι πρόβλημα υπάρχει λοιπόν εάν κάποιος πάσχει από σεξυπνία; «Εφ’ όσον δεν αντιμετωπίζει νομικά προβλήματα εξαιτίας της και ο ερωτικός σύντροφος δεν έχει πρόβλημα μ’ αυτήν, κανένα», απαντά η δρ Τσανγκ. «Μόνο που είναι πολύ πιθανό το επόμενο πρωί να νιώθει εξαντλημένος και να μην ξέρει το γιατί»!

http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=1&articleID=9805&la=1
Πηγή: ygeia.tanea - Επιμέλεια: Ρούλα Τσουλέα

Πώς να "διαβάζετε" τα πρόσωπα των ανθρώπων

Για αιώνες οι άνθρωποι προσπαθούσαν να κατανοήσουν τις πτυχές του χαρακτήρα ενός ατόμου απλά και μόνο παρατηρώντας το πρόσωπό του. Οι αρχαίοι Κινέζοι πίστευαν ότι το πρόσωπο αποτελεί αντανάκλαση του εσωτερικού μας κόσμου. Στη Μεσαιωνική Ευρώπη η ομορφιά θεωρούνταν συνώνυμη με την αρετή και η ασχήμια σημάδι του κακού. Αλλά και σε πιο πρόσφατες περιόδους η φρενολογία , δηλαδή η μελέτη του σχήματος του κρανίου, χρησιμοποιήθηκε συχνά για να ‘’προσδιορίσει’’ την ενοχή των υπόπτων για εγκλήματα.

Παρόλο που αυτές οι ‘’προχωρημένες’’ ιδέες δε φαίνεται να επαληθεύονται από σύγχρονες μελέτες, εξακολουθεί να υπάρχει η αντίληψη ότι ορισμένες πτυχές του προσώπου μπορούν να μας επιτρέψουν να σχηματίσουμε μια πρώτη άποψη για τους άλλους. Αν και είναι αμέτρητα τα σημεία ενός προσώπου που μπορούν να αναλυθούν, ας σταθούμε στα βασικότερα από αυτά.

Σχήμα προσώπου

Στρογγυλό: Τα άτομα με στρογγυλό σχήμα προσώπου θεωρούνται συναισθηματικά, ευαίσθητα και στοργικά. Έχουν δυνατές σεξουαλικές φαντασιώσεις και απολαμβάνουν τις σταθερές και μακροχρόνιες σχέσεις.

Μακρόστενο: Όσοι έχουν μακρόστενο πρόσωπο είναι μάλλον πρακτικοί, μεθοδικοί και έχουν την τάση να κουράζονται εύκολα. Είναι πιο πιθανό να έχουν μυϊκή ή αθλητική σωματική διάπλαση, που για κάποιους συνεπάγεται και ναρκισσισμό, κάτι που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στις σχέσεις.

Τετράγωνο: Ένα τετράγωνο πρόσωπο συνδέεται με τη φωτιά και μπορεί να σημαίνει ότι το άτομο που έχει αυτό το σχήμα προσώπου είναι επιθετικό, φιλόδοξο και αυταρχικό, ενώ έχει απόλυτο και αναλυτικό μυαλό και ιδιαίτερη αποφασιστικότητα.

Τριγωνικό: Αυτά τα σχήματα προσώπου παραδοσιακά συνδέονται με λεπτό σωματότυπο και διανοητικό χαρακτήρα. Οι Κινέζοι θεωρούν το συγκεκριμένο σχήμα προσώπου ενδεικτικό της δημιουργικότητας και της ευαισθησία αλλά και του φλογερού ταμπεραμέντου.

Μέτωπο

Το φαρδύ μέτωπο υποτίθεται ότι είναι σημάδι εξυπνάδας και πρακτικότητας αλλά σημαίνει και ότι το άτομο που έχετε μπροστά σας έχει φαντασία και πολλές ιδέες. Αν ένα άτομο έχει επίπεδο μέτωπο, αυτό δείχνει ότι είναι ρεαλιστής, λογικός και εκφράζεται με πράξεις. Όταν κάποιος έχει ένα ‘’υπερβολικά’’ μεγάλο μέτωπο, είναι μάλλον ονειροπόλος και άτομο που χρειάζεται σταθερό σχέδιο δράσης για να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του.

Μάτια

Λένε ότι τα μάτια είναι ‘’ο καθρέφτης της ψυχής’’. Το σχήμα του ματιού μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε αρκετά πράγματα.

Τα μεγάλα μάτια που λάμπουν είναι πιο ‘’καθαρά’’ από τα μικρά, σπινθηροβόλα μάτια που βγάζουν προς τα έξω ένα νευρικό ταμπεραμέντο. Τα μάτια με ακανόνιστο σχήμα δείχνουν ένα άτομο που κοιτάζει τα πράγματα από διαφορετικές οπτικές γωνίες και συχνά αντιμετωπίζει με ανατρεπτικό τρόπο τα προβλήματα, χάρη στην ευστροφία του.

Μάτια που έχουν ανοδική κλίση δείχνουν κάποιον οπορτουνιστή και άτομο που ξέρει πώς να πάρει αυτό που θέλει. Τέλος τα βαθιά μάτια ανήκουν σε ανθρώπους με έντονη και κτητική (αλλά παρατηρητική) φύση και συνδέονται συχνά με συγγραφείς και δημιουργούς.

Η απόσταση των ματιών μπορεί επίσης να είναι αποκαλυπτική. Τα μάτια που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση δείχνουν μια στενή αντίληψη του κόσμου, ενώ τα μάτια που είναι σε πιο μεγάλη απόσταση σημαίνουν ότι πρόκειται για ένα μάλλον ανοιχτόμυαλο άτομο.

Τέλος δείξτε προσοχή στο ‘’βλέμμα’’, που μπορεί να πει όσα δε λένε τα χείλη. Πολλές φορές μπορείτε να καταλάβετε αν ο άνθρωπος που έχετε απέναντί σας είναι κρύος, σκληρός, ζεστός ή ερωτικός μόνο και μόνο από το βλέμμα του.

Φρύδια

Τα λεπτά και καλοσχηματισμένα φρύδια υποτίθεται ότι δείχνουν κάποιον που είναι αρκετά αμφίρροπος και ενίοτε χωρίς αυτοπεποίθηση. Αντίθετα τα άτομα με πυκνά φρύδια συνήθως έχουν πολύ ισχυρή προσωπικότητα και είναι επιρρεπή στην κτητικότητα και τη ζήλια.

Μύτη

Μια μεγάλη μύτη δείχνει αποφασιστικότητα, αυτοπεποίθηση και τόλμη. Όσο πιο χοντρή είναι η άκρη της μύτης, τόσο πιο επιρρεπές είναι το άτομο στη χρήση βίας. Η γαμψή μύτη θεωρείται σημάδι ισχυρής θέλησης και ανεξαρτησίας, ενώ η στραβή μύτη δείχνει κοινωνικότητα και εξωστρέφεια.

Στόμα

Το στόμα συνδέεται με την επικοινωνία και τον αισθησιασμό. Όταν τα πάνω χείλη είναι λεπτά και τα κάτω πιο χοντρά αυτό μπορεί να υποδεικνύει κάποιον που δεν μπορεί να δώσει σε μια σχέση. Το αντίθετο σημαίνει ότι το άτομο είναι υπερβολικά δοτικό.

Τα σαρκώδη χείλη δείχνουν στοργικό και ευαίσθητο χαρακτήρα, ενώ τα μικρά χείλη είναι ενδεικτικά μιας μάλλον εγωκεντρικής και εσωστρεφούς προσωπικότητας.

Σαγόνι

Ένα έντονο σαγόνι δείχνει κάποιον που έχει ένα πολύ ισχυρό σύστημα αξιών. Όσο πιο έντονο είναι το σαγόνι ενός ατόμου τόσο μεγαλύτερη είναι η αντοχή του. Επίσης τα συγκεκριμένα άτομα είναι συνήθως πεισματάρηδες.

Αντίθετα το πιο ‘’διακριτικό’’ σαγόνι δείχνει κάποιον που έχει πιο αδύναμη προσωπικότητα και δίνει μεγάλη σημασία στη γνώμη των άλλων.

Ρυτίδες

Το ‘’πόδι της χήνας’’, δηλαδή οι ρυτίδες γύρω από τα μάτια, για κάποιους είναι οι ‘’γραμμές της χαράς’’. Θεωρείται ότι είναι σημάδι ανοικτής καρδιάς και το συναντάμε σε άτομα που σκορπάνε γύρω τους χαρά.

Οι κάθετες γραμμές συνοφρύωσης που εμφανίζονται ανάμεσα στα μάτια αποκαλύπτουν ένα λογικό άτομο, που εργάζεται σκληρά και είναι πολύ αποφασιστικό.

Οι γραμμές που εκτείνονται από τη μύτη μέχρι το στόμα ονομάζονται γραμμές ‘’σκοπού’’. Η εμφάνιση αυτών των γραμμών χαρακτηρίζει τους ανθρώπους που κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση στη ζωή τους.

http://www.cosmo.gr/Health/276420.html
Πηγή: cosmo.gr - Μίνα Ράλλη

Κάθε τσιγάρο στερεί 5,5 λεπτά από τη ζωή

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ο αριθμός των γυναικών που καπνίζουν ξεπερνά κατά πολύ τον αντίστοιχο των αντρών, με αποτέλεσμα ο αριθμός των γυναικών που πεθαίνουν εξ αιτίας των ασθενειών που προκαλεί το κάπνισμα, να είναι μεγαλύτερος από αυτόν που προκαλεί ο καρκίνος του στήθους, επισημαίνει ο ειδικός καρδιοχειρουργός Νίκος Παπαδόπουλος με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος που είναι η 31η Μαΐου.

Το κάπνισμα, εκτός από τον καρκίνο του πνεύμονα, ενοχοποιείται και για τα καρδιαγγειακά νοσήματα και τη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια.

«Με τη διακοπή του καπνίσματος ο κίνδυνος ελαττώνεται σημαντικά μέσα σε 1 ως 2 έτη. Είναι γνωστό ότι σε 20 λεπτά από τη διακοπή του καπνίσματος η πίεση και ο σφυγμός επανέρχονται στα φυσιολογικά επίπεδα, σε 8 ώρες, η νικοτίνη και το μονοξείδιο του άνθρακα στον οργανισμό μειώνονται στο μισό, σε 24 ώρες, ο οργανισμός αρχίζει να "καθαρίζει" από το μονοξείδιο του άνθρακα, σε 48 ώρες, εξαφανίζεται από τον οργανισμό η νικοτίνη και αρχίζει να βελτιώνεται η γεύση και η όσφρηση, σε 2-12 εβδομάδες, βελτιώνεται αισθητά η κυκλοφορία του αίματος, σε 3-9 μήνες, η αναπνευστική λειτουργία αυξάνεται και μειώνεται ο πρωινός βήχας, σε 5 χρόνια, ο κίνδυνος για καρδιοπάθειες μειώνεται στο μισό….και σε 10 χρόνια, ο κίνδυνος για καρκίνο των πνευμόνων θα είναι ίδιος με κάποια που δεν έχει καπνίσει ποτέ», τονίζει ο κ. Παπαδάκης

Στατιστικές έδειξαν ότι από τη δεκαετία του 1950 παρατηρήθηκε 600% αύξηση των θανάτων στις γυναίκες από καρκίνο πνεύμονα. Το 1950 ο καρκίνος του πνεύμονα ευθύνονταν για το 3% των θανάτων στις γυναίκες, ενώ το 2000 το αντίστοιχο ποσοστό άγγιξε το 25%, δηλαδή το 2000, περισσότερες γυναίκες πέθαναν από καρκίνο πνεύμονα παρά από καρκίνο μαστού, μήτρας και ωοθηκών. Αναμένεται ότι τις επόμενες δεκαετίες τα ποσοστά καρκίνου πνεύμονα στις γυναίκες θα υπερβούν τα αντίστοιχα των αντρών.

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, υπολογίζεται ότι σήμερα παγκοσμίως καπνίζουν 200 εκατομμύρια γυναίκες και μέχρι το 2025 θα υπάρχουν 500 εκατομμύρια καπνίστριες γυναίκες , αν οι γυναίκες δεν πάρουν την απόφαση να κόψουν το κάπνισμα. Από αυτές, περισσότερες από 200 εκατομμύρια θα πεθάνουν πρόωρα από νοσήματα σχετιζόμενα με το κάπνισμα, γιατί δυστυχώς σχεδόν όλες οι γυναίκες που καπνίζουν ξεκινούν στην ηλικία της εφηβείας. Είναι σημαντικό ότι οι έφηβες που καπνίζουν παρουσιάζουν επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης του πνεύμονα, ενώ οι ενήλικες καπνίστριες εμφανίζουν πρόωρη έκπτωση της αναπνευστικής λειτουργίας.

Όπως αναφέρει ο κ. Παπαδόπουλος, το κάπνισμα στις γυναίκες συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο για έμφραγμα του μυοκαρδίου συγκριτικά με τους άντρες, αυξάνει τον κίνδυνο για αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και υπαραχνοειδή αιμορραγία. Επίσης, το κάπνισμα αυξάνει τον κίνδυνο των γυναικών για αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, για αιφνίδιο θάνατο από ρήξη ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής, για οξεία θρόμβωση των στεφανιαίων και φυσικά για τον αιφνίδιο καρδιακό θάνατο.

Ο κίνδυνος για στεφανιαία νόσο στις γυναίκες αυξάνεται με τον αριθμό των τσιγάρων και τη διάρκεια της καπνιστικής συνήθειας. Το κάπνισμα είναι επίσης σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την οξεία θρόμβωση των στεφανιαίων και τον αιφνίδιο καρδιακό θάνατο.

Το κάπνισμα αποτελεί τη βασική αιτία πρόκλησης Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας στις γυναίκες και ο κίνδυνος αυξάνεται με τη βαρύτητα και τη διάρκεια της καπνιστικής συνήθειας και ενώ μέχρι τώρα η θνητότητα από Χρόνια Αναπνευστική Πνευμονοπάθεια, είναι μεγαλύτερη στους άντρες απ’ ό,τι στις γυναίκες αλλά μένει σταθερή, τις τελευταίες δύο δεκαετίες στο γυναικείο φύλο παρατηρείται μία ταχεία αύξηση της θνητότητας από ΧΑΠ, αναφέρει ο κ. Παπαδόπουλος.

Πηγή: (ΑΠΕ-ΜΠΕ)

http://health.ana-mpa.gr/fthema.php?id=7153

SOS για τους συγγενείς των διαβητικών

Είναι γνωστό ότι η διατροφή και ο τρόπος ζωής μπορούν να μας οδηγήσουν στον διαβήτη, αλλά πόσο σημαντικό είναι να έχει κάποιος οικογενειακό ιστορικό της νόσου; Αυστραλοί ερευνητές αποφάσισαν να το μάθουν και έτσι έκαναν ένα ασυνήθιστο πείραμα: επιστράτευσαν υγιείς εθελοντές από οικογένειες πασχόντων από τύπου 2 διαβήτη και από υγιείς οικογένειες και τους υποχρέωσαν να τρώνε... ασύστολα.

Στη μελέτη συμμετείχαν συνολικά 41 άνδρες και γυναίκες, οι μισοί εκ των οποίων είχαν διαβητικούς συγγενείς πρώτου βαθμού. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς», όλοι οι εθελοντές κλήθηκαν να ακολουθήσουν ένα πλούσιο σε λίπη διαιτολόγιο, το οποίο περιελάμβανε 1.250 περιττές θερμίδες την ημέρα!

Επειτα από 4 εβδομάδες όλοι οι εθελοντές είχαν - για ευνόητους λόγους - πάρει βάρος. Επιπλέον, σε όλους είχε αρχίσει να διαταράσσεται η ανοχή του οργανισμού τους στην ινσουλίνη (η αύξηση της ανοχής στην ινσουλίνη θεωρείται προάγγελος διαβήτη).

Ωστόσο, οι εθελοντές με οικογενειακό ιστορικό τύπου 2 διαβήτη είχαν πάρει κατά μέσον όρο 3,6 κιλά, ενώ όσοι δεν είχαν παρόμοιο ιστορικό είχαν πάρει λιγότερα - μόλις 2,3. Επιπλέον, οι πρώτοι εθελοντές παρουσίασαν πολύ πιο σημαντική αύξηση στην ανοχή στην ινσουλίνη.

Οπως γράφουν στην Επιθεώρηση «Diabetologia» οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Λεόνι Χάιλμπρον, αναπληρώτρια καθηγήτρια Διατροφικής Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας, «ο τύπου 2 διαβήτης είναι μια περιβαλλοντική αλλά και μια γενετική νόσος». Συνεπώς, «όσοι έχουν οικογενειακό ιστορικό της νόσου θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικοί στις διατροφικές συνήθειες και στον τρόπο ζωής τους, διότι διατρέχουν πολύ αυξημένο κίνδυνο να την παρουσιάσουν».

Ο τύπου 2 διαβήτης σχετίζεται πρωτίστως με την παχυσαρκία, γι' αυτό και οι συγγενείς των πασχόντων πρέπει να φροντίσουν να έχουν υγιές σωματικό βάρος και να γυμνάζονται συστηματικά, συνιστούν οι επιστήμονες.

http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=1&articleID=9696&la=1
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία

Υποσχόμενο φάρμακο για την ηπατίτιδα C

Ελπίδες για θεραπεία της ηπατίτιδας C φαίνεται πως δίνουν κλινικές δοκιμές ενός φαρμάκου.

Ένα πειραματικό φάρμακο για την ηπατίτιδα C, το οποίο αναπτύχθηκε από την εταιρεία Vertex Ρharmaceuticals, φάνηκε σε προχωρημένες κλινικές δοκιμές φάσης ΙΙΙ ότι οδήγησε σε ποσοστά θεραπείας της τάξεως του 75% και μάλιστα σε ασθενείς που δεν αντιδρούσαν προηγουμένως στα υπάρχοντα φάρμακα.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας η ουσία τελαπρεβίρη σε συνδυασμό με τις συμβατικές θεραπείες για την ηπατίτιδα C (πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη, ριμπαβιρίνη) οδήγησε το 75% των ασθενών που έλαβαν το «κοκτέιλ» στο να επιτύχουν παρατεταμένη ιολογική απόκριση (SVR)- κάτι που θεωρείται αντίστοιχο της ίασης. Η πειραματική ουσία χορηγήθηκε επί 12 εβδομάδες σε συνδυασμό με τις συμβατικές θεραπείες ενώ ακολούθησε χορήγηση μόνο των συμβατικών φαρμάκων επί 12 ή 36 εβδομάδες.

Η τελαπρεβίρη ανήκει σε μια νέα γενιά αντιικών φαρμάκων που έχει δημιουργήσει πολλές ελπίδες στους ειδικούς. Και αυτό διότι τα υπάρχοντα φάρμακα πρέπει να χορηγούνται για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ενώ παράλληλα προκαλούν συχνά βαριά συμπτώματα που προσομοιάζουν με αυτά της γρίπης με αποτέλεσμα πολλοί ασθενείς να εγκαταλείπουν τη θεραπεία. Το πειραματικό φάρμακο φαίνεται ότι ξεπερνά τον «σκόπελο» των σοβαρών παρενεργειών.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ, http://www.healthierworld.gr/portal/cc7146d26842552e/cb2653f548f87095/83ece3622fecf463/539144e134a19e2d.html

Ο κίνδυνος καρδιακής νόσου αυξάνεται κατά 70% στα άτομα που δεν βουρτσίζουν τα δόντια τους δύο φορές την ημέρα

Ο κίνδυνος καρδιακής νόσου είναι αυξημένος κατά 70% σε άτομα με κακή στοματo-οδοντική υγιεινή, σε σχέση με εκείνα που βουρτσίζουν τα δόντια τους δύο φορές την ημέρα, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε σήμερα από το ειδικευμένο έντυπο British Medical Journal (BMJ ).

Εδώ και δύο δεκαετίες, η σχέση ανάμεσα στα καρδιακά προβλήματα και ασθένειες των ούλων είναι το αντικείμενο αυξημένου ενδιαφέροντος. Η ομάδα του Ρίτσαρντ Βατ (University College London), προσπάθησε να δείξει κατά πόσο ο αριθμός των καθημερινών βουρτσισμάτων των δοντιών έχει επίδραση στον κίνδυνο ανάπτυξης καρδιακών παθήσεων.

Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία σχετικά με τον τρόπο ζωής περισσοτέρων από 11.000 ενηλίκων στη Σκοτία (κάπνισμα, σωματική άσκηση, υγιεινή του στόματος). Πραγματοποίησαν επίσης αιμοληψίες για να καθορίσουν τα επίπεδα φλεγμονής στον οργανισμό.

Τα στοιχεία αυτά συνδυάστηκαν με τις εισαγωγές σε νοσοκομεία και τους θανάτους στη Σκοτία μέχρι το Δεκέμβριο του 2007. Υπήρχαν συνολικά 555 καρδιαγγειακά περιστατικά, από τα οποία τα 170 είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο, σε μια χρονική περίοδο παρακολούθησης οκτώ ετών.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η στοματική υγιεινή ήταν γενικά ικανοποιητική, με το 62% των συμμετεχόντων να δηλώνει ότι πήγαινε στον οδοντίατρο κάθε έξι μήνες, και το 71% να δηλώνει ότι βουρτσίζει τα δόντια του δύο φορές την ημέρα.

Μόλις τα δεδομένα προσαρμόστηκαν για να ληφθούν υπόψη οι γνωστοί παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου (κοινωνική τάξη, παχυσαρκία, κάπνισμα, οικογενειακό ιστορικό), το ερευνητές έδειξαν ότι οι συμμέχοντες που δήλωσαν ότι βούρτσιζαν τα δόντια τους λιγότερο από δύο φορές την ημέρα είχαν τον κίνδυνο καρδιακής νόσου αυξημένο κατά 70%, σε σύγκριση με εκείνους που τα βούρτσιζαν δύο φορές την ημέρα.

Τα άτομα με ανεπαρκή στοματική υγιεινή είχαν επίσης δείκτες φλεγμονής στο αίμα (C αντιδρώσας πρωτεΐνης, ινωδογόνου).

"Τα αποτελέσματά μας επιβεβαιώνουν και μάλιστα ενισχύουν την υπόθεση μιας σχέσης μεταξύ της στοματικής υγιεινής και του κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου, συνόψισε ο καθηγητής Βατ.

http://health.ana-mpa.gr/news.php?id=7158
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ-Γαλλ πρακτ