Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Νέα αγωγή για τον καρκίνο του προστάτη περιορίζει τις παρενέργειες

Νέα τεχνική για την αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη αρχικού σταδίου μπορεί ενδεχομένως να έχει λιγότερες παρενέργειες από τις υπάρχουσες θεραπείες, δηλώνουν ειδικοί.
Έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Lancet Oncology’ υποδεικνύει ότι αγωγή με στοχευμένους υπέρηχους θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο ανικανότητας και ακράτειας.
Ερευνητές δηλώνουν ότι θα μπορούσε να μεταμορφώσει μελλοντικές αγωγές, αν τα ευρήματα επαναληφτούν σε μεγαλύτερες έρευνες.
Κάθε χρόνο στη Βρετανία 37.000 άντρες διαγιγνώσκονται με καρκίνο του προστάτη. Πολλοί αντιμετωπίζουν δύσκολο δίλημμα. Η νόσος σκοτώνει περίπου 10.000 άντρες το χρόνο αλλά ορισμένοι μπορεί να μην παρουσιάσουν επιδείνωση αν δεν ακολουθήσουν αγωγή.
Η συνήθης αγωγή με χειρουργείο ή ραδιοθεραπεία αφορά την αντιμετώπιση όλου του αδένα και μπορεί να βλάψει τον γύρω ιστό, με σοβαρό κίνδυνο παρενεργειών, περιλαμβανομένων της ακράτειας και της ανικανότητας.
Γιατροί στο University College Hospital του Λονδίνου πραγματοποίησαν την πρώτη δοκιμή χρησιμοποιώντας εστιασμένο υπέρηχο υψηλής έντασης, που στόχευε μικρές λωρίδες καρκινικών κυττάρων στον προστάτη.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 41 ασθενείς.
Οι γιατροί χρησιμοποίησαν καθετήρα, που τοποθετήθηκε κοντά στον προστάτη, που εκπέμπει ηχητικά κύματα που θερμαίνουν τα κύτταρα που στοχεύονται στους 80C, ενώ προκαλείται ελάχιστη ζημιά στα περιβάλλοντα νεύρα και μυς.
Ο επικεφαλής της έρευνας, Hashim Ahmed, δήλωσε ότι τα αποτελέσματα, 12 μήνες μετά την αγωγή είναι πολύ ενθαρρυντικά.
Η παρούσα έρευνα έδειξε ότι η συγκεκριμένη θεραπεία μπορεί να αποφύγει τις παράπλευρες βλάβες. 9 στους 10 άντρες δεν είχαν ανικανότητα και κανένας δεν εμφάνισε ακράτεια.
Ο Ahmed δήλωσε ότι οι αρχικές ενδείξεις για τον έλεγχο του καρκίνου είναι επίσης πολύ καλές, αλλά πρέπει να αξιολογηθούν σε μεγαλύτερες έρευνες.
Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει αλλαγή στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τον καρκίνο του προστάτη. Θα μπορούσε να αποτελέσει αποτελεσματική για το κόστος αγωγή για το σύστημα υγείας και να προσφέρει στους άντρες με καρκίνο του προστάτη αρχικού σταδίου μια ευκαιρία να αντιμετωπίσουν τη νόσο με πολύ λιγότερες παρενέργειες.
72χρονος ασθενής δηλώνει ότι η αγωγή, στην οποία υποβλήθηκε 2 χρόνια πριν ήταν μεγάλη επιτυχία. Πρόσθεσε ότι το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό. Εξέφρασε την ικανοποίησή του για την αγωγή και για την έλλειψη παρενεργειών.

 http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=18021

Εντοπίστηκε το γονίδιο της ευφυΐας

Κι όμως, η ευφυΐα είναι τελικά θέμα γονιδίου. Αυτό δείχνει το αποτέλεσμα των μελετών μιας μεγάλης διεθνούς ερευνητικής ομάδας, που πραγματοποίησε τη μεγαλύτερη, μέχρι σήμερα, μελέτη σε αριθμό εγκεφάλων.
Όπως προκύπτει λοιπόν ένα και μόνο γονίδιο μπορεί να επηρεάσει το δείκτη νοημοσύνης (IQ ). Το γονίδιο φαίνεται να αυξάνει τον IQ ενός ανθρώπου κατά 1,3 έως 2,6 μονάδες κατά μέσον όρο, καθώς και τον όγκο του εγκεφάλου του κατά 0,58% ή περίπου εννιά κυβικά εκατοστά (δύο κουταλάκια του γλυκού παραπάνω εγκεφαλικός ιστός!).

Η ανακάλυψη ίσως εξηγεί γιατί μερικοί άνθρωποι είναι πιο έξυπνοι από τους άλλους, αν και η νοημοσύνη θεωρείται δεδομένο ότι επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, πέρα από τους γενετικούς, όπως η οικογενειακή ανατροφή, το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, η διατροφή, η σωματική άσκηση κ.α.
Δεν είναι η πρώτη φορά που έρευνα συσχετίζει ορισμένα γονίδια με τη νοημοσύνη, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που ένα γονίδιο συσχετίζεται απευθείας με το μέγεθος του εγκεφάλου και, κατ΄ επέκταση, με την εξυπνάδα.
Οι μεγαλύτεροι εγκέφαλοι ευνοούν τη μεγαλύτερη νοημοσύνη και η σταδιακή συρρίκνωση του εγκεφάλου λόγω ηλικίας συνδέεται με την εμφάνιση άνοιας και άλλων διαταραχών όπως το Αλτσχάιμερ, ο αυτισμός, η κατάθλιψη, η διπολική διαταραχή και η σχιζοφρένεια.
Το ερώτημα τώρα για τους γιατρούς είναι κατά πόσο θα μπορούσαν μελλοντικά να υπάρξουν φάρμακα που να ρυθμίζουν το εν λόγω «γονίδιο της εξυπνάδας» και, κατά συνέπεια, το μέγεθος του εγκεφάλου ενός ανθρώπου. Κάτι τέτοιο ίσως να είχε ευεργετική επίδραση, καθώς θα μείωνε τον κίνδυνο για την εμφάνιση διαφόρων διαταραχών ανάπτυξης και λειτουργίας του εγκεφάλου.
 
 ΠΗΓΗ: 24h.gr

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Συμπληρώματα πρωτείνης και αύξηση μυϊκού όγκου

Η αύξηση του μυϊκού όγκου είναι μία διαδικασία που έχει δύο εξίσου σημαντικές διαστάσεις: την ειδική προπόνηση υπερτροφίας, που σχεδιάζει ο προσωπικός γυμναστής, και την ειδική διατροφή.
Η πρόσληψη πρωτεΐνης (ή αλλιώς λευκώματος) πρέπει να αυξηθεί το συγκεκριμένο διάστημα, καθώς η πρωτεΐνη αποτελεί το κύριο δομικό υλικό των μυών. Πόση όμως πρέπει να είναι αυτή η αύξηση και επιπλέον, μπορεί να επιτευχθεί απλά μέσα από ένα σωστά σχεδιασμένο διαιτολόγιο;
Ένας υγιής ενήλικας που δεν γυμνάζεται συστηματικά, χρειάζεται 0.8-1.0 γρ. πρωτεΐνης ανα κιλό σωματικού βάρους. Η ποσότητα αυτή απαιτείται για να καλυφθούν οι καθημερινές φθορές του οργανισμού μας και για να διατηρηθεί το σώμα μας σε ισορροπία (ισοζύγιο αζώτου). Όταν ακολουθούμε ειδικό πρόγραμμα αύξησης μυϊκού όγκου, τότε οι ενεργειακές ανάγκες του οργανισμού μας αυξάνονται και παράλληλα αυξάνονται και οι ανάγκες σε πρωτεΐνη, φτάνοντας τα 1,5-1,8 γραμμάρια ανα κιλό σωματικού βάρους.
Για παράδειγμα, αν ένας άνθρωπος 70 κιλών χρειαζόταν 70 γραμμάρια πρωτεΐνης τη μέρα, τώρα θα χρειάζεται 105-125 γραμμάρια.
Αν αναλογιστούμε ότι ένα φιλέτο κοτόπουλο (180γρ) μας δίνει 42 γρ. πρωτεΐνης, ένα κεσεδάκι άπαχο γιαούρτι μας δίνει 20 γρ πρωτεΐνης και ένα ασπράδι αυγού 7 γραμμάρια, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι οι αυξημένες πρωτεϊνικές ανάγκες μπορούν να καλυφθούν μέσα από μια σωστά σχεδιασμένη δίαιτα. Η χρήση συμπληρωμάτων πρωτεΐνης συστήνεται όταν αυτή η αύξηση δεν μπορεί να καλυφθεί από το διαιτολόγιο.
Επίσης θα πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας ότι οι για τον σωστό μεταβολισμό των πρωτεϊνών απαιτούνται και άλλα συστατικά, κυρίως βιταμίνες (πχ συστήνεται πρόσληψη 0.02γρ Β6/ γραμμάριο πρωτεΐνης), τα οποία μπορούν να προσληφθούν μέσω της ποικιλίας των τροφών σε ένα διαιτολόγιο.
Συνεπώς, η κάλυψη των αυξημένων πρωτεϊνικών αναγκών μέσα από ένα σωστά σχεδιασμένο διαιτολόγιο θα πρέπει να είναι η πρώτη επιλογή πριν καταφύγουμε σε συμπληρωματική πρόσληψη πρωτεΐνης.
Τέλος, να θυμόμαστε ότι η επιπρόσθετη πρόσληψη πρωτεΐνης μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιβαρυντική για τον οργανισμό μας, καθώς, για να αποβληθεί, σχηματίζει μία τοξική ουσία, την ουρία, επιβαρύνοντας έτσι μεταξύ άλλων και τη λειτουργία των νεφρών.

 http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=7265

Περίπου οι μισοί καρκινοπαθείς πεθαίνουν από άλλη νόσο

Περίπου οι μισοί από τους ανθρώπους που πάσχουν από καρκίνο, πεθαίνουν από άλλη νόσο, σύμφωνα με νέα έρευνα που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την έρευνα στον καρκίνο, στο Σικάγο.
Ο ερευνητής Dr. Yi Ning, του Virginia Commonwealth University στο Richmond, δήλωσε ότι 51% των ανθρώπων που διαγνώστηκαν με καρκίνο τελικά πέθαναν από αυτόν αλλά το 49% πέθαναν από άλλες παθήσεις. Θεωρεί ότι αυτό σημαίνει πως οι γιατροί θα πρέπει να εργάζονται στην αντιμετώπιση της γενικής υγείας και όχι μόνο στην αντιμετώπιση της νόσου.
Ο Ning δήλωσε ότι μετά τον εντοπισμό του καρκίνου γιατροί και επιζώντες από καρκίνο δίνουν λιγότερη σημασία στην πρόληψη και αγωγή άλλων νόσων και επιπλοκών. Δεν θα πρέπει να παραμελούμε άλλες πλευρές της υγείας επειδή εστιάζουμε στον καρκίνο και να παραβλέπουμε χρόνιες παθήσεις, πρόσθεσε.
Ερευνητές εστίασαν για 18 χρόνια σε 1.807 επιζώντες από καρκίνο.
Οι περισσότεροι συμμετέχοντες είχαν καρκίνο μαστού, προστάτη, τραχήλου, πνεύμονα και παχέος εντέρου. Η πλειοψηφία των ανθρώπων είχε επίσης άλλα προβλήματα υγείας, όπως καρδιαγγειακές παθήσεις, υπέρταση και διαβήτη. Η καρδιαγγειακή νόσος ήταν η κύρια αιτία θανάτου που δεν σχετιζόταν με τον καρκίνο.
Όσο περισσότερο επέζησαν οι ασθενείς μετά τη διάγνωση του καρκίνου τόσο αυξάνονταν οι πιθανότητες να πεθάνουν από άλλη νόσο. Περίπου 34% πέθαναν εντός 5 ετών από άλλη πάθηση σε σύγκριση με 62,7% που πέθαναν εντός 20 ετών από την εμφάνιση του καρκίνου.
Μέρος της αιτίας που τα ποσοστά θνησιμότητας από προβλήματα που δεν είχαν σχέση με τον καρκίνο μπορεί να αυξάνονται είναι επειδή πολλοί άνθρωποι μπόρεσαν να επιζήσουν από τον καρκίνο και να ζήσουν περισσότερο.
Ο Ning δήλωσε ότι συνειδητοποίησε πως τα ποσοστά θνησιμότητας για ορισμένα είδη καρκίνου, όπως του μαστού είχαν μειωθεί. Οι επιζήσαντες από καρκίνο ζουν πολύ περισσότερο σε σχέση με αρκετές δεκαετίες πριν. Έτσι με αυτή τη μεγάλη ομάδα επιζώντων από καρκίνο χρειάζεται να δίνουμε μεγαλύτερη προσοχή στη γενική υγεία των καρκινοπαθών, δήλωσε.

 http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=17921

Υπερθερμία κατά του καρκίνου

Η ογκουπερθερμία είναι μία διεθνώς αναγνωρισμένη μέθοδος καταπολέμησης του καρκίνου, η οποία μπορεί να εφαρμοστεί παράλληλα και συμπληρωματικά με άλλες μεθόδους, όπως είναι η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπευτική (τη δράση των οποίων ενισχύει) αλλά και η χειρουργική.
Για τον λόγο αυτό, η ογκουπερθερμία χαρακτηρίζεται πλέον από πολλούς ως ο τέταρτος θεραπευτικός πυλώνας στην αντιμετώπιση του καρκίνου, μαζί με τις τρεις προαναφερθείσες μεθόδους’. Τα παραπάνω επισήμανε ο Παθολόγος –Ογκολόγος κ. Κωνσταντίνος Δημητριάδης κατά την εισήγησή του στην 7η Έκθεση MEDIC EXPO.
Πρόσθεσε ότι ‘Ο καρκίνος είναι μια χρόνια νόσος που στην πορεία της εμφανίζει σειρά προβλημάτων αρκετά από τα οποία μπορούν να προληφθούν ή να αντιμετωπισθούν –συχνά αποτελεσματικότερα- με την προσθήκη και συμπληρωματικών μεθόδων θεραπείας πέραν των ήδη ευρύτατα εφαρμοζόμενων μεθόδων που προαναφέρθηκαν.
‘Η Υπερθερμία- σύμφωνα με τον κ. Δημητριάδη- αν και νέα στο χώρο των συμπληρωματικών θεραπειών είναι πανάρχαια ιατρική μέθοδος. Η χρήση του πυρετού θεραπευτικά εμφανίζεται στους αρχαιότατους πολιτισμούς, ενώ ειδικά για τον καρκίνο ο Ιπποκράτης αναφέρει ότι τον θεραπεύεις είτε με σίδερο είτε και με φωτιά’.
Η υπερθερμία χωρίζεται σε περιοχική (τοπική), σε ολοσωματική και σε διεγχειρητική.
Η μέθοδος αμφισβητήθηκε στο παρελθόν λόγο τεχνικών δυσκολιών. Όμως όπως τόνισε ο κ. Δημητριάδης ‘εδώ και δύο περίπου δεκαετίες, σημαντικές τεχνικές βελτιώσεις καθώς και βασική έρευνα και πειραματικές μελέτες οδήγησαν στην ανακάλυψη μεθόδων και την παραγωγή μηχανημάτων πολύ αποτελεσματικών στην επίτευξη υπερθερμίας τόσο ολοσωματικής όσο και περιοχικής για την στοχευμένη υπερθέρμανση των όγκων. Πιο συγκεκριμένα, χάρις στις νέες τεχνικές ελαχιστοποιήθηκαν οι παρενέργειες της υπερθερμίας κυρίως στο δέρμα, υποδόριο λίπος και παρακείμενους ιστούς’.
Αναλύοντας τις θεραπευτικές ιδιότητες της όγκο-υπερθερμίας ο κ. Δημητριάδης εξήγησε ότι:
  • Σημαντικό ρόλο στην αντικαρκινική δράση της περιοχικής υπερθερμίας παίζει η τοπικά απορροφούμενη ενέργεια με τη χρήση ηλεκτροδίων που δημιουργεί ηλεκτρομαγνητικό πεδίο και θερμαίνει τον όγκο. Η υπερθέρμανση του όγκου οδηγεί σε μια σειρά φυσικών και χημικών διεργασιών στα καρκινικά κύτταρα, με σύγχρονη αύξηση της μεταβολικής δραστικότητάς τους, χαλάρωση των συνδετικών δεσμών μεταξύ τους, καταστροφή της κυτταρικής μεμβράνης κ.α. οδηγώντας έτσι τα νεοπλασματικά κύτταρα στον θάνατο (απόπτωση).
  • Τα υγιή κύτταρα είναι ανθεκτικά διότι ψύχονται ευκολότερα μέσω της καλύτερης αιμάτωσης των υγιών πέριξ του όγκου ιστών, η οποία αιμάτωση απομακρύνει τη θερμότητα. Επίσης βρίσκονται σε φάση ηρεμίας σε αντίθεση με τα νεοπλασματικά που βρίσκονται σε συνεχή πολλαπλασιασμό και έτσι είναι πιο ευάλωτα.
  • Η ογκοθερμία συνδυάζεται και έχει συνεργική δράση τόσο με την ακτινοθεραπεία όσο και με τη χημειοθεραπεία αυξάνοντας σημαντικά τα θεραπευτικά αποτελέσματα . Ελαττώνει τις υποτροπές, αυξάνει τα ελεύθερα νόσου μεσοδιαστήματα, βελτιώνει την ποιότητα ζωής και ελαττώνει τις παρενέργειες των κλασικών θεραπειών. Τέλος, Βοηθά στην αύξηση της επιβίωσης και του ποσοστού των ιάσεων.
  • Εκτός από την τοπική στοχευμένη υπερθερμία, σημαντική είναι η ολοσωματική υπερθερμία, η οποία απαιτεί μεγαλύτερο χρόνο για την αύξηση της θερμοκρασίας όλου του σώματος του ασθενούς (δημιουργούμε δηλαδή τεχνητό πυρετό). Η ολοσωματική δρα μέσω ενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος εναντίον των καρκινικών κυττάρων και εφαρμόζεται στην περίπτωση ύπαρξης μεταστάσεων.
  • Τέλος διεγχειρητική υπερθερμία εφαρμόζεται κατά τη διάρκεια ογκολογικών χειρουργικών επεμβάσεων.
Συμπερασματικά ο κ . Δημητριάδης τόνισε :
‘Στα χέρια πεπειραμένων ογκολόγων (και σε συνεργασία με τις ήδη γνωστές μεθόδους) η ογκοθερμία πετυχαίνει σημαντικά και μερικές φορές εκπληκτικά αποτελέσματα. ‘Οντας μια ήπια, ακίνδυνη και άριστα ανεκτή μέθοδος η υπερθερμία,σωστά εφαρμοζόμενη πληροί δύο βασικότατους κανόνες: Τον Ιπποκρατικό: ‘ωφελείν ή μη βλάπτειν’ και τον βασικό κανόνα της ογκολογίας : ‘όσο το δυνατόν αποτελεσματικότεροι και όσο το δυνατόν ηπιότεροι’.

 http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=17951

Αυξάνεται ο κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου αν ο αδερφός κάποιου έχει υποστεί ένα

Ένα στοιχείο για τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου μπορεί ενδεχομένως να προέρχεται από την εμπειρία που είχαν τα αδέρφια κάποιου από τη συγκεκριμένη πάθηση, αναφέρει νέα έρευνα.
Άνθρωποι των οποίων αδελφός ή αδερφή υπέστησαν εγκεφαλικό επεισόδιο είχαν μέχρι 64% περισσότερες πιθανότητες να υποστούν ένα σε σύγκριση με ανθρώπους χωρίς τέτοιο οικογενειακό ιστορικό, αναφέρουν Σουηδοί ερευνητές.
Ο κίνδυνος αυξήθηκε ακόμα περισσότερο όταν το εγκεφαλικό επεισόδιο στον αδερφό συνέβη όταν ήταν σχετικά νέος. Για παράδειγμα, όταν υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο ένας αδερφός πριν την ηλικία των 56 ετών, ο κίνδυνος του αδερφού ή της αδερφής για εγκεφαλικό επεισόδιο περίπου διπλασιάστηκε, ανακάλυψε η έρευνα.
Τα ευρήματα αφορούν την πιο κοινή μορφή εγκεφαλικού επεισοδίου-το ισχαιμικό-το οποίο συμβαίνει όταν η ροή του αίματος αποκόπτεται από τον εγκέφαλο ως αποτέλεσμα μπλοκαρίσματος αγγείου.
Ο ερευνητής Dr. Erik Ingelsson, του Karolinska Institute, στη Στοκχόλμη, δήλωσε ότι ασθενείς που βρίσκονται στη ζώνη κινδύνου για καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο θα πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχει γενετική προδιάθεση. Πρόσθεσε ότι παρόλα αυτά αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος είναι καταδικασμένος να υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο αν εμφάνισε ο αδερφός του, δήλωσε ο Ingelsson. Ο αυξημένος οικογενειακός κίνδυνος μπορεί να μην οφείλεται μόνο σε γενετικούς παράγοντες, δήλωσε. Παρόμοιος τρόπος ζωής σε οικογένειες θα μπορούσε επίσης να εμπλέκεται -και ο τρόπος ζωής μπορεί να τροποποιηθεί.
Οι ερευνητές εστίασαν σε αρχεία νοσοκομείων και θανάτων για την περίοδο 1987 έως 2007.
Οι πληροφορίες περιέλαβαν περισσότερους από 30.700 άντρες και γυναίκες των οποίων τα αδέρφια είχαν την εμπειρία ενός εγκεφαλικού επεισοδίου, καθώς και περίπου 152.000 ενήλικες που δεν είχαν ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου σε αδέρφια.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όσοι είχαν αδερφό ή αδερφή με εγκεφαλικό επεισόδιο είχαν μεταξύ 61 και 64% περισσότερες πιθανότητες σε σχέση με όσους δεν είχαν οικογενειακό ιστορικό, να υποστούν εγκεφαλικό.
Όσοι είχαν ετεροθαλή αδέρφια με εγκεφαλικό επεισόδιο αντιμετώπιζαν κίνδυνο κατά 41%.
Όσοι είχαν αδέρφια που εμφάνισαν εγκεφαλικό επεισόδιο στην ηλικία των 55 και κάτω αντιμετώπιζαν 94% αύξηση στον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου-σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο.
Το φύλο δεν φάνηκε να παίζει ρόλο στο βαθμό με τον οποίο το ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου του αδερφού επηρέαζε τον δικό του κίνδυνο.
Οι ερευνητές τόνισαν ότι εστίασαν μόνο στην εμφάνιση του εγκεφαλικού επεισοδίου και δεν ερεύνησαν το οικογενειακό ιστορικό για παράγοντες κινδύνου όπως υπέρταση ή υψηλή χοληστερόλη. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπόρεσαν να φτάσουν ως το βαθμό στον οποίο γενετικοί παράγοντες επηρέαζαν τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου έναντι του ρόλου που παίζει η φύση.
Ωστόσο αν ο αδερφός κάποιου είχε εγκεφαλικό επεισόδιο μπορεί ενδεχομένως να είναι καλή ιδέα να δώσει μεγαλύτερη προσοχή σε συνήθειες του τρόπου ζωής όπως διατροφή και άσκηση και να ελέγχει την αρτηριακή πίεση σε τακτικά διαστήματα, συμβούλευσε ο Ingelsson.
Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο περιοδικό ‘Circulation: Cardiovascular Genetics.’

 http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=17989

Η κρίση και το μνημόνιο σκοτώνουν την καρδιά!

Πονάει η καρδιά σας; Μήπως είναι από την οικονομική κρίση; Μπορεί να ακούγεται αστείο αλλά ειδικοί επιστήμονες είναι αυτοί που αποφαίνονται ότι οι κάτοικοι των χωρών με οικονομικά προβλήματα παρουσιάζουν κατακόρυφη αύξηση των καρδιαγγειακών νοσημάτων. 
 

Ειδικότερα αύξηση έως και 20% στα καρδιαγγειακά νοσήματα καταγράφονται σε χώρες με οικονομική κρίση ενώ πλέον και οι Έλληνες επιστήμονες είναι ανήσυχοι. 
 
Τον κώδωνα του κινδύνου για ενδεχόμενη αύξηση των καρδιαγγειακών νοσημάτων και στη χώρα μας, κρούουν οι επιστήμονες, καθώς αντίστοιχες αυξήσεις των κρουσμάτων εντοπίστηκαν το παρελθόν σε χώρες με οικονομική κρίση.
 
Η επιδείνωση των δεικτών διαβίωσης που επιφέρει μια οικονομική κρίση έχει οδηγήσει σε άνοδο ακόμη και 20% των καρδιαγγειακών νοσημάτων σε κάποιες χώρες σε ανάλογη κοινωνικοοικονομική κατάσταση.
 
Αν και στοιχεία για την Ελλάδα δεν υπάρχουν προς το παρόν, οι καρδιολόγοι ανησυχούν για ενδεχόμενη έκρηξη των κρουσμάτων, βασιζόμενοι σε παραδείγματα, όπως της Αργεντινής, όπου την εποχή της μεγάλης κρίσης η ενδονοσοκομειακή θνησιμότητα στα καρδιαγγειακά νοσήματα εκτινάχθηκε από το 2,9% στο 6,9% για το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και από 11% σε 16% για την καρδιακή ανεπάρκεια. 
 
Η οικονομική κρίση στις ΗΠΑ το 1929-1937 οδήγησε στην αύξηση 20% των θανάτων από στεφανιαία νόσο, ενώ στη Ρωσία την περίοδο μετά την πτώση του Κομμουνισμού, για κάθε ιδιωτικοποίηση οι άντρες της περιοχής, εμφάνιζαν αύξηση θνησιμότητας κατά 13%, μέσα σε δύο χρόνια, κυρίως λόγω της μαζικής ανεργίας που ακολουθούσε.
 
«Σε όλες τις χώρες σε οικονομική κρίση, επιδεινώνεται η ποιότητα διατροφής και αυτό σε συνδυασμό με το αυξημένο άγχος, την κατάθλιψη και τα αυξημένα ποσοστά καπνίσματος οδηγεί σε αυξημένη καρδιαγγειακή θνητότητα» εξήγησε ο Διευθυντής της Β’ Καρδιολογικής Κλινικής της Ευρωκλινικής Αθηνών, Δ. Ρίχτερ, σε συνέντευξη Τύπου με αφορμή τη διοργάνωση του 27ου Διεθνούς Συνεδρίου Κλινικής Καρδιολογίας από το ΕΛΙΚΑΡ (19-21 Απριλίου).
 
Υπάρχουν όμως και θετικά μηνύματα. Ο Καθηγητής Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Χ. Στεφανάδης παρουσίασε τις τελευταίες εξελίξεις στον τομέα της στεφανιαίας νόσου τόσο στη διάγνωση όσο και στη θεραπεία με τα stent νέας γενιάς. 
 
Πρόκειται για ένα νέο τύπο stent που δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε πρόσφατα στην Α′ Καρδιολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών με ιδιαίτερα ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Η αποτελεσματικότητα του στηρίζεται στην επένδυση με ειδική φαρμακευτική ουσία, ουσία που έχει την ιδιότητα να αναστέλλει τη δημιουργία νεοαγγείων, διατηρώντας την αθηρωματική πλάκα σταθερή ενώ προλαμβάνει νέα εμφράγματα.
 
 http://www.iatropedia.gr/articles/read/1604

Γιατί ο Ιησούς ήταν λιπόσαρκος; Οι διατροφικές συνήθειες του 1ου αιώνα

Η εβδομάδα των Παθών φτάνει ήδη στο τέλος της. Ο Ιησούς συγκεντρώνει τους μαθητές Του για τον τελευταίο δείπνο πριν τον συλλάβουν. Στον Μυστικό δείπνο ο Θεάνθρωπος θα μοιράσει τον άρτο και το κρασί και μετά θα τον προδώσει ο Ιούδας... Αλήθεια έχουμε αναρωτηθεί ποτέ ποιες ήταν οι διατροφικές συνήθειες εκείνη την εποχή; Τι έτρωγαν τον 1ο αιώνα; Η Βίβλος δίνει αρκετές διατροφικές πληροφορίες για τις συνήθειες των ανθρώπων τότε...

Πολλοί σύγχρονοι διατροφολόγοι, τόσο του εξωτερικού, όσο και Έλληνες έχουν μελετήσει και αναλύσει, μέσα από τη Καινή Διαθήκη, τις τροφές της εποχής του Ιησού και έχουν προσπαθήσει να ερμηνεύσουν γιατί οι άνθρωποι τότε δεν ήταν παχύσαρκοι, πως τρέφονταν και κατάφερναν να μην έχουν ίχνος λίπους, και εάν είχαν χοληστερίνη ή τριγλυκερίδια.
Πέντε φραντζόλες ψωμί, δύο ψάρια και ένα κύπελλο κόκκινο κρασί, αποτελούσαν το συνηθισμένο μενού της εποχής. Όπως γράφει και ο Αμερικάνος διατροφολόγος Don Colbert, στο βιβλίο του “Τι έτρωγε ο Ιησούς” , αν κάποιος θέλει να ακολουθήσει το λόγο του Ιησού σε κάθε τομέα της ζωής του, δεν μπορεί να εξαιρέσει την διατροφή του.
Είναι γεγονός ότι η υγεία μας χειροτερεύει δραματικά τα τελευταία χρόνια και σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται στις κακές διατροφικές μας συνήθειες. Ιδιαίτερα στις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, η παχυσαρκία έχει πάρει τη μορφή επιδημίας. Οι άνθρωποι τρώνε όταν νιώθουν πιεσμένοι και αγχωμένοι, τρώνε στο πόδι, γεύματα καταστροφικά για τον οργανισμό, και αντί κάποια στιγμή να προσπαθήσουν να αλλάξουν το φαγητό τους, υιοθετούν φαρμακευτικές αγωγές για να ελέγξουν τα συμπτώματα που προκαλεί η παχυσαρκία.
Ας προσπαθήσουμε να δούμε όμως τι έτρωγαν οι άνθρωποι την εποχή του Ιησού, κρίνοντας από τα όσα έτρωγε ο Θεάνθρωπος όπως αναγράφονται στα Ιερά βιβλία.
Στον Μυστικό Δείπνο, ο Ιησούς λέγεται λοιπόν, ότι έφαγε μόνο ψωμί και ήπιε κρασί.
Στο κατά Λουκά 24:42, ο ευαγγελιστής αναφέρει: “Και Του έδωσαν ένα κομμάτι ψητό ψάρι και ένα κομμάτι κερήθρα. Και τα πήρε, και τα έφαγε μπροστά τους.”
Και στο κατά Λουκά 10.8: “Όποτε επισκέπτεστε μια πόλη και σας φιλοξενούν, να φάτε ότι σας προσφέρουν,” πράγμα που δείχνει ότι ο Χριστός δεν ήταν υπέρ της σχολαστικότητας σχετικά με το φαγητό.
Ο Αμερικάνος διατροφολόγος αναφέρει χαρακτηριστικά: “ο Ιησούς έτρωγε κυρίως φυσικές τροφές και συνήθως στην φυσική τους κατάσταση – πολλά λαχανικά και όσπρια, όπως φασόλια και φακές. Πιθανότατα, έτρωγε ψωμί ολικής αλέσεως, πολλά φρούτα και έπινε πολύ νερό καθώς και κόκκινο κρασί.” Υπήρχε όμως κρέας στην διατροφή του; Από τις Γραφές προκύπτει ότι ο Ιησούς έτρωγε κρέας σε ειδικές περιπτώσεις, ίσως μόλις μια φορά το μήνα, ακριβώς όπως στην παραβολή με τον άσωτο υιό που έφαγε τον μόσχο τον σιτευτό.
Ο καθηγητής Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης έχει μελετήσει επί μακρόν, μέσα από τα ιερά κείμενα, το θέμα των διατροφικών συνηθειών του 1ου αιώνα. Ο ίδιος τονίζει ότι σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου η διατροφή ήταν πάνω κάτω η ίδια και αποτελούσε αυτό που λέμε σήμερα Μεσογειακή δίαιτα. Για τον λόγο αυτό οι άνθρωποι ήταν υγιείς, δεν παρουσίαζαν προβλήματα χοληστερίνης και στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν είχαν ίχνος λίπους πάνω τους.
Ο ίδιος εξηγεί: “Η βασική διατροφή ενός χωρικού στη Μεσόγειο, την εποχή του Ιησού, ήταν το ψωμί. Στην παραθαλάσσια περιοχή της Γαλιλαίας, τα ψάρια αποτελούσαν επίσης σημαντική διατροφική συνήθεια, αν και για τους χωρικούς μόνο σε μικρές ποσότητες, απλά για δώσουν νοστιμιά στο ψωμί. Σταφύλια και ελιές παράγονταν στην Γαλιλαία, όμως περισσότερο τα καλλιεργούσαν για να κάνουν κρασί και λάδι και να τα πουλήσουν παρά για να τα καταναλώσουν οι ίδιοι.”
Όπως πολύ καλά ξέρουμε σημαντικό ρόλο δεν παίζει μόνο το τι τρώμε αλλά και πως το τρώμε. Έχει τεράστια σημασία η βρώση να γίνεται με ηρεμία, να μην τρώμε σαν να μας κυνηγάνε και να μασάμε την τροφή μας όπως πρέπει. Ο Μυστικός Δείπνος σαν διαδικασία, είναι χαρακτηριστική. Το δείπνο κρατούσε ώρες και έτρωγαν πολύ αργά. Οι απόστολοι κάθονταν γύρω από το τραπέζι και συζητούσαν ενώ παράλληλα έτρωγαν αργά. Δεν έτρωγαν στο πόδι όπως κάνουμε εμείς σήμερα.
Χρήσιμες πληροφορίες για το τι έτρωγαν μπορούμε να αντλήσουμε και από τα θαύματα του Ιησού Χριστού. Το πρώτο είναι ο “κορεσμός των 5.000 ανθρώπων”. Σε ένα κήρυγμα του Θεανθρώπου, έχουν συγκεντρωθεί 5.000 πιστοί και τον ακούνε ευλαβικά. Ο ήλιος κοντεύει να βασιλέψει και οι μαθητές προειδοποιούν τον Κύριο να αφήσει τους ανθρώπους να φύγουν να αγοράσουν τροφές γιατί εκεί που βρίσκονται ο τόπος είναι έρημος. Και μπορεί ο τόπος να ήταν έρημος αλλά “ο τρέφων την οικουμένην παρέστιν”. Ο Χριστός που είναι εκείνος που τρέφει και συντηρεί τα σύμπαντα δεν μπορεί να χορτάσει τους ανθρώπους που κρέμονται όλη μέρα από τα χείλη του;
Προστάζει τους μαθητές του να προσφέρουν ότι έχουν να φάνε οι άνθρωποι. Οι μαθητές του έχουν 5 ψωμιά και δυο ψάρια. Ο Χριστός τα ευλογεί, οι μαθητές τα μοιράζουν στα πλήθη όλοι κάθονται καταγής και “έφαγαν πάντες και εχορτάσθηκαν και περισσεύουν 12 κοφίνια πλήρης τεμάχια άρτων”.
Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, ο νόμος του Μωυσή, επέτρεπε τη βρώση εντόμων. Τα έντομα, όσο αηδιαστικά και να είναι, ακόμη και σήμερα αποτελούν το βασικό διατροφικό μενού, πολλών λαών κυρίως της Αφρικής. Γράφει στο Λευιτικό ια:21-22 “Ταύτα όμως δύνασθε να τρώγητε από παντός πετουμένου ερπετού, περιπατούντος επί τέσσαρας πόδας, τα οποία έχουσι σκέλη όπισθεν των ποδών αυτών, δια να πηδώσι δι αυτών επί της γης, ταύτα θέλει τρώγει εξ αυτών. Τον βρούχον κατά το είδος αυτού και τον αττάκην κατά το είδος αυτού και τον οφιομάχον κατά το είδος αυτού και την ακρίδα κατά το είδος αυτής.”
Συνοψίζοντας λοιπόν και σε γενικές γραμμές, μπορούμε να πούμε ότι οι άνθρωποι την εποχή του Ιησού, πρόσεχαν τη διατροφή τους. Έτρωγαν λιτά και μόνο τα απαραίτητα. Έτρωγαν υγιεινά και πρόσεχαν πάντα τον τρόπο της βρώσης τους. Η διατροφή τους ήταν πλούσια σε ψάρι, σε λαχανικά σε φρούτα και σε λάδι.

http://www.iatropedia.gr/articles/read/1608

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Άγχος: ποιοι από εμάς έχουν ροπή σε αυτό;

Οι άνθρωποι που είναι επιρρεπείς στο άγχος τις περισσότερες φορές έχουν βιώσει στρεσογόνες καταστάσεις ως παιδιά όπως:
  • οι συγκρούσεις μεταξύ των γονέων
  • η αδιαφορία ή η κακοποίηση (λεκτική ή σωματική) από τους γονείς
  • τα ψυχολογικά προβλήματα των γονέων (κατάθλιψη, άγχος, φοβίες, εθισμοί κ.α.)
  • τα οικονομικά προβλήματα
  • οι μετακομίσεις
  • οι δυσκολίες στο σχολείο
  • η κοινωνική απομόνωση
  • η συνεχής εναλλαγή φροντιστών
Όταν η παιδική ηλικία χαρακτηρίζεται από μία ή περισσότερες από τις παραπάνω τραυματικές καταστάσεις αυξάνεται η πιθανότητα εκδήλωσης αγχώδους διαταραχής. Πολλοί άνθρωποι είναι τόσο εξοικειωμένοι με το άγχος που δεν αντιλαμβάνονται ότι τους διακατέχει. Ενδείξεις αυξημένου άγχους καθιστούν:
  • οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις (π.χ. το συνεχές χτύπημα του ποδιού)
  • οι σωματικοί πόνοι και ειδικά στο κεφάλι, τον αυχένα και την πλάτη
  • το δάγκωμα των νυχιών
  • οι διαταραχές ύπνου
  • τα τικ
  • η υπερφαγία ή η απώλεια όρεξης για φαγητό
  • το κάπνισμα
  • η κατανάλωση αλκοόλ
  • η ευερεθιστότητα/ εκνευρισμός
  • τα στομαχικά/ εντερικά προβλήματα
  • η αυξημένη αρτηριακή πίεση
Ακόμη και αν δεν έχει αντιληφθεί κάποιος ότι πάσχει από χρόνιο άγχος πολλές φορές βρίσκει μια δική του ‘θεραπεία’ που τον ανακουφίζει τις περισσότερες φορές προσωρινά (όπως π.χ. η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων τροφής, το συνεχές κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ ή άλλων ουσιών). Το άτομο ανακουφίζεται παρωδικά όμως δεν αντιμετωπίζει ουσιαστικά το πρόβλημα και μακροπρόθεσμα οδηγείται σε σοβαρά προβλήματα υγείας αλλά και σε έκπτωση στην ποιότητα ζωής του. Τα προβλήματα στη ζωή του ατόμου δεν λύνονται, αντιθέτως πολλαπλασιάζονται.
Άλλοι συνηθισμένοι τρόποι διαχείρισης του άγχους είναι η απόσπαση της προσοχής (π.χ. με δραστηριότητες όπως ο αθλητισμός, οι τέχνες, η προσφορά στο κοινωνικό σύνολο) ή η χρήση του χιούμορ, οι  οποίοι συμβάλλουν στην ανακούφιση από τα συμπτώματα του άγχους όμως δεν αποτελούν ουσιαστική λύση.
Ο ουσιαστικός τρόπος αντιμετώπισης του άγχους είναι:
  • η ανίχνευση των στρεσογόνων παραγόντων στη ζωή του ατόμου
  • η επίλυση των προβλημάτων στο βαθμό που είναι δυνατή
  • η λειτουργική ερμηνεία των γεγονότων
  • η αντιμετώπιση των εσωτερικών συγκρούσεων στο άτομο
Τα παραπάνω βήματα γίνονται με τη βοήθεια ψυχολόγου που είναι εκπαιδευμένος στις απαραίτητες ψυχοθεραπευτικές τεχνικές. Συνοψίζοντας, δεν επιλέγει κάποιος να έχει ροπή προς την εκδήλωση του άγχους όμως μπορεί να επιλέξει να το διαχειριστεί αποτελεσματικά.
MSc  Χριστίνα Χελιώτη
Ψυχολόγος / Ψυχοθεραπεύτρια
 http://www.psychology-blog.gr/agxos/poioi-apo-emas-exoyn-ropi-se-ayto.html

Η μουσικοθεραπεία καταπολεμά την κατάθλιψη

Η μουσικοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βελτιωθεί η αντιμετώπιση της κατάθλιψης, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, αναφέρουν επιστήμονες από τη Φινλανδία.
Σε μελέτη που πραγματοποίησαν με 79 ασθενείς διαπίστωσαν πως όσοι ακολουθούσαν αντικαταθλιπτική αγωγή και χρησιμοποιούσαν μουσική για να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, παρουσίασαν μεγαλύτερη βελτίωση της ψυχικής τους διάθεσης σε σύγκριση με όσους υποβάλλονταν μόνο στην κλασική αγωγή.
Όπως γράφουν στην «Βρετανική Επιθεώρηση Ψυχιατρικής», όλοι οι ασθενείς υποβάλλονταν σε ψυχολογική θεραπεία και έπαιρναν τα κατάλληλα φάρμακα. Σε 33 από αυτούς προσφέρθηκαν και 20 συνεδρίες με έναν εκπαιδευμένο μουσικοθεραπευτή, στη διάρκεια της οποίας έπαιζαν μουσικά όργανα όπως τα drums.
Έπειτα από τρεις μήνες, αυτοί οι 33 ασθενείς είχαν μεγαλύτερη βελτίωση σε τεστ αξιολόγησης του άγχους και της κατάθλιψης απ’ ό,τι οι υπόλοιποι.
Μετά από 6 μήνες, ωστόσο, δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων.
«Η μελέτη μας έδειξε πως η μουσικοθεραπεία, σε συνδυασμό με την κλασική αγωγή, μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τους ασθενείς κατά τα πρώτα στάδια της νόσου τους», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Κρίστιαν Γκολντ, από το Πανεπιστήμιο τηςJyväskylä.
«Η μουσική έχει συγκεκριμένες ιδιότητες που επιτρέπουν στους ανθρώπους να εκφράζονται και να επικοινωνούν με μη λεκτικό τρόπο – ακόμα και όταν βρίσκονται σε ένα σημείο όπου αδυνατούν να εκφράσουν με λόγια όσα νιώθουν».
ΠΗΓΗ:http://ygeia.tanea.gr
 http://www.psychology-blog.gr/katathlipsi/h-mousikotherapeia-katapolema-tin-katathlipsi.html

Μία σοκολάτα την ημέρα διώχνει το λίπος!

Πριν λίγο καιρό μια βρετανική έρευνα είχε κατατάξει τη σοκολάτα τα φαγητά που έχουν ευεργετικά αποτελέσματα στην υγεία, ιδίως για την καρδιά. Τώρα έρχεται μια ακόμα έρευνα με ακόμα πιο ευχάριστα νέα για την αγαπημένη μας σοκολάτα, αφού όπως λέει, όσοι καταναλώνουν συχνά σοκολάτα είχαν μικρότερο Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) συγκριτικά με εκείνους που δεν ενέκυπταν στο λαχταριστό πειρασμό.

Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε σε τεύχος του «Archives of Internal Medicine», θέτει ως προϋπόθεση της επιτυχία το άτομο που καταναλώνει τη σοκολάτα να κάνει κάποια σωματική δραστηριότητα.

Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, εξέτασαν περισσότερους από χίλιους υγιείς άνδρες και γυναίκες, χωρίς καρδιακή νόσο, διαβήτη ή χοληστερίνη, με μέσο όρο ηλικίας τα 57 έτη, ζητώντας να συμπληρώσουν ερωτηματολόγιο γύρω από τη διατροφική τους σχέση με τη σοκολάτα.

Τα άτομα που έτρωγαν σοκολάτα περίπου δύο φορές την βδομάδα και γυμνάζονταν τουλάχιστον 3 φορές εβδομάδα. Αλλά οι πιο πιστοί λάτρεις της σοκολάτας, είχαν μικρότερο ΔΜΣ, που αποτελεί την αναλογία ύψους και βάρους και χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό της παχυσαρκίας.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ακόμα κι αν η σοκολάτα περιέχει πολλές θερμίδες, περιέχει επίσης συστατικά που ευνοούν την απώλεια βάρους, παρά το γεγονός ότι διευκολύνει την παραγωγή πρόσθετων λιπών και άρα το πάχος.

Έτσι, παρόλο που η συχνή κατανάλωση σοκολάτας αυξάνει τη λήψη θερμίδων, τελικά συσχετίζεται με μικρότερο παρά με μεγαλύτερο βάρος του ατόμου.

Ανθή Αγγελοπούλου

http://iatrikostypos.com/epistimi/2011-10-10-14-30-57/item/8443-%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CF%8E%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%BB%CE%AF%CF%80%CE%BF%CF%82.html

Aυγό: Η παρεξηγημένη τροφή με την σημαντική θρεπτική αξία

Το αυγό με βεβαιότητα θα μπορούσαμε να πούμε πως αποτελεί την πιο παρεξηγημένη ζωική τροφή. Οι συζητήσεις γύρω από το αυγό σε ένα διαιτολογικό γραφείο σχεδόν πάντα καταλήγουν στο ξεκαθάρισμα ενός διατροφικού μύθου. Μερικές από τις ερωτήσεις που συνήθως δέχομαι αναφέρονται παρακάτω:
  • Μπορώ να τρώω αυγά έχοντας ανεβασμένη χοληστερίνη;
  • Προπονούμαι εντατικά για αύξηση μυϊκής μάζας. Μπορώ να τρώω ολόκληρο το αυγό ή μόνο το ασπράδι;
  • Έχω αλλεργία στη γύρη και τα ακάρεα. Αποφεύγω τα αυγά για παν ενδεχόμενο. Κάνω καλά;
  • Ο κρόκος του αυγού παχαίνει;
Με αφορμή τις παραπάνω ερωτήσεις, θεώρησα εξαιρετικά χρήσιμο να παρέχω τα νεότερα δεδομένα σχετικά με το αυγό.
Το αυγό αποτελεί μια τροφή χαμηλού κόστους που θα μπορούσε να ενταχθεί στα πλαίσια μιας ισορροπημένης αλλά οικονομικής διατροφής, ειδικά στην περίοδο της οικονομικής κρίσης που διανύουμε. Το κόστος ενός αυγού ανέρχεται στα 0,8 με 0,20 λεπτά το τεμάχιο ανάλογα με το μέγεθος, την προέλευση αλλά και την πηγή αγοράς του.
Ένα αυγό αποδίδει 78-90 kcal και είναι φυσική πηγή βιταμινών B2, B12 και D καθώς και βιταμίνης Α, φυλλικού οξέως και χολίνης. Σημαντικό είναι να αναφερθεί πως ένα αυγό περιέχει 6-7γρ πρωτεΐνης υψηλής βιολογικής αξίας, 5-6γρ λιπαρών και 0-1γρ υδατάνθρακα. Συνεπώς, θεωρείται μια πλήρης τροφή καθώς περιέχει όλα τα μακροθρεπτικά συστατικά. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί πως ο κρόκος του αυγού περιέχει 200-250mg χοληστερίνη ενώ προτείνονται ως μέγιστη κατανάλωση χοληστερίνης η ποσότητα των 300mg.
Αυγό και χοληστερίνη
Λόγω της αυξημένης περιεκτικότητας του κρόκου σε χοληστερίνη, για τουλάχιστον 2 δεκαετίες το αυγό αποκλείονταν ή περιορίζονταν από τη διατροφή ατόμων με καρδιαγγειακά νοσήματα, αυξημένη χοληστερίνη αλλά και αθλητές που ακολουθούσαν διατροφή χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά. Μάλιστα πριν μια δεκαετία επικρατούσε η σύσταση κατανάλωσης έως 2-3 αυγών την εβδομάδα από το σύνολο του πληθυσμού.
Την ανατροπή των παραπάνω δεδομένων έφερε μια ανάλυση 224 μελετών σε περισσότερα από 5.000 άτομα για χρονική διάρκεια δυόμιση δεκαετιών η οποία έδειξε ότι τελικά δεν είναι η χοληστερίνη των αυγών και γενικότερα της διατροφής που αυξάνει τη χοληστερίνη του αίματος αλλά η κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών που βρίσκονται σε ζωικές τροφές. Πιο συγκεκριμένα, μια διατροφή πλούσια σε λιπαρά κρέατα (όπως πανσέτα, παϊδάκια, μπριζόλα με το ορατό λίπος, λουκάνικα κ.ά.), ζωικά λίπη (όπως το βούτυρο που περιέχεται στα γλυκά) και τηγανιτές τροφές είναι υπεύθυνη για την αύξηση της χοληστερίνης στο αίμα.
Μελέτες δείχνουν πως η κατανάλωση έως και ενός αυγού την ημέρα είναι απολύτως ασφαλής.
Αυγό και αθλητές

Η άποψη ότι οι αθλητές θα πρέπει να καταναλώνουν μόνο το ασπράδι και όχι τον κρόκο του αυγού είναι πλέον παρωχημένη. Αυτό ισχύει μόνο σε περιπτώσεις αθλητών που χρειάζεται να καταναλώνουν περισσότερα από ένα αυγά την ημέρα προκειμένου να αυξήσουν την ημερήσια πρόσληψη πρωτεΐνης στη διατροφή τους. Ωστόσο δεν απαγορεύεται η κατανάλωση κρόκου αυγού για όσους κάνουν διατροφή με στόχο την αύξηση μυϊκής μάζας.
Αυγό και αλλεργίες

Είναι πραγματικότητα πως η πρωτεΐνη του αυγού έχει τέτοιο μέγεθος και σταθερότητα που μπορεί σε ωμή κατάσταση να προκαλέσει αλλεργία σε άτομα που είναι ευπαθή. Ωστόσο, αν το αυγό ψηθεί, τότε ο κίνδυνος αλλεργίας μειώνεται σημαντικά. Σε καμία περίπτωση τα άτομα που είναι αλλεργικά στη γύρη, τη σκόνη ή άλλους παράγοντες είναι απαραίτητα αλλεργικά και στο αυγό. Μόνο αν η αλλεργία στο αυγό είναι κλινικά διαπιστωμένη θα πρέπει το άτομο να αποφεύγει την κατανάλωσή τους. Περισσότερο ευπαθής ομάδα είναι τα βρέφη ηλικίας 0-12 μηνών που παρουσιάζουν ποσοστό αλλεργίας 1-3%. Το ευχάριστο είναι ότι η αλλεργία συνήθως ξεπερνιέται μέχρι την ηλικία των 6.
Συμπερασματικά, πρώτα ελέγξτε αν έχετε αλλεργικά συμπτώματα έχοντας καταναλώσει αυγά (όπως άσθμα, έκζεμα ή εξανθήματα) πριν τα αποκλείσετε από τη διατροφή σας. Να θυμάστε πως ακόμα και αν έχετε αλλεργία στο ασπράδι του αυγού, ο κρόκος συνήθως μπορεί να καταναλώνεται με ασφάλεια, ενώ όταν το αυγό εμπεριέχεται σε τροφές όπως οι χυλοπίτες, η μπεσαμέλ ή το κέικ επειδή είναι ψημένο και συνεπώς η πρωτεΐνη στο ασπράδι έχει πιο σταθερή δομή, συνήθως δεν προκαλεί αλλεργία.
Αυγό και αδυνάτισμα

Είναι πλέον διαπιστωμένο πως το αυγό αποτελεί τροφή σύμμαχο στο αδυνάτισμα, λόγω της πληρότητας της σύστασής του, της χαμηλής ενεργειακής αξίας του αλλά και του κορεσμού που προκαλεί. Μελέτες δείχνουν πως η σωστή ένταξη των αυγών σε μια υποθερμιδική διατροφή αυξάνει τον ρυθμό απώλειας βάρους. Το αυγό μπορεί να καταναλωθεί ποικιλοτρόπως.
Παρακάτω παραθέτουμε μερικές ενδιαφέρουσες ιδέες σχετικά με την κατανάλωση αυγών στην καθημερινότητα:
  • Αυγό βραστό, φρυγανιά με μια φέτα γαλοπούλα και μια φέτα τυρί χαμηλών λιπαρών, 3-4 ελιές, ντομάτα και αγγουράκι.
  • Ομελέτα με 2 αυγά, μανιτάρια, γαλοπούλα, τυρί χαμηλών λιπαρών, πιπεριά και 3-4 ελιές τηγανισμένη σε μια κουταλιά λάδι και μια φρυγανιά.
  • 2 αυγά με ντομάτα και 40γρ ανθότυρο τηγανισμένα σε μια κουταλιά λάδι και μια φρυγανιά.
  • Δύο αυγά ποσέ με ένα μπολ σαλάτα με μια κουταλιά λάδι και μια φέτα ψωμί.
  • Ένα μπολ σαλάτα με 2 αυγά βραστά, 2 φέτες γαλοπούλα, μια φέτα άπαχο τυρί, μια κουταλιά λάδι, ξύδι και 2 παξιμαδάκια κρίθινα.
Η παραπάνω λίστα είναι ενδεικτική. Υπάρχουν πολλοί περισσότεροι τρόποι κατανάλωσης αυγών!
Συμπερασματικά

Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αποκλείσετε το αυγό από τη διατροφή σας στηριζόμενοι στους διατροφικούς μύθους των περασμένων δεκαετιών γύρω από αυτό. Ακολουθείστε τις νεότερες συστάσεις για την κατανάλωση αυγών (ως 7 την εβδομάδα) και ωφεληθείτε από την πολύτιμη θρεπτική του αξία. Μόνο σε ιδιαίτερες κλινικές περιπτώσεις όπως η διαπιστωμένη αλλεργία στο αυγό συνιστάται η αποφυγή της κατανάλωσης του.

 http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=17544

Ακράτεια ούρων: Πώς αντιμετωπίζεται

Η ακράτεια ούρων ορίζεται ως η ακούσια απώλεια ούρων.
Πόσο συχνή είναι
Η ακράτεια ούρων είναι αρκετά συχνή, ιδίως στις γυναίκες. Εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες, αλλά συχνότερα στις μεγαλύτερες. Περίπου 4 στις 100 ενήλικες γυναίκες έχουν ακράτεια. 10 εκατομμύρια γυναίκες στις ΗΠΑ, 3 εκατομμύρια στη Μεγάλη Βρετανία και περίπου 200.000 στην Ελλάδα, αναφέρεται ότι πάσχουν από κάποιας μορφής ακράτεια. 1 στις 5 γυναίκες ηλικίας άνω των 40 ετών πάσχουν από ακράτεια.
Ο αριθμός αυτός είναι ακόμα μεγαλύτερος, αν αναλογιστεί κανείς ότι πολλές γυναίκες δεν αναφέρουν καν το πρόβλημά τους στον ιατρό, εξαιτίας του φόβου ή της ντροπής. Επίσης αρκετές γυναίκες έχουν τη λανθασμένη εντύπωση ότι η ακράτεια είναι φυσιολογική στη μεγάλη ηλικία και ότι είναι αθεράπευτη, κάτι που είναι λάθος.
Ποιά είναι η φυσιολογική οδός ροής των ούρων
Τα ούρα που παράγονται στους νεφρούς προωθούνται στην ουροδόχο κύστη, μέσω των ουρητήρων. Η κύστη είναι σαν ένα μπαλόνι που φουσκώνει, όσο γεμίζει με ούρα. Γύρω από την κύστη και την ουρήθρα βρίσκονται οι μύες του πυελικού εδάφους, οι οποίοι κρατούν την ουρήθρα κλειστή και εμποδίζουν διαρροές, εκτός μονάχα από τη στιγμή που η γυναίκα πάει στην τουαλέτα για να ουρήσει.
Όταν λοιπόν η κύστη έχει γεμίσει, τότε νευρικά ερεθίσματα στέλνονται στον εγκέφαλο, ειδοποιώντας ότι απαιτείται ούρηση. Ο δε εγκέφαλος με τη σειρά του στέλνει ερεθίσματα στους μύες του πυελικού εδάφους ώστε να χαλαρώσουν, ενώ η κύστη συσπάται. Έτσι, τα ούρα εξέρχονται από την ουρήθρα και επιτυγχάνεται ούρηση.

Ποιά είδη ακράτειας υπάρχουν
Υπάρχουν διάφοροι τύποι ακράτειας:
Ακράτεια στρες
Εμφανίζεται όταν οι μύες του πυελικού εδάφους έχουν χαλαρώσει και δεν μπορούν πια να συγκρατήσουν τα ούρα μέσα στην κύστη και την ουρήθρα κλειστή. 'Ετσι, οποιαδήποτε αύξηση της πίεσης στην κύστη, που επέρχεται σε διάφορες καταστάσεις όπως με το φτάρνισμα, τον βήχα, τη σωματική άσκηση (πηδηματάκια ή και τρέξιμο) ή κάποιες φορές και με τις κινήσεις του σώματος, μπορούν να προκαλέσουν απώλεια ούρων. Κάποιες γυναίκες εμφανίζουν απώλεια ούρων και κατά τη συνουσία.
Οι μύες του πυελικού εδάφους μπορούν να χαλαρώσουν από διάφορα αίτια:
  • Εγκυμοσύνη και τοκετός: προκαλείται διάταση των μυών που σε κάποιους μύες φτάνει και πάνω από το ανώτατο όριο ενός μυ να επανέρχεται στην αρχική του μορφή κατόπιν διάτασης.
  • Εμμηνόπαυση: έλλειψη οιστρογόνων κάνει τους μύες αδύναμους.
  • Ηλικία: οι μύες χαλαρώνουν φυσιολογικά με το πέρασμα των χρόνων.
  • Παχυσαρκία: προκαλείται πίεση στους μύες από το μεγάλο βάρος.

Ακράτεια έπειξης. (ασταθής ή υπεραντιδραστική κύστη)
Είναι η δεύτερη πιό συχνή αιτία. Συμβαίνει όταν η γυναίκα αισθάνεται την έπειξη για ούρηση, όπου υπάρχει διαφυγή ούρων προτού φτάσει η γυναίκα στην τουαλέτα. Η κύστη συσπάται απότομα και δεν υπάρχει σωστός έλεγχος της σύσπασης. Στις πιό πολλές περιπτώσεις δεν γνωρίζουμε γιατί συμβαίνει αυτό. Φάινεται πως οι μύες και η κύστη στέλνουν λανθασμένα ερεθίσματα στον εγκέφαλο για το πόσο γεμάτη είναι η κύστη και η γυναίκα αισθάνεται την κύστη της πιό γεμάτη από ότι είναι πραγματικά. Ακράτεια έπειξης συμβαίνει επίσης και σε παθήσεις του εγκεφάλου και των νεύρων, πχ σε εγκεφαλικό επεισόδια ή νόσο Πάρκινσον, ή Σκλήρυνση κατά πλάκας ή σε τράυματα της σπονδυλικής στήλης.
Τα συμπτώματα της υπεραντιδραστικής κύστης είναι:
  • Συχνουρία- >8 φορές την ημέρα και >2 την νύχτα
  • ΄Εντονη έπειξη - ξαφνική και έντονη ανάγκη για ούρηση
  • Ακράτεια ούρων - έπειτα από έντονη έπειξη
  • Νυχτουρία - νυχτερινό ξύπνημα για ούρηση.
Μικτή ακράτεια
Συνδυασμός ακράτειας στρες και ακράτειας από έπειξη. Αρκετές γυναίκες παραπονιούνται και για τους 2 τύπους ακράτειας. Ανάλογα με την περίπτωση, κάποιος από τους 2 τύπους μπορεί να αποτελεί το πρωτεύον πρόβλημα.
Ακράτεια από υπερπλήρωση
Κάποιες φορές ορισμένες γυναίκες παραπονιούνται ότι έχουν μια συνεχόμενη ακράτεια ούρων, ακόμα και αφού επισκεφθούν την τουαλέτα. Περιγράφουν την κατάσταση σαν ένα καζάνι που έχει υπερχειλήσει, γι’ αυτό και η ακράτεια αυτή ονομάζεται ακράτεια από υπερπλήρωση. Εμφανίζεται όταν η ουροδόχος κύστη είναι συνέχεια γεμάτη με ούρα, γι’ αυτό και συνέχεια έχει διαρροή. Προκαλείται από αδύναμους μύες πυελικού εδάφους που αδυνατούν να αδειάσουν την κύστη, από απόφραξη της ουρήθρας ή ακόμα από ανωμαλίες όπως σακχαρώδη διαβήτη, τραυματισμούς σπονδυλικής στήλης, αλλά και από πρόπτωση των οργάνων των κολπικών τοιχωμάτων.
Οι ασθενείς παραπονιούνται συνήθως για ελλατωμένη ροή ούρων, συχνουρία, σταγονοειδή απώλεια ούρων μετά το τέλος της κανονικής ούρησης, και καθυστέρηση της έναρξης της ούρησης.
Λειτουργική ακράτεια
Εμφανίζεται σε ασθενείς με σοβαρές παθήσεις που τους εμποδίζουν να σκεφτούν να ουρήσουν. Φερ’ ειπείν σε άτομα με σοβαρή νόσο Aλτσχάιμερ, ο ασθενής δεν μπορεί να σκεφτεί έγκαιρα ότι χρειάζεται να ουρήσει και δεν μπορεί να οργανώσει την σκέψη του να πάει στην τουαλέτα. 'Ατομα με αναπηρία, που βρίσκονται σε καροτσάκι, εμφανίζουν δυσκολία να πάνε έγκαιρα στην τουαλέτα. Ακόμα, σε πολύ ηλικιωμένα άτομα με αρθρίτιδα, που τα εμποδίζει να κινηθούν έγκαιρα και να πάνε στην τουαλέτα, όταν χρειάζεται.

Πώς διαγιγνώσκεται η ακράτεια ούρων, το είδος και ο βαθμός
Είναι πολύ σημαντικό να επισκεφθείτε τον κατάλληλο ιατρό. Ο ουρογυναικολόγος είναι γυναικολόγος εξειδικευμένος σε ουρολογικά προβλήματα γυναικών, ενώ παράλληλα έχει κατάλληλη γνώση της γυναικίας ανατομίας του κόλπου και του πυελικού εδάφους.
Το πρώτο βήμα είναι ένα πολύ λεπτομερές ιστορικό, συμπεριλαμβανομένων των συμπτωμάτων και της διάρκειάς τους. Θα ερωτηθείτε για τα υγρά που πίνετε, ποσότητα και είδος (ιδιαίτερα υγρά που περιέχουν καφείνη, όπως καφές, τσάι, κρασί και κόλα) και τη συχνότητα που ουρείτε. Η ασθενής θα κληθεί να συμπληρώσει ημερολόγιο με τις ακριβείς ώρες, συχνότητες και ποσότητες υγρών που καταναλώνει και ούρων που παράγει.
Η ασθενής ερωτάται για συμπτώματα πρόπτωσης, προηγηθείσες εγχειρήσεις, ιατρικό και μαιευτικό ιστορικό και γενικά προβλήματα υγείας.
Ανάλυση ούρων γίνεται πάντα στην πρώτη επίσκεψη, για τον έλεγχο λοιμώξεων ή αιματουρίας.
Υπέρηχος υπολοιπόμενων ούρων κατόπιν ούρησης μπορεί να διενεργηθεί ανάλογα με τα συμπτώματα.
Κατά την πρώτη επίσκεψη γίνεται επίσης λεπτομερής κλινική εξέταση για έλεγχο της ανατομίας, της ποιότητας του δέρματος και των ιστών, για έλεγχο πρόπτωσης, ποιότητας στήριξης της ουρήθρας, ακράτεια στρες και ποιότητα των μυών του πυελικού εδάφους.
Ανάλογα με τα συμπτώματα μπορεί να ενδείκνυται να γίνει ουροδυναμικός έλεγχος.

Τι είναι ο ουροδυναμικός έλεγχος και πως διενεργείται

Ο ουροδυναμικός εξοπλισμός διαφέρει ανάλογα με το μηχάνημα και το μέγεθος. Ο ουροδυναμικός έλεγχος είναι εντελώς ανώδυνος και δεν απαιτεί καθόλου αναισθησία.
Κατά τον έλεγχο, η κύστη γεμίζει με αποστειρωμένο υγρό με 2 μικρούς πλαστικούς καθετήρες, όπου ο ένας εισάγεται στην είσοδο της ουρήθρας και ο άλλος στην είσοδο του κόλπου ή του πρωκτού. Οι μικροί αυτοί καθετήρες είναι συνεδεμένοι με σένσορες που μεταδίδουν τις πιέσεις της κύστης και των μυών του πυελικού εδάφους στον ηλεκρονικό υπολογιστή. Η διαδικασία διαρκεί 15 λεπτά, και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ζητείται από την ασθενή κατά τακτά διαστήματα να βήξει, να σταθεί όρθια και να αναφέρει οποιοδήποτε αίσθημα πλήρωσης, έπειξης ή πόνου έχει.

Τι μπορεί να διαγνώσει ένας ουροδυναμικός έλεγχος
Ο ουροδυναμικός έλεγχος μπορεί να απαντήσει στις παρακάτω ερωτήσεις:
  • Υπάρχουν υπολοιπόμενα ούρα ή όχι;
  • Πόσο καλή είναι η ροή των ούρων;
  • Ποιά η πίεση με την οποία γεμίζει η κύστη;
  • Πότε είναι το πρώτο αίσθημα πλήρωσης, το φυσιολογικό αίσθημα και το έντονο αίσθημα πλήρωσης;
  • Υπάρχει υπερεαισθησία ή ελαττωμένη αισθητικότητα στην κύστη;
  • Παρατηρούνται ή όχι απρόκλητες συσπάσεις της κύστης;
  • Ποιά η χωρητικότητα της κύστης; Είναι φυσιολογική;
  • Είναι φυσιολογική ή όχι η ροή των ούρων;
  • Υπάρχει υποψία απόφραξης ή όχι;
Ο συνδυασμός του ουροδυναμικού ελέγχου με το ιστορικό και την κλινική εξέταση θα οδηγήσει στις σωστές αποφάσεις για την απαιτούμενη στρατηγική αντιμετώπισης ανάλογα με το πρόβλημα.

Τι είναι η κυστεοσκόπηση και σε τι βοηθά
Είναι η διαδικασία κατά την οποία μια μικρή κάμερα εισάγεται στην κύστη. Διαρκεί 5 λεπτά και μπορεί να δώσει χρήσιμες πληροφορίες για τη δομή και ανατομία της κύστης. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να ενισχύσει τη διάγνωση της υπεραντιδραστικης κύστης ή της χρόνιας κυστίτιδας. Επίσης αποκλείει την παρουσία όγκων και λίθων στην κύστη

Ποιές οι γενικές αρχές της θεραπείας της ακράτειας ούρων
Η θεραπεία της ακράτειας είναι εξατομικευμένη, ανάλογα με την ασθενή και την περίπτωση. Δεν είναι όλες οι ασθενείς ίδιες. Κάθε γυναίκα έχει διαφορετικό τρόπο ζωής, φυσική δραστηριότητα, ανάγκες, στόχους, συνήθειες, ηλικία και μαιευτικό, καθώς και ιατρικό ιστορικό. Γι’αυτό και η σωστή επιλογή θεράποντος ιατρού είναι απαραίτητη.

Πόσο σημαντική είναι η απώλεια βάρους στη βελτίωση των συμπτωμάτων
Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο 'New England Journal of Medicine' έδειξε ότι η απώλεια βάρους μπορεί να επιφέρει βελτίωση των επεισοδίων ακράτειας έως και 70%. Η συσχέτιση του δείκτη μάζας σώματος ΒΜΙ με τα συμπτώματα της ακράτειας των ούρων έχει πλέον αποδειχτεί και αναφερθεί πολλάκις στη διεθνή βιβλιογραφία.
Αλλαγές στις συνήθειες
Ελάττωση της καφείνης μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα συχνουρίας, έπειξης και ακράτειας από έπειξη. Συστήνεται καφές, τσάι ή κολα χωρίς καφείνη. Ακόμα, η ελάττωση του αλκοόλ μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα.
Ασκήσεις πυελικού εδάφους
Οι ασκήσεις του πυελικού εδάφους αποτελούν βασική αρχή της αντιμετώπισης της ακράτειας των ούρων. Ονομάζονται και ασκήσεις Kegel, και έχει βρεθεί ότι ενδυναμώνουν ή διατηρούν την ισχύ των μυών του πυελικού εδάφους και των σφιγκτήρων. Μεγαλύτερο ώφελος παρατηρείται σε γυναίκες κάτω των 60 ετών. Η ευεργετική τους δράση στον έλεγχο της κύστης έχει αποδειχθεί. Συστήνονται ιδιαίτερα αμέσως μετά τον τοκετό, για άμεση επαναφορά του σωστού ελέγχου των μυών.
Για διατήρηση της ισχύος των μυών συστήνονται τουλάχιστον 8 ασκήσεις / συσπάσεις των μυών, 3 φορές την ημέρα.
Θεραπεία της ατροφικής κολπίτιδας
Η ατροφική κολπίτιδα ή ατροφία του κόλπου μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα. Οφείλεται στην έλλειψη οιστρογόνων σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, συνήθως περι-εμμηνοπαυσιακής και μετά την εμμηνόπαυση. Τα συμπτώματα συνήθως περιλαμβάνουν κνησμό, επώδυνη συνουσία, αίσθημα καύσου, και καμιά φορά συχνουρία και συχνή έπειξη για ούρηση. Η θεραπεία με τοπικά οιστρογόνα μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα σημαντικά.

Θεραπεία της ακράτειας από έπειξη: Φάρμακα
Τα αντιχολινεργικά φάρμακα είναι μια κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοπουούνται σήμερα σαν πρώτη γραμμή αντιμετώπισης της ακράτειας από έπειξη. Τα φάρμακα αυτά εμπιδίζουν τις απρόκλητες συσπάσεις της κύστης που προκαλούν απώλεια ούρων. Επίσης βοηθούν σημαντικά στα συμπτώματα της συχνουρίας, της συχνής έπειξης και νυχτερινής ούρησης. Η σημερινή φαρμακευτική παλέτα διαθέτει χάπια όπως και patches.
Προσοχή: τα φάρμακα αυτά ΔΕΝ μπορούν να θεραπεύσουν την ακράτεια τύπου στρες.

Θεραπεία της ακράτειας από έπειξη: Διαδερμική διέγερση κνημιαίου νεύρου
Αποτελεί μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδο, η οποία μοιάζει με βελονισμό και μπορεί να βοηθήσει στην ακράτεια από έπειξη. Γίνεται βελονισμός του κνημιαίου νεύρου, στην εσωτερική επιφάνεια του αστραγάλου και είναι εντελώς ανώδυνη. Μέσω της διέγερσης του κνημιαίου νεύρου στέλνονται ερεθίσματα στο σημείο από όπου αυτό πηγάζει, που είναι η σπονδυλική στήλη (ιερό πλέγμα). Εκεί ακριβώς βρίσκονται και τα νεύρα που ελέχγουν την ουροδόχο κύστη. Η βελόνα συνδέεται με ένα μικρό μηχάνημα παλμού. Η αγωγή περιλαμβάνει 12 συνεδρίες, ανά εβδομάδα, που διαρκεί περίπου 30 λεπτά έκαστη. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας η ασθενής μπορεί να παραμένει καθιστή ή να διαβάζει κάποιο βιβλίο / περιοδικό. Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας αυτής κυμαίνεται από 40-70%.










Θεραπεία της ακράτειας από έπειξη: BOTOX
Το Botox (Botulinum Toxin A) δεν χρησιμοποιείται μόνο στην πλαστική χειρουργική αλλά και στην ουρογυναικολογία.
'Εχει αποδειχθεί χρήσιμο στη θεραπεία διαφόρων καταστάσεων, όπως υπεραντιδραστική κύστη, σκλήρυνση κατά πλάκας, τραύματα της σπονδυλικής στήλης, και νευρογενή κύστη. Το Botox προκαλεί προσωρινή αδυναμία και παράλυση των μυών όπου γίνεται η ένεση.
Στην ακράτεια από έπειξη οι μύες αυτοί είναι υπεραντιδραστικοί και προκαλούν απρόκλητες συσπάσεις της κύστης, που επιφέρουν ακράτεια ούρων. Mε το Botox οι μύες αυτοί σταματούν να υπερλειτουργούν.
Το Botox κρίνεται χρήσιμο σε περιπτώσεις όπου όλες οι άλλες θεραπείες έχουν αποτύχει.
Η θεραπεία γίνεται με ενέσεις στην εσωτερική επιφάνεια της ουροδόχου κύστης.
Διάρκεια δράσης: η ευεργετική δράση συνήθως εμφανίζεται 7 ημέρες μετά τις ενέσεις και διαρκεί από 6-10 μήνες.Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να επαναληφθεί μετά το διάστημα αυτό.
Οι ενέσεις με Botox είναι μια μικρή και απλή επέμβαση. Η ασθενής δεν χρειάζεται να μείνει στην κλινική.
Παρόλα αυτα χρειάζεται προσοχή: επειδή το Botox αποδυναμώνει τους μύες, υπάρχει μια μικρή πιθανότητα προσωρινής αδυναμίας ούρησης. Συνιστάται προσεκτική ενημέρωση της ασθενούς πριν την επέμβαση.

Θεραπεία της ακράτειας στρες: Ενέσεις κολλαγόνου
Το κολλαγόνο είναι μια πρωτείνη που βρίσκεται στη φύση, και απαντά στα θηλαστικά και στους ανθρώπους. Μπορεί να τοποθετηθεί στην ουρήθρα με τη μορφή ενέσεων, και έτσι να προκαλέσει σύσφιξή της, και κατά συνέπεια βελτίωση των συμπτωμάτων της ακράτειας στρες.
Οι ενέσεις κολλαγόνου αποτελούν εναλλακτική θεραπεία σε περιπτώσεις που δεν μπορεί να γίνει χειρουργείο και έχουν αδυναμία του σφιγκτήρα της κύστης με καλή στήριξη της ουρήθρας. Συνήθως επιτυγχάνονται αρκετά ικανοποιητικά αποτελέσματα μετά τη θεραπεία.
Παρόλα αυτά το ανθρώπινο σώμα απορροφά το κολλαγόνο, και σαν αποτέλεσμα οι ενέσεις αυτές χρειάζεται σε κάποιες περιπτώσεις να επαναληφθούν στο μέλλον (μήνες ή και χρόνια).
Η τεχνική των ενέσεων είναι απλή και ελάχιστα παρεμβατική. Η ασθενής επιστρέφει σπίτι την ίδια ημέρα. Παρόλα αυτά οι ενέσεις κολλαγόνου είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματικές από ότι το χειρουργείο με τις ταινίες ελευθέρου τάσεως. Γι’αυτο χρειάζεται να γίνει σωστή επιλογή της ασθενούς.

Θεραπεία της ακράτειας στρες: ταινίες ελευθέρου τάσεως
Οι ταινίες ελευθέρου τάσεως υποστηρίζουν την ουρήθρα , ώστε να μπορεί να συγκρατήσει τα ούρα στην κύστη όταν η πίεση αυξάνεται, όπως φερ’ ειπειν γίνεται με τον πταρμό, τον βήχα, τη γυμναστική κλπ. Στη βιβλιογραφία αναφέρονται πια δεκάδες ταινίες, με διαφορετικό όνομα, και τεχνική εισαγωγής. Στην πραγματικότητα όλες δρούν με τον ίδιο τρόπο.
Tension free vaginal tape (TVT)
Φυσιολογικά η ουρήθρα παραμένει κλειστή και συγκρατεί τα ούρα εντός της κύστης. Σε γυναίκες με ακράτεια στρες οι αδύναμοι μύες του πυελικού εδάφους δεν μπορούν να στηρίξουν την ουρήθρα στη σωστή της θέση. Αυτό ακριβώς διορθώνει το TVT. Πρόκειται για μια μικρή ταινία από συνθετικό ύφασμα πολυπροπυλενίου που τοποθετείται ακριβώς κάτωθεν της ουρήθρας μέσω του κόλπου. 'Ετσι παρέχει επιπλέον στήριξη κάτω από την ουρήθρα και στο μέσο αυτής (το σημείο όπου ασκείται η μεγαλύτερη πίεση κατά τον πταρμό, τον βήχα κλπ). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η ουρήθρα να παραμένει κλειστή στον πταρμό / βήχα και έτσι τα ούρα να συγκρατούνται μέσα στην κύστη και να μην υπάρχει ακράτεια.
 Στα χέρια ενός έμπειρου ουρογυναικολόγου το TVT:
  • Είναι ελάχιστα επεμβατικό: 2 μόνο μικρές τομές, του ενός εκατοστού πάνω από το τριχωτό στο εφήβαιο
  • Ελάχιστος πόνος: οι πιο πολλές ασθενείς δεν απαιτούν επιπλέον αναλγησία πέραν του χειρουργείου.
  • Ποσοστό επιτυχίας > 90%
  • Χρόνος χειρουργείου: 20 λεπτά
  • Αναισθησία: γενική ή ραχιαία ή τοπική ανάλογα την περίσταση
  • Πολύ μικρός κίνδυνος ανάγκης καθετηριασμού μετά το χειρουργείο :< 2%
  • Ελάχιστες επιπλοκές
  • Η ταινία τοποθετείται χωρίς τίποτα να είναι ορατό από την ασθενή στο τέλος του χειρουργείου
  • 'Αμεση αποτελεσματικότητα
  • Χρόνος αποκατάστασης μετά το χειρουργείο 3-4 εβδομάδες. Συνιστάται να αποφεύγεται η σεξουαλική επαφή, η έντονη γυμναστική και η άρση μεγάλου βάρους για 4-6 εβδομάδες.
  • Μέχρι σήμερα περισσότερες από 200.000 γυναίκες παγκοσμίως έχουν επωφεληθεί από τα ευεργετικά αποτελέσματα του TVT.


Trans-obturator slings (TVT-O & TOT)
Οι ταινίες αυτές τοποθετούνται μέσω του κόλπου αλλά όχι πίσω από το οστό της ηβικής σύμφυσης, παρά οριζοντίως, μέσω ενός τρήματος της πυέλου στην εσωτερική επιφάνεια του μηρού. Αποτελούν εναλλακτική οδό τοποθέτησης και αντί για 2 μικρές τομές στο τριχωτό του εφηβαίου, οι τομές αυτές, ενός εκατοστού έκαστη, γίνονται στην εσωτερική επιφάνεια του μηρού. Τα ποσοστά επιτυχίας είναι σχεδόν τα ίδια ή λίγο μικρότερα περίπου από το TVT.



http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=15635

Βακτηριδιακή κολπίτιδα



Η βακτηριδιακή κολπίτιδα είναι μια φλεγμονή του κόλπου ή οποία προκαλείται από μια σειρά βακτηριδίων, συμπεριλαμβανομένου του αιμόφιλου του κόλπου και του μυκοπλάσματος.
Αυτή η κολπίτιδα δεν είναι πάντα σεξουαλικώς μεταδιδόμενη.
Συνήθη συμπτώματα
Μια έντονη και ασυνήθιστη κολπική υπερέκκριση η οποία συχνά είναι γκριζωπή και αφρώδης και μπορεί να έχει μια δυσάρεστη μυρωδιά.
Πώς μεταδίδεται
Μερικές φορές με την κολπική επαφή.
Διάγνωση
Μικροσκοπική εξέταση του κολπικού υγρού.
Θεραπεία
Ο ένας ή μερικές φορές και οι δύο σύντροφοι θεραπεύονται με επιτυχία με αντιβιοτικά.
Προφύλαξη
Τα προφυλακτικά προσφέρουν πολύ καλή προφύλαξη έναντι της βακτηριδιακής κολπίτιδας.

 http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=326

Κονδυλώματα και HPV λοίμωξη στους άντρες

Στην καθημερινή μου ιατρική πρακτική ολοένα και συχνότερα αντιμετωπίζω άνδρες ασθενείς που εμφανίζονται με HPV λοίμωξη της γεννητικής χώρας ή έρχονται να ελεγχθούν, καθώς στην ερωτική τους σύντροφο διαγνώστηκε ο ιός αυτός. Σημείο των καιρών μας; Ο HPV, ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων ελληνιστί, είναι ένας ιός που μεταδίδεται κυρίως με τη σεξουαλική επαφή και μολύνει το δέρμα και τους βλεννογόνους μας.
Μέχρι στιγμής έχουν αναγνωρισθεί πάνω από 100 τύποι του ιού και ίσως η διεθνής έξαρση των κρουσμάτων του συνάδει με τις σύγχρονες σεξουαλικές συνήθειες και πρακτικές μας. Σύμφωνα με διεθνείς στατιστικές και μελέτες, περίπου 75% του σεξουαλικά ενεργού πληθυσμού έχει μολυνθεί με κάποια μορφή του ιού. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ενδεικτικά, μια μελέτη φοιτητών στις ΗΠΑ, όπου διαπιστώθηκε ότι μέσα σε 2 έτη από την έναρξη της μελέτης η συχνότητα νέων λοιμώξεων από HPV ήταν 62 % για τους φοιτητές και 43% για τις φοιτήτριες. Τα νούμερα λένε ότι το 26,8% των γυναικών ηλικίας από 14 έως 59 έχουν μολυνθεί από τουλάχιστον μια μορφή HPV.
Ο ΗPV είναι, λοιπόν, ένας πολύ διαδεδομένος, σεξουαλικά μεταδιδόμενος ιός, που από πολλούς θεωρείται συνώνυμος με τα ‘Κονδυλώματα’. Στην ουσία, με τον όρο κονδυλώματα περιγράφουμε ογκίδια, που προκαλούνται από τον HPV, επάνω ή γύρω από τα γεννητικά όργανα ή την περιπρωκτική περιοχή στους άνδρες και στις γυναίκες. Τα κονδυλώματα είναι διαφόρων μεγεθών. Μπορεί να μοιάζουν με μικρό κουνουπίδι ή να είναι επίπεδα και δύσκολα ορατά. Μεγαλώνουν σε υγρές περιοχές όπως το πέος, ο κόλπος, ο τράχηλος της μήτρας, ο πρωκτός, το όσχεο και οι μηροί.
Πολύ σπάνια τα κονδυλώματα εμφανίζονται στα χείλη, στο στόμα ή στο λάρυγγα μετά από στοματικό sex με μολυσμένο άτομο. Τα κονδυλώματα είναι συνήθως ανώδυνα, αλλά μπορεί να εμφανίσουν περιστασιακά κνησμό ή αιμορραγία, κυρίως όταν ερεθιστούν. Τα κονδυλώματα μοιάζουν πολύ με τις γνωστές σε όλους μυρμηκιές. Και τα δύο οφείλονται στον ιό HPV. Κάποιοι τύποι του ιού προκαλούν κονδυλώματα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, ενώ κάποια άλλοι τύποι προκαλούν τις γνωστές μας μυρμηκιές σε άλλα σημεία του σώματος. Τα περιγεννητικά κονδυλώματα εμφανίζονται στον τράχηλο, στο πέος, στον κόλπο ή στον πρωκτό. Η εμφάνισή τους είναι παρόμοια με τις μυρμηκιές που εμφανίζονται συχνά στα χέρια ή τα πόδια. Οι μυρμηκιές οφείλονται σε άλλο τύπος του ιού και δεν μεταδίδονται στα γεννητικά όργανα.
Ξεκαθαρίσαμε ήδη ότι υπάρχουν πολλοί τύποι αυτού του ιού.
Καλό είναι επίσης να τονίσουμε ότι ένα μικρό μόνο ποσοστό ανδρών και γυναικών που έχουν τον ιό θα εμφανίσουν και εξωτερικά κονδυλώματα. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι ένα ποσοστό γυναικών που έχουν τον ιό θα παρουσιάσουν αλλοιώσεις στον τράχηλο της μήτρας που μπορούν, σε βάθος χρόνου, να οδηγήσουν σε καρκίνο του τραχήλου. Συνεχής μόλυνση με τις ‘επικίνδυνες μορφές’ του HPV - και πιο συγκεκριμένα τους τύπους 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, και 68 - μπορεί να προκαλέσουν ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία τραχήλου (CIN), του αιδοίου, του πέους (PIN) και του πρωκτού (AIN). Αυτές είναι προ-καρκινικές δυσπλασίες και μπορεί να εξελιχθούν σε καρκίνο.
Όπως προανέφερα, ο ιός ΗPV μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή. Ο ιός μπορεί επίσης να μεταδοθεί από επαφή δέρμα με δέρμα (γεννητικά όργανα και περιγεννητική περιοχή) ακόμα κι αν δεν υπάρξει ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή. Αυτή η άμεση επαφή είναι απαραίτητη και έτσι κάποιες εξηγήσεις που δίνουν μερικοί ασθενείς ότι ‘κόλλησα τον ιό από την τουαλέτα, ή από τα σεντόνια ή τις πετσέτες’ είναι μάλλον αβάσιμες δικαιολογίες.
Επίσης, κάποιοι ασθενείς με τη διάγνωση των κονδυλωμάτων εκπλήσσονται καθότι χρησιμοποιούν πάντα προφυλακτικό. Πρέπει να εξηγήσουμε ότι η χρήση προφυλακτικών παρέχει κάποια προστασία, καθώς όμως δεν καλύπτουν όλη την περιγεννητική περιοχή, ούτε όλα τα στάδια της ερωτικής συνεύρεσης, δεν προσφέρουν απόλυτη προστασία. Ας μην ξεχνάμε όμως, ότι η χρήση του προφυλακτικού μπορεί να μας προφυλάξει σε μεγάλο βαθμό και από την HPV λοίμωξη και από πολλά άλλα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα.
Ο ιός μπορεί να υπάρχει στον οργανισμό μας για χρόνια πριν εμφανιστούν συμπτώματα ή γίνει η διάγνωση. Επομένως, είναι σχεδόν αδύνατον να εντοπίσει κανείς με σιγουριά από πού τον ‘κόλλησε’. Το ίδιο ισχύει και για τον σύντροφο οπότε ας μην οδηγούμαστε σε λανθασμένα συμπεράσματα και βιαστικές αποφάσεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι που μολύνονται από κάποια μορφή HPV των γεννητικών οργάνων περνάνε την μόλυνση γρήγορα, χωρίς να εμφανίσουν ποτέ κονδυλώματα ή κάποιο άλλο σύμπτωμα. Ο ιός μπορεί να μεταδοθεί από το ένα άτομο στο άλλο ακόμα και αν το μολυσμένο άτομο δεν έχει παρουσιάσει έντονα συμπτώματα. Εάν και εφόσον η μόνιμη σύντροφος ή σύζυγος ενός άνδρα βρεθεί να έχει HPV, τότε θεωρείται ότι και ο άνδρας έχει μολυνθεί, ακόμη κι αν δεν έχει εμφανίσει κανένα σύμπτωμα.
Η διάγνωση στους άνδρες αυτή τη στιγμή γίνεται μόνο με την αυτοεξέταση και την κλινική εξέταση από το γιατρό. Συχνά οι γιατροί μπορεί να ζητήσουν επιπλέον εξετάσεις, για να βεβαιωθούν ότι δεν συνυπάρχουν κι άλλα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα.Σε περιπτώσεις που υπάρχουν εξωτερικές, δερματικές βλάβες τα πράγματα είναι απλούστερα. Συνήθως, οι γιατροί μπορούν να διαγνώσουν τα κονδυλώματα με απλή κλινική εξέταση, τον έλεγχο δηλαδή του πέους (αναφερόμενο μη επιστημονικά ως πεοσκόπηση από πολλούς) και της γεννητικής χώρας στους άνδρες.
 Όμως, ιδιαίτερα τα μικρά σε μέγεθος ή επίπεδης μορφής κονδυλώματα μπορούν να ξεφύγουν από το γυμνό μάτι. Αν θυμηθούμε ότι ο ιός προσβάλλει και βλεννογόνους θα καταλάβουμε γιατί συχνά μπορεί να υπάρξει και προσβολή της ουρήθρας. Ο έλεγχος της ουρήθρας, λοιπόν, ειδικά σε ασθενείς που εμφανίζουν υποτροπές ή συμπτώματα δυσουρίας ή αιματουρίας είναι επιβεβλημένος. Αυτό γίνεται με την ουρηθροσκόπηση, την προώθηση δηλαδή μιας πολύ μικρής οπτικής ίνας στην ουρήθρα και τον οπτικό της έλεγχο. Παράλληλα με το ίδιο εργαλείο μπορεί να γίνει και καυτηριασμός μιας ενδεχόμενης ουρηθρικής βλάβης.
Στις γυναίκες, επίσης, η μόλυνση του τραχήλου της μήτρας δεν είναι δυνατόν να εντοπιστεί με απλή κλινική εξέταση. Η πιο συχνή μέθοδος διάγνωσης είναι με κολποσκόπηση με τη βοήθεια μίας ειδικής βαφής (acetic acid) που κάνει τα κονδυλώματα να ξεχωρίζουν. Εάν κριθεί απαραίτητο για την τυποίηση του ιού μπορεί να παρθεί βιοψία. Ευτυχώς, το βελτιωμένο τεστ-Παπ μπορεί πλέον να εντοπίσει την ύπαρξη συγκεκριμένου στελέχους του ιού HPV.
Η διάγνωση και η ακριβής τυποποίηση του ιού HPV είναι πολύ σημαντική. Κάποιοι από τους υψηλού κινδύνου τύπους ενοχοποιούνται για την εμφάνιση καρκίνου του τραχήλου στις γυναίκες αλλά και καρκίνου του πέους ή του πρωκτού στους άνδρες. Οι τύποι αυτοί που συνδέονται κυρίως με την εμφάνιση καρκίνου είναι 5 (οι τύποι 16, 18, 31, 33, 35) από τους περίπου 80 συνολικά. Με τη δυνατότητα έγκαιρης διάγνωσης που προσφέρει κυρίως το τεστ-Παπ, οι περιπτώσεις των ατόμων που αναπτύσσουν τελικά τέτοιου είδους καρκίνους είναι ελάχιστες. Η έγκαιρη διάγνωση επιτρέπει τη σωστή παρακολούθηση της εξέλιξης, άρα και την έγκαιρη επέμβαση των γιατρών.
Εμείς οι άνδρες, θα μπορούσε να πει κανείς ότι υστερούμε σε σχέση με τις γυναίκες στη δυνατότητα διάγνωσης του ιού, καθώς δεν έχουμε αντίστοιχο τεστ με το τεστ Παπανικολάου. Πολύ συχνά οι ασθενείς μου με ρωτούν εάν υπάρχει κάποια εξέταση αίματος ή κάποιος άλλος τρόπος διάγνωσης του ιού HPV, ειδικά στην κατάσταση της φορείας, τότε δηλαδή που έχω τον ιό, δυνητικά τον μεταφέρω στις ή στους ερωτικούς μου συντρόφους, αλλά δεν έχω καμία εξωτερική δερματική βλάβη ή άλλη ενόχληση για να το υποπτευθώ. Η απάντηση είναι δυστυχώς αρνητική.
Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, την πολύ μεγάλη σημασία της πρόληψης, της προστασίας δηλαδή από την αρχική έκθεση και μόλυνση από τον ιό. Αυτή η πρόληψη μπορεί να επιτευχθεί αν κανείς επιλέγει όσο το δυνατόν πιο προσεκτικά τον ερωτικό του σύντροφο (αποφυγή συντρόφων με βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό), δεν συνουσιάζεται με πολλές συντρόφους, διατηρεί σε καλή κατάσταση τον οργανισμό και την υγεία του και, επίσης, χρησιμοποιεί προφυλακτικό. Σε ό,τι αφορά τις βλάβες των ιστών, δηλαδή τις δυσπλασίες, δεν υπάρχει πρόληψη, όμως είναι σημαντική, όπως ήδη τονίσαμε, η έγκαιρη διάγνωση. Έχει αποδειχτεί ότι η επέμβαση της περιτομής αποτελεί άλλο ένα αποτελεσματικό προληπτικό μέτρο, καθώς άντρες με περιτομή παρουσιάζουν ελαττωμένες πιθανότητες εμφάνισης HPV λοίμωξης σε σχέση με το γενικό πληθυσμό και οι σύντροφοί τους χαμηλότερα ποσοστά καρκίνου τραχήλου της μήτρας.
Δυστυχώς, στην περίπτωση της λοίμωξης με τον ιό HPV και η απάντηση στην ερώτηση εάν υπάρχει οριστική θεραπεία είναι αρνητική. Καθώς ο HPV είναι ιός και όχι μικρόβιο, στην ουσία δεν υπάρχει θεραπεία με την κλασσική έννοια, όπως για παράδειγμα και στη λοίμωξη με τον ιό του έρπητα. Κυρίως αντιμετωπίζονται τα συμπτώματα ή τα αποτελέσματα της μόλυνσης από τον ιό και όχι ο ίδιος ο ιός. Πρόσφατες μελέτες αναφέρουν ότι σε περίπου 70% των ανθρώπων που έχουν HPV, ο ίδιος ο οργανισμός θα απομακρύνει ή θα θέσει σε έλεγχο τον ιό μέσα σε περίπου 3-4 χρόνια από τη διάγνωση. Βεβαίως είναι δυνατό να επαναπροσβληθούμε από HPV ίδιου ή διαφορετικού τύπου.Πάντως η άμεση αντιμετώπιση των αναγνωρίσιμων βλαβών με βεβαιότητα συντελεί όχι μόνο στον αυτοπεριορισμό της νόσου, αλλά ελαττώνει και την πιθανότητα μετάδοσης του ιού στους σεξουαλικούς συντρόφους, ανακόπτοντας την πορεία εξάπλωσης και επαναμόλυνσης.
Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για τον ιό, υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές προσεγγίσεις για τα κονδυλώματα. Η επιλογή της μεθόδου θα γίνει από τον γιατρό, με βάση την έκταση της μόλυνσης, τη θέση των κονδυλωμάτων και άλλους παράγοντες που αφορούν τον συγκεκριμένο ασθενή.Σε κάποιες περιπτώσεις, ειδικά αν η έκταση των βλαβών είναι μικρή, θα δοθεί θεραπεία με φάρμακα (ειδικές δερματικές αλοιφές που είτε ‘καίνε’ τη βλάβη, είτε ενδυναμώνουν την τοπική άμυνα του δέρματος για να προλάβουν τις υποτροπές), ενώ για την απομάκρυνση των μεγαλύτερων κονδυλωμάτων χρησιμοποιείται ευρέως η κρυοπηξία, η διαθερμοπηξία, το laser και τελευταία το RF; Ραδιοκύματα, με εξαιρετικά αποτελέσματα. Είναι γενικά μέθοδοι ανώδυνες, γίνονται με τοπική αναισθησία και απαιτούν μόνο λίγη προσοχή από την ασθενή για τις επόμενες μια-δυο μέρες από την επέμβαση.
Ανεξαρτήτως της θεραπευτικής προσέγγισης που θα επιλεγεί, θα πρέπει να γίνει επανεξέταση σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ακόμη και μετά την αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων, το άτομο εξακολουθεί να έχει τον ιό (αφού ο ιός δεν θεραπεύεται αλλά απλά αντιμετωπίζονται οι εκδηλώσεις του) καθώς όλη η δερματική περιοχή νοσεί. Σε αρκετές περιπτώσεις oι βλάβες θα επανεμφανιστούν σε γειτονικές ή πιο απομακρυσμένες περιοχές, προκαλώντας διαφορετικής συχνότητας υποτροπές.
Αν θα υπάρξει υποτροπή ή όχι εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως ο τύπος του ιού, η εξαίρεση της βλάβης επί υγιών ορίων, η άμυνα του οργανισμού, το κάπνισμα, ασθένειες που επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα κ.ά. Η συστηματική αντιμετώπιση των υποτροπών, εάν υπάρχουν, η ενδυνάμωση της φυσικής κατάστασης του ασθενούς σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στη μεγαλύτερη πλειοψηφία των ανθρώπων ο ίδιος ο οργανισμός θα θέσει τον ιό υπό έλεγχο οδηγούν στην τελική ίαση.
Τέλος, σημαντική πρόοδο στην εκρίζωση της λοίμωξης από τα επικίνδυνα για καρκίνο στελέχη, αποτελεί η εφαρμογή των νέων εμβολίων σε νεαρά κορίτσια πριν την έναρξη της σεξουαλικής τους ζωής. Στόχος είναι η καταπολέμηση του καρκίνου του τραχήλου στις γυναίκες.
Ίσως στο μέλλον εφαρμοστούν εμβολιασμοί για το σύνολο των ιών HPV με πλήρη εκρίζωση της λοίμωξης.

 http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=4019

Σεξουαλικά προβλήματα στους άντρες

Τρεις στους πέντε άνδρες που ζήτησαν βοήθεια, αντιμετώπιζαν στυτικής δυσλειτουργία και ένας στους τρεις πρόωρη εκσπερμάτιση. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από μελέτη σε 1.800 άνδρες και παρουσιάζει, με άρθρο του στο ΙΑΤRΟΝΕΤ, ο δρ. Θάνος Ασκητής, νευρολόγος – ψυχίατρος και πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας. Στην επεξεργασία των στοιχείων συνεργάστηκαν οι ψυχολόγοι του Ινστιτούτου κ. Άννα Πετράκη και Παναγιώτης Παπαδήμας.
Σύμφωνα με στοιχεία που προκύπτουν από τη Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας, σε σύνολο 1800 ανδρών που κάλεσαν οι ίδιοι το τελευταίο τρίμηνο (από το Δεκέμβριο του 2007 έως το Φεβρουάριο 2008), το κύριο σεξουαλικό πρόβλημα που τους απασχολεί είναι η στυτική δυσλειτουργία με ποσοστό 61% και ακολουθεί το πρόβλημα της πρόωρης εκσπερμάτισης, με ποσοστό 32%.
Aπό τους 1800 άνδρες, το 54% είναι έγγαμοι και το 42% άγαμοι . Το υπόλοιπο 4% που κάλεσε στη συμβουλευτική γραμμή αφορά άνδρες διαζευγμένους και χήρους. Το σεξουαλικό πρόβλημα που απασχολεί περισσότερο τους άγαμους άνδρες, είναι η διαταραχή της στύσης σε ποσοστό 52% των καλούντων και ακολουθεί η διαταραχή της πρόωρης εκσπερμάτισης με ποσοστό 30%. Αντίστοιχα για τους έγγαμους, το στυτικό πρόβλημα επικρατεί με ποσοστό 51%, έναντι 25% της πρόωρης εκσπερμάτισης.
Παρατηρούμε δηλαδή ότι η στυτική δυσκολία θεωρείται για τους έγγαμους και για τους άγαμους η κύρια σεξουαλική δυσλειτουργία που απειλεί περισσότερο τη σεξουαλική τους ζωή, καθώς και ο σημαντικότερος λόγος που τους κινητοποιεί να καλέσουν στη συμβουλευτική γραμμή με σκοπό να βρουν απαντήσεις και λύση στο πρόβλημά τους. Αναφορικά με τις γυναίκες που καλούν στη Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας, για να συζητήσουν μαζί μας για κάποιο σεξουαλικό πρόβλημα που αφορά τους συντρόφους τους, βρέθηκε ότι σε σύνολο 1200 γυναικών που κάλεσαν στην Γραμμή μας έχοντας ως αίτημα μία σεξουαλική δυσκολία του συντρόφου τους, προέκυψε ότι αυτό που κυριαρχεί, είναι η στυτική δυσλειτουργία με ποσοστό 51% και ακολουθεί η πρόωρη εκσπερμάτιση με 16%.
Από τις 1200 γυναίκες που κάλεσαν, το 43%είναι έγγαμες και το 57% άγαμες. Το σεξουαλικό πρόβλημα που απασχολεί σε μεγαλύτερο βαθμό τις έγγαμες γυναίκες είναι η διαταραχή της στύσης του συντρόφου τους, σε ποσοστό 20%, ενώ η πρόωρη εκσπερμάτιση καταλαμβάνει μόλις το 7% των κλήσεων από τη μεριά των γυναικών. Όσον αφορά τις άγαμες γυναίκες, το 26% που κάλεσαν στη Γραμμή μας ήθελαν να κουβεντιάσουν για το στυτικό πρόβλημα που παρουσίαζε ο σύντροφός τους και το 7% ήθελαν να συζητήσουν για την πρόωρη εκσπερμάτιση. Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι και για τις γυναίκες έγγαμες και άγαμες, το πρόβλημα που δημιουργεί τη μεγαλύτερη δυσφορία, τα περισσότερα ερωτηματικά και την πιο έντονη αγωνία και ανάγκη για να αντιμετωπιστεί, είναι η στυτική δυσλειτουργία και ακολουθεί η πρόωρη εκσπερμάτιση.
Με βάση αυτά τα στοιχεία θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε τα εξής: Τι σημαίνει για τον άνδρα η στύση; Πώς αισθάνεται απέναντι σε ένα στυτικό πρόβλημα ή σε ένα γρήγορα τελείωμα, δηλαδή στην πρόωρη εκσπερμάτιση; Πώς νιώθει για τον εαυτό του και για την σύντροφό του; Ποια είναι η στάση της γυναίκας απέναντι στον άνδρα που παρουσιάζει στυτική δυσκολία ή πρόωρη εκσπερμάτιση; Ποια θα πρέπει να είναι η στάση και των δύο;
Άνδρας και σεξουαλικό πρόβλημα
Στυτική διαταραχή
Ο σύγχρονος άνδρας, άγαμος και έγγαμος, ζει με το άγχος της κοινωνικής αναρρίχησης και της προσωπικής καταξίωσης μέσα από της επαγγελματική του εξέλιξη. Ο αυτοπροσδιορισμός του καθορίζεται κατά κύριο λόγο από το κοινωνικό και οικονομικό του status.
Ο έγγαμος άντρας αισθάνεται ολοκληρωμένος όταν πιάνει τόπο η αγωνιώδης προσπάθειά του μέσα στην καθημερινότητα να προσφέρει στον ίδιο και στην οικογένειά του, ένα μέλλον που θα εξασφαλίζει όχι απλά την επιβίωση αλλά και τη σιγουριά μιας υλικά άνετης ζωής, καθώς και την αίσθηση του κύρους και της επιβεβαίωσης από τον κοινωνικό περίγυρο ότι ‘τα έχει καταφέρει’, ότι ‘είναι δυνατός και ισχυρός’. Έτσι, λοιπόν, ο άνδρας, που σήμερα είναι πιο μορφωμένος, πιο ενημερωμένος, πιο δραστήριος από παλιότερα, με μεγαλύτερες φιλοδοξίες και προσδοκίες για τον εαυτό του, ωριμάζοντας κοινωνικά δεν ανέχεται το λάθος και την αποτυχία της σεξουαλικής επαφής.
Θύμα του μύθου της κοινωνίας που ταυτίζει το πέος του με την προσωπικότητά του, τον κάνει να πιστεύει ότι η γυναίκα που θα κάνει έρωτα μαζί του βλέπει μόνο αυτό ‘το μαγικό όργανο’, ξεχνώντας ότι η γυναίκα τον επέλεξε γιατί γοητεύτηκε από την προσωπικότητά του. Ο άνδρας που δεν έχει μόνιμη σχέση μπροστά στη στυτική δυσκολία μπορεί να πάψει την προσπάθεια διεκδίκησης ενός σεξουαλικού συντρόφου. Μπορεί να αναστείλει τη σεξουαλική του λειτουργία και να παραιτηθεί από αυτή, γιατί και μόνο η σκέψη μιας ενδεχόμενης αποτυχίας μπροστά στη γυναίκα που μόλις γνώρισε και την οποία ποθεί και επιθυμεί να ικανοποιήσει, θα τον κάνει να αισθανθεί ότι γκρεμίζεται γυμνός και ντροπιασμένος από το βάθρο του.
Εάν κάποια φορά ο άνδρας αντιμετωπίσει στυτικό πρόβλημα δε θα πρέπει να απογοητευτεί και κυρίως δε θα πρέπει να επιμείνει εκείνη τη χρονική στιγμή να διεισδύσει μέσα στη γυναίκα, γιατί η αδυναμία της στύσης το πιο πιθανό είναι να συνεχιστεί και ο επερχόμενος πανικός και αμηχανία θα είναι τελικά τα συναισθήματα που θα επικρατήσουν.
Πρόωρη εκσπερμάτιση
Είναι εντυπωσιακό ότι ένας στους τρεις άντρες που καλούν στη Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας παρουσιάζει δυσκολία στον έλεγχο της εκσπερμάτισης.
Ο άνδρας με πρόωρη εκσπερμάτιση (δηλαδή εκσπερμάτιση με ελάχιστο σεξουαλικό ερεθισμό πριν, ή λίγο μετά τη διείσδυση και πριν το θελήσει το άτομο), είναι αυτός που βιάζεται να ολοκληρώσει τον σεξουαλικό του ρόλο, αποδεικνύοντας με το γρήγορο και εναγώνιο τελείωμά του ότι είναι παρών στο κρεβάτι και πως από τη μεριά του ‘όλα πήγαν μια χαρά’. Από την άλλη όμως, η γυναίκα τις περισσότερες φορές δεν έχει κορυφώσει και αρκετές φορές μάλιστα δεν έχει μπει καν στη φάση της διέγερσης.
Ο πρόωρος άνδρας είναι αγχώδης και τελειομανής, θέτοντας πολλές φορές στόχους και προσδοκίες που δεν μπορεί να φτάσει. Είναι αυτός του οποίου η ζωή χαρακτηρίζεται από ένα συνεχές και πανικόβλητο αγώνα δρόμου όπου ‘τρέχει και δε φθάνει’. Το σεξ είναι βιαστικό γιατί του τρώει χρόνο και οι υποχρεώσεις του είναι τόσες, που δεν του επιτρέπουν την οποιαδήποτε χρονοτριβή. Οι συναισθηματικές του ανάγκες συμπιέζονται και συρρικνώνονται μπροστά στο άγχος της επιτυχίας (κοινωνικής – επαγγελματικής).
Ακόμη και στην έναρξη της σεξουαλικής ζωής αυτών των ανδρών μπορεί το σεξ να είναι βιαστικό, είτε γιατί έγινε μέσα σε ένα αμάξι άβολα και με το φόβο της δημόσιας έκθεσης, είτε γιατί έγινε κάτω από τον φόβο και την ταραχή που χαρακτηρίζει μια ‘παράνομη’ σχέση, είτε γιατί έγινε σε οίκο ανοχής όπου το γρήγορο σεξ είναι το ζητούμενο και μάλιστα επιβραβεύεται από την ιερόδουλο όταν αυτό συμβαίνει. Μαθαίνει λοιπόν ο άνδρας ότι το να κορυφώνει γρήγορα είναι και το καλύτερο.
Κατά τη διάρκεια όμως της σεξουαλικής του ζωής μπορεί να συναντήσει μία παρτενέρ, που θα εκφράσει τη δυσαρέσκειά της για την προωρότητά του και θα διεκδικήσει και αυτή με τη σειρά της την ηδονής της. Τότε είναι που αυτός θα αισθανθεί ‘λίγος’ απέναντί της, μη μπορώντας να απολαύσει τόσο ο ίδιος όσο και μαζί της το σεξ. Η γυναίκα, η οποία έχει κατακτήσει δυναμικά την παρουσία της στον κοινωνικό χώρο, φαίνεται να προβάλλει όλο και περισσότερο τη θέση της, την επιλογή της και τη διεκδίκηση του συντρόφου της μέσα στη σχέση τους.
Οι γυναίκες φαίνεται να είναι αρκετά κινητοποιημένες και στο σεξουαλικό πρόβλημα του άντρα και ωθούν τους συντρόφους στο να ζητήσουν βοήθεια ή καλούν οι ίδιες, το 57% καλεί για στυτική δυσλειτουργία του άντρα στη Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας για να ρωτήσουν τι περαιτέρω μπορεί να γίνει με τη βοήθεια του ειδικού για να ξεπεραστεί το πρόβλημα.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι άντρες και γυναίκες αναζητούν λύση στο σεξουαλικό πρόβλημα της στύσης ή της πρόωρης εκσπερμάτισης και διεκδικούν μια καλύτερη σεξουαλική ζωή εφόσον οι σεξουαλικές δυσλειτουργίες ξεπερνιούνται οριστικά με τη βοήθεια του ειδικού.

 http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=4334

5 βήματα για να μην πονέσει ποτέ η μέση σας

Η οσφυαλγία έχει πολλές και διαφορετικές αιτίες. Μεταξύ αυτών είναι και η φυσιολογική φθορά που έρχεται με τα χρόνια. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να διατηρούμε τη μέση μας υγιή και δυνατή. Η πρόληψη πάντα, είναι ότι καλύτερο…
Κρατηθείτε σε φόρμα
Αδύναμη μέση (ραχιαίοι και κοιλιακοί) μπορούν να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν προβλήματα οσφυαλγίας. Η αδυναμία των μυών να συγκρατήσουν στη σωστή θέση τους σπονδύλους είναι η βασική αιτία της οσφυαλγίας. Συνεπώς, η ενίσχυση τόσο των κοιλιακών όσο και των ραχιαίων είναι το ισχυρότερο όπλο για την αντιμετώπισή της. Βεβαίως δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι το μυϊκό σύστημα είναι μια ενεργή ‘αλυσίδα’ και όλοι οι κρίκοι πρέπει να έχουν την ίδια αντοχή και ισχύ. Έτσι, με την υποστήριξη και των άλλων μυϊκών υποσυστημάτων πάνω και κάτω από τη μέση θα διατηρούμε τη σωστή όρθια στάση και θα έχουμε άριστη κινητικότητα.
Οι σωστές ασκήσεις
Μυϊκή ενδυνάμωση: Οποιαδήποτε άσκηση που γυμνάζει τους μύες της μέσης και γενικά όλους τους μύες που στηρίζουν τη σπονδυλική στήλη, με όργανα ή χωρίς όργανα, είναι το πρώτο και σημαντικότερο πράγμα που πρέπει να κάνουμε. Ασκήσεις για τους κοιλιακούς και τους ραχιαίους, για την πλάτη και τους γλουτούς, μάς βοηθούν πολύ στη διατήρηση της σωστής στάσης του σώματός μας.

Ευλυγισία: Άτομα με ευλύγιστη μέση, με καλά ‘τεντωμένους’ μύες είναι λιγότερο επιρρεπείς σε τραυματισμούς και εμφανίζουν σπανιότερα προβλήματα στη μέση τους κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Το Stretching – οι διατατικές ασκήσεις, η yoga, το pilates, μας βοηθούν να αποκτήσουμε την ευλυγισία που είναι ένα πολύτιμο συστατικό της πρόληψης αλλά και της θεραπείας για καθέναν.
Αεροβικές ασκήσεις: αυτές οι ασκήσεις κατά βάση είναι ασφαλείς για την πλάτη και τη μέση σας. Για παράδειγμα, το περπάτημα, ποδηλασία (στατικό ή κανονικό) και το κολύμπι ανήκουν στις ασκήσεις χαμηλού κινδύνου και υψηλής ωφέλειας, αρκεί πάντα να τηρούνται όλοι οι κανόνες ασφαλούς άσκησης και να λαμβάνετε τη σωστή στάση στο σώμα μας.
Άλλα σπορ και δραστηριότητες, όπως ποδόσφαιρο, μπάσκετ, τένις, γυμναστική, πολεμικές τέχνες, άρση βαρών, κωπηλασία, τρέξιμο, αεροβικός χορός, μπαλέτο περιλαμβάνονται στις ασκήσεις με σχετικά υψηλό κίνδυνο για την οσφυϊκή χώρα, λόγω εντονότερης άσκησης και του μεγάλου εύρους κινήσεων που απαιτούνται.
Επίσης, σπορ που απαιτούν αφύσικες κινήσεις μελών του σώματος όπως το γκολφ, το μπόουλινγκ, η ιππασία, η ιστιοπλοΐα μπορούν να προκαλέσουν πόνο στη μέση, πάντα σε σχέση με το επίπεδο της φυσικής κατάστασης που βρισκόμαστε.
Διατηρήστε ένα υγιές βάρος
Παρά το γεγονός ότι τα παραπάνω κιλά δεν θεωρούνται ότι είναι η πρωταρχική αιτία του πόνου στη μέση, σας καλώ να φανταστείτε πώς θα αισθάνεστε εάν φορτώσετε την πλάτη σας με ένα σακί 10, 20, 30 ή περισσότερων κιλών και μάλιστα να το κουβαλάτε συνεχώς χωρίς να ξεκουράζεστε, ξεφορτώνοντάς το. Σας καλώ επίσης, να φέρετε στην μνήμη σας την εικόνα ενός φίλου σας που έχει υπερβολικό κοιλιακό λίπος. Ποια είναι η στάση του σώματός του; Θα παρατηρήσετε ότι για να αντισταθμίσει την αλλαγή του κέντρου βάρους που τείνει προς τα εμπρός, κάνει μια λόρδωση φέρνοντας την πλάτη του προς τα πίσω και ταυτόχρονα μια κύφωση. Στην πραγματικότητα αλλοιώνει τις φυσικές καμπύλες της σπονδυλικής στήλης που λειτουργούν ως το ‘αμορτισέρ’ του σώματός μας, επιβαρύνοντας τους σπονδύλους, τους δίσκους και δημιουργώντας φλεγμονές.
Με τη διατήρηση του σωστού βάρους, μπορείτε να ελαφρύνετε την πίεση που δέχονται οι σπόνδυλοι και γενικά η σπονδυλική στήλη σας.


Υπολογίστε το σωστό σωματικό βάρος σας
Για να δείτε εάν έχετε το κανονικό βάρος, αρκεί να βρείτε τον Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) ή (ΒΜΙ). BMI = σωματικό βάρος / τετράγωνο του ύψους (kg/m^2). Εάν είστε έως 25 έχετε το κανονικό βάρος, άρα έχετε μειωμένες πιθανότητες για καρδιαγγειακά προβλήματα, για διαβήτη, για υπέρταση και διάφορα μυοσκελετικά προβλήματα.

Αποβάλλετε κακές συνήθειες και λανθασμένες θέσεις και στάσεις κατά την εργασία σας
Γνωρίζετε ότι το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία σας. Γνωρίζετε ότι αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα, καρδιοπάθειες, υπέρταση και μια πληθώρα άλλων προβλημάτων υγείας. Πιθανόν όμως να μη γνωρίζετε ότι οι καπνιστές τείνουν να χάνουν την οστική πυκνότητα γρηγορότερα από τους μη καπνιστές, αυξάνοντας τον κίνδυνο για οστεοπόρωση και κατά συνέπεια εμφάνισης προβλημάτων στην σπονδυλική στήλη. Επίσης, κάποιοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η νικοτίνη παρεμποδίζει τη ροή του αίματος στους σπονδύλους και τους δίσκους με αποτέλεσμα να μην επουλώνονται οι τραυματισμοί γρήγορα και σωστά.
Η κακή στάση και θέση που λαμβάνουμε καθημερινά στο γραφείο μας ή σε οποιαδήποτε άλλη εργασία για μεγάλο χρονικό διάστημα, διαμορφώνει τον σκελετό μας ανάλογα και τις περισσότερες φορές δημιουργεί προβλήματα στη σπονδυλική στήλη, επί το πλείστον στη μέση και τον αυχένα. Ζητήστε από ειδικούς να σας καθοδηγήσουν και να σας διορθώσουν τις λάθος συνήθειές σας.
Μειώστε το φορτίο σας
Σχεδόν σε όλη τη ζωή μας κουβαλάμε κάτι, σακίδια, τσάντες, ψώνια, στο σχολείο, στην εργασία, στο σπίτι, στο γυμναστήριο, στο ταξίδι, στο παιχνίδι.
Ένα βάρος μεταφερόμενο με λάθος τρόπο μπορεί να είναι προάγγελος του πόνου στην πλάτη και τη μέση σας. Εντονότερα εμφανίζεται το πρόβλημα στην τρυφερή παιδική ηλικία, όπου το κάθε παιδί διαμορφώνεται μυοσκελετικά.
Η συνεχής μονόπλευρη μεταφορά σακιδίων ή τσαντών μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα στη μέση και να δημιουργήσει ακόμα και σκολίωση. Λανθασμένη μεταφορά σακιδίου πλάτης (έστω και με στήριξη και στους δύο ώμους) μπορεί μακροπρόθεσμα να επιφέρει αλλαγές στη φυσιολογία της Σ.Σ. δημιουργώντας κύφωση και λόρδωση.
Σε αυτό το άρθρο είναι δύσκολο να επεκταθούμε περισσότερο στο τι πρέπει να κάνετε, αλλά να θυμάστε μόνο αυτό: Μεταφέρετε μόνο το αναγκαίο βάρος…!
Διορθώστε τις καθημερινές σας δραστηριότητες
Καθημερινές δραστηριότητες, όπως το σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα το σπίτι σας, το σιδέρωμα, η κηπουρική, το διάβασμα ενός βιβλίου στο κρεβάτι ή στον καναπέ, η μεταφορά αντικειμένων, ενδεχομένως να υπερφορτίζουν τη μέση σας. Μάθετε πώς να μειώνετε την πίεση της Σ.Σ. ακολουθώντας απλές συμβουλές:
Εφόσον πρέπει να σιδερώσετε τα ρούχα σας, ανυψώστε τη σιδερώστρα ανάλογα με το ύψος σας και τοποθετείστε το ένα πόδι σε ένα μικρό σκαμνί μπροστά.
Μην παραμένετε στην ίδια όρθια ή καθιστή θέση για πάρα πολλή ώρα. Τεντωθείτε, μετακινηθείτε από τη θέση σας, ή κάνετε μια μικρή βόλτα όταν μπορείτε.
Όταν πρέπει να λυγίσετε τη μέση σας, να χρησιμοποιείτε πάντα τα χέρια σας για να υποστηρίζετε κάθε κίνησή σας.
Όταν κάθεστε, τοποθετείστε τα γόνατα λίγο ψηλότερα από τους γοφούς σας και λυγίστε τα σε γωνία 90 μοιρών. Αφήστε τα πόδια σας άνετα στο πάτωμα. Αν τα πόδια σας δεν φτάνουν το πάτωμα, βάλτε ένα βιβλίο ή ένα μικρό σκαμνί κάτω από αυτά, (αυτό αφορά κυρίως τα παιδιά).
Για το σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα, ή το σφουγγάρισμα, μειώστε το χρονικό διάστημα σε λιγότερο από 10 λεπτά κάνοντας διαλλείματα.
Για τις εργασίες στον κήπο σας μη σκύβετε, προμηθευτείτε ένα σκαμνί και καθίστε ή γονατίστε προφυλάγοντας πάντα και τα γόνατά σας.
Όταν μεταφέρετε βαριά αντικείμενα, αγκαλιάστε τα, ακουμπήστε τη μία πλευρά τους στο σώμα σας κι ας λερωθείτε, είναι προτιμότερο από το να δημιουργήσετε πρόβλημα στη μέση σας.
Ενώ το βιολογικό ρολόι όλων μας δεν γυρίζει πίσω, η πρόληψη και το σοβαρό ενδιαφέρον για την υγεία μας είναι καθήκον μας.
Όπως είπε ο Αριστοτέλης: ‘Κανένας δεν κατηγορεί τους εκ γενετής δύσμορφους, αλλά εκείνους που κατάντησαν έτσι εξαιτίας της έλλειψης γυμναστικής και της παραμέλησης των σωμάτων τους’.

 http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=17645