Ουρική αρθρίτιδα, η "νόσος των Βασιλιάδων"

Ουρική αρθρίτιδα, η "νόσος των Βασιλιάδων: Καλείται νόσος των βασιλιάδων καθώς από αυτή έπασχαν πολλοί μονάρχες όπως ο Ερρίκος VIII. Πρόκειται για την ουρική αρθρίτιδα η οποία αποτελεί μία από τις πιο οδυνηρές μορφές αρθρίτιδας και προκαλείται από τη συσσώρευση κρυστάλλων ουρικού οξέος  στις αρθρώσεις.

Οι κρύσταλλοι δημιουργούνται  όταν τα επίπεδα του ουρικού οξέος ξεπεράσουν τα φυσιολογικά όρια στον οργανισμό ( oι φυσιολογικές τιμές του ουρικού οξέος του αίματος είναι 3,5-7,2 mg/dL στους άνδρες, 2,6-6,0 mg/dL για τις γυναίκες, και 2,0-5,5 mg/dL για τα παιδιά).

Η νόσος είναι αποτέλεσμα "λανθασμένου" μεταβολισμού του ουρικού οξέος όπου είτε γίνεται υπερπαραγωγή αυτού, είτε έχουμε μείωση  της ικανότητας των νεφρών να αποβάλουν το πλεονάζον ουρικό  οξύ του οργανισμού. Yψηλά  επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα   ή άλλα ερεθίσματα   μπορούν να προκαλέσουν τον σχηματισμό ουρικών αλάτων στα διάκενα αρθρώσεων ή άλλων ιστών. H   δημιουργούμενη φλεγμονή, η οποία οφείλεται στην   αντίδραση των λευκών αιμοσφαιρίων, στους κρυστάλλους αυτούς, συνιστά την κρίση της πάθησης. Σε μερικά άτομα οι κρύσταλλοι μπορούν να σχηματίσουν πέτρες στα νεφρά.

Οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση της ασθένειας είναι:

Ηλικία – Φύλο: Εμφανίζεται συνήθως μετά τα 45 με μεγαλύτερη επίπτωση στους άνδρες από ότι στις γυναίκες σε αναλογία 5:1.
Παχυσαρκία – Διατροφή: Υπερβολικό  βάρος  (δείκτες μάζας σώματος μεγαλύτερο του 30).
Κατάχρηση αλκοόλ: αυξάνει άμεσα τα επίπεδα ουρικού οξέως.
Ασθένειες: όπως διαβήτης, υπερλιπιδαιμία και υπέρταση.
Φάρμακα: Ιδιαίτερα τα διουρητικά.
Κληρονομικοί παράγοντες: και άλλα άτομα στην οικογένεια ίσως εμφανίζουν το ίδιο πρόβλημα
Νόσοι νεφρών: Ιδιαίτερα σε συνδυασμό με αυξημένη πίεση και διαβήτη.
Τραυματισμοί αρθρώσεων: προσφέρουν γόνιμο έδαφος για την ανάπτυξη της νόσου.

Συμπτώματα επεισοδίων ουρικής αρθρίτιδας

 Ένα επεισόδιο ουρικής αρθρίτιδας χαρακτηρίζεται από οξύ έντονο πόνο στην άρθρωση  κυρίως του δεξιού μεγάλου δάκτυλου  και συνδυάζεται με υψηλή θερμοκρασία, πρήξιμο και προβλήματα κινητικότητας  στην άρθρωση. Φυσικά δεν πλήττει αποκλειστικά το μεγάλο δάκτυλο αλλά και άλλα σημεία του σώματος  όπως αστράγαλο, αχίλλειο τένοντα, φτέρνα, μετατάρσια, τένοντες του καρπού και δάκτυλα χεριού και αγκώνας. Αν το άτομο δεν λάβει  φαρμακευτική αγωγή η αρθρίτιδα είναι ικανή να επεκταθεί και σε άλλες αρθρώσεις του σώματος ή και να πλήξει ταυτόχρονα αυτές.
Η νόσος εμφανίζεται ως οξεία προσβολή κυρίως τις βραδινές ώρες και εκδηλώνεται σαν οξεία μονοαρθρίτιδα Η οξεία μονοαρθρίτιδα προσβάλλει κυρίως την 1η μεταταρσοφαλαγγική άρθρωση (ΜΤΦ). Εντός λίγων ωρών, αναπτύσσεται έντονος πόνος και οίδημα στην προσβεβλημένη άρθρωση. Το δέρμα γύρω από την άρθρωση είναι ερυθρό, γυαλιστερό και ευαίσθητο. Διαρκεί συνήθως 3-10 ημέρες και υποχωρεί αυτόματα αφήνοντας σας για κάποιο χρονικό διάστημα χωρίς ενοχλήματα μέχρι να επαναληφθεί εκ νέου. Οι προσβολές αυξάνουν σε συχνότητα οδηγώντας σε χρόνια ουρική αρθρίτιδα που ονομάζεται και τοφώδης αρθρίτιδα. Εμφανίζεται συνήθως 10 χρόνια μετά την έναρξη της νόσου.

Διάγνωση και Θεραπεία

Η πιθανή διάγνωση της ουρικής αρθρίτιδας θα τεθεί από την κλινική εικόνα και από το ιστορικό της υπερουριχαιμίας. Η οξεία ουρική αρθρίτιδα ανταποκρίνεται στη χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονοδών φαρμάκων. Η κολχικίνη είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική ωστόσο οι γαστρεντερικές διαταραχές στις θεραπευτικές δόσεις είναι συχνές και για το λόγο αυτό έχει πάψει να θεωρείται φάρμακο πρώτης γραμμής. Η αλλοπουρινόλη αποτελεί θεραπεία εκλογής για την υποτροπιάζουσα νεφρολιθίαση, αλλά σε γενικές γραμμές χρησιμοποιείται και για την αντιμετώπιση της υπερουριχαιμίας και της ουρικής αρθρίτιδας. Ουσίες όπως η προβενεσίδη και η σουλφινπυραζόνη χρησιμοποιούνται εναλλακτικά.

Υπάρχει δίαιτα για την ουρική αρθρίτιδα;

Τη βάση της διατροφής θα πρέπει να αποτελούν γαλακτοκομικά προϊόντας χαμηλά σε λιπαρά, φρέσκα ωμά  φρούτα, φρέσκα ωμά λαχανικά, ξηροί καρποί, δημητριακά, μικρή ποσότητα 90 -120 λευκού κρέατος ή ψαριού ή και οσπρίων, ελαιόλαδο

Τρόφιμα με αυξημένη περιεκτικότητα σε πουρίνες (Να αποφεύγονται!): Γάλα σόγιας, εντόσθια, θαλασσινά ( χταπόδι, αυγά ψαριών, σαρδέλες, ρέγγα, σκουμπρί, μύδια, χτένια, πέστροφα, γαύρος, τόννος), κιμάς κρέατος, χήνα, πάπια, ζωμοί κρεάτων, πουλερικών, ψαριών και εκχυλίσματα αυτών (σάλτσες, κύβοι), σούπες κονσομέ, μαγιά, τα αμύγδαλα, ντομάτα και σέλινο.

Τρόφιμα μέτριας περιεκτικότητα σε πουρίνες (1-2  μερίδες το πολύ την εβδομάδα):Κρέας, πουλερικά, άπαχα ψάρια, οστρακοειδή, Φασόλια, φακές, αρακάς, σπανάκι, μανιτάρια, σπαράγγια. Επιτρέπεται η κατανάλωση 60-90gr κρέατος – ψαριού ή ½ ή 1 φλιτζάνι λαχανικών και όσπριων την ημέρα, ανάλογα με την περίπτωση.

Τρόφιμα μειωμένης περιεκτικότητα σε πουρίνες (μπορούν να καταναλωθούν καθημερινά): άσπρο ψωμί, δημητριακά, και τα προϊόντα τους (κέικ, μπισκότα), μακαρόνια, ρύζι, γάλα, γιαούρτι, τυρί, αυγά, φρούτα, λαχανικά (εκτός από αυτά της κατηγορίας 2), έλαια, βούτυρο, μαργαρίνη, ελιές, λίπη (εκτός από αυτά που απαγορεύονται), καφές, αναψυκτικά, τσάι, κακάο, σοκολάτα, ζάχαρη, γλυκά, μέλι, αλάτι, ξύδι, πίκλες, φιστίκι, ποπ κόρν.

Γράφει η Δήμητρα Τσιλιμίγκρα, 

απόφοιτη Νοσηλευτικής Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

(inveria.gr στήλη - Ιατρικά)

Αντιγριπικό εμβόλιο εναντίον… εμφράγματος και εγκεφαλικού!

Ως τώρα γνωρίζαμε για τα οφέλη του αντιγριπικού εμβολίου, ιδιαίτερα στις ευπαθής ομάδες του πληθυσμού, στην προφύλαξή τους απέναντι στον πνευμονιόκοκκο. Ωστόσο, εν αναμονή του αντιγριπικού εμβολιασμού, δύο ενδιαφέρουσες μελέτες έρχονται να προσθέσουν δύο ακόμη ευεργετικές ιδιότητές του για όσους εμβολιάζονται.

Προφύλαξη από το έμφραγμα:

Σύμφωνα με την πρώτη έρευνα, την οποία δημοσίευσαν επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας, ο ετήσιος αντιγριπικός εμβολιασμός μπορεί να μειώσει σχεδόν κατά το ήμισυ τον κίνδυνο εμφράγματος στους μεσήλικες άνδρες.

Εντύπωση προκαλεί πως ενώ σύμφωνα με την έρευνα η γρίπη δεν έδειξε να αυξάνει τον κίνδυνο εμφράγματος, ο εμβολιασμός εναντίον της φάνηκε να δρα προστατευτικά μειώνοντας τον κίνδυνο κατά 45%. Μια πιθανή εξήγηση αυτού ίσως κρύβεται σε προγενέστερες μελέτες, οι οποίες αναφέρουν πως η γρίπη μπορεί να ενθαρρύνει την πηκτικότητα του αίματος ή να προκαλέσει φλεγμονώδεις αντιδράσεις στις ήδη στενεμένες αρτηρίες. Οι δράσεις αυτές μπορεί να οδηγήσουν σε απόφραξη των αρτηριών και έμφραγμα.

«Ακόμα και μικρή προστατευτική δράση στην πρόληψη των εμφραγμάτων να προκαλεί ο εμβολιασμός εναντίων της γρίπης, τα οφέλη για τη δημόσια υγεία θα είναι τεράστια» σημειώνουν οι ερευνητές.

Προφύλαξη από το εγκεφαλικό:

Η αισιόδοξη αυτή διαπίστωση προέκυψε από την αρχική παρατήρηση ότι κατά τη διάρκεια των επιδημιών γρίπης αυξάνονται και οι νοσηλείες για εγκεφαλικά επεισόδια. Άρα, αυτό που έμενε να αποδειχτεί επιστημονικά, ήταν ότι ο αντιγριπικός εμβολιασμός προφυλάσσει και από τα επεισόδια αυτά.

Για να διερευνήσουν, λοιπόν, την πιθανότητα αυτή, ομάδα γερμανών ιατρών από το πανεπιστήμιο της Ουλμ, έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση 370 ασθενείς που είχαν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο και 370 υγιή άτομα της ίδιας ηλικίας και φύλου.

Αυτό που διαπίστωσαν ήταν ότι μόνο το 19% των ασθενών που είχαν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο είχαν εμβολιαστεί κατά του ιού της γρίπης κατά τη διάρκεια της τελευταίας περιόδου εμβολιασμού. Αντίθετα, στην ομάδα των υγιών ατόμων, χωρίς ιστορικό εγκεφαλικού, το ποσοστό όσων είχαν εμβολιαστεί ήταν σημαντικά υψηλότερο, σχεδόν 31%.

Παρότι δεν έχουν εξαχθεί τελικά συμπεράσματα, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ο εμβολιασμός κατά του ιού της γρίπης μπορεί να προλάβει το εγκεφαλικό επεισόδιο και για το λόγο αυτό πρέπει να διενεργηθούν περαιτέρω έρευνες για την αποτίμηση του πραγματικού ρόλου του εμβολίου.

Γράφει η Δήμητρα Τσιλιμίγκρα, 

απόφοιτη Νοσηλευτικής Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

(inveria.gr στήλη - Ιατρικά)

Λιποθυμία: αιτιολογία και πρώτες βοήθειες

Η λιποθυμία ή «black out» είναι η προσωρινή απώλεια της συνείδησης που ακολουθείται από την επαναφορά στην πλήρη εγρήγορση. Πρόκειται για μείωση της αιματικής ροής στον εγκέφαλο, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια των αισθήσεων. Η λιποθυμία δεν προκαλείται από τραυματισμό καθώς σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για εγκεφαλική διάσειση.

Ο διαχωρισμός της από άλλες πολύ πιο σοβαρές καταστάσεις (όπως είναι ο αιφνίδιος θάνατος) είναι ιδιαίτερα σημαντικός γι’ αυτό και αναφέρουμε πως κατά τη λιποθυμία ο ασθενής έχει απώλεια αισθήσεων, δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον, έχει όμως δική του αναπνοή και καρδιακή λειτουργία και αντιδρά στα επώδυνα ερεθίσματα.

Τα συνηθέστερα αίτια της λιποθυμίας είναι τα εξής:

Κοινή λιποθυμία: είναι η πιο συχνή αιτία λιποθυμίας και συμβαίνει συνήθως μετά από έντονο πόνο ή συναισθηματική φόρτιση καθώς και κατά την εγκυμοσύνη και την εμμηνορρυσία. Συνυπάρχουν η εφίδρωση, η ωχρότητα και η ψυχρότητα των άκρων.

Καρδιαγγειακά νοσήματα: είναι το μόνο αίτιο που μπορεί να προκαλέσει απώλεια αισθήσεων σε κατακλιμένο ασθενή. Συνυπάρχουν ωχρότητα, δύσπνοια και ενίοτε κυάνωση. Τα συνηθέστερα καρδιακά νοσήματα που προκαλούν λιποθυμία είναι οι αρρυθμίες, οι βαλβιδοπάθειες, οι μυοκαρδιοπάθειες και η πρωτοπαθής πνευμονική υπέρταση. Επιπλέον φάρμακα που χορηγούνται για παθήσεις της καρδιάς μπορεί να προκαλέσουν βραδυκαρδία και λιποθυμία ιδιαίτερα στα ηλικιωμένα άτομα.

Ορθοστατική υπόταση: Οφείλεται σε πτώση της αρτηριακής πίεσης. Ο ασθενής είναι σε όρθια ή καθιστή θέση και συνήθως δεν παρουσιάζει πρόδρομα συμπτώματα.

Σύνδρομο καρωτιδικού κόλπου και ανεπάρκεια σπονδυλοβασικού συστήματος: Συμβαίνει κατά τη στροφή της κεφαλής όταν ο ασθενής κοιτάει ψηλά και όταν φοράει πουκάμισο με σφιχτό κολάρο, λόγω πίεσης του καρωτιδικού βολβού.

Υπογλυκαιμία: Μπορεί να εκδηλώνεται με σπασμούς και συνήθως προηγείται διέγερση ή παράδοξη συμπεριφορά.

Υστερικής αιτιολογίας: Συνήθης σε νεαρές γυναίκες και γίνεται πάντα με την παρουσία «θεατών».

Αγνώστου αιτιολογίας: Συχνά παρά τη λεπτομερή διερεύνηση δε βρίσκεται κάποιο αίτιο.

Για την αντιμετώπιση της λιποθυμίας αρκεί η ανύψωση των κάτω άκρων του θύματος και σε λίγα λεπτά οι αισθήσεις του επανέρχονται. Επιπλέον η ανύψωση του αυχένα διασφαλίζει τη βατότητα των αεραγωγών από τη γλώσσα και ελαχιστοποιεί την πιθανότητα εισρόφησης γαστρικού υγρού.

Σε υποψία ύπαρξης οργανικού προβλήματος θα πρέπει να διενεργείται κλινικός και παρακλινικός έλεγχος του ασθενή. Τέλος, πρέπει να αναφέρουμε πως η αναιμία και η απώλεια ενδαγγειακών υγρών μπορούν επίσης να προκαλέσουν λιποθυμία και η αντιμετώπισή τους απαιτεί την παρέμβαση ειδικού.

Της Δήμητρας Τσιλιμίγκρα, 

απόφοιτης Νοσηλευτικής Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

(inveria.gr στήλη - Ιατρικά)

Πρωτεΐνη που «προειδοποιεί» για αυτοκτονία

Μια πρωτότυπη ανακάλυψη έκαναν Αμερικάνοι επιστήμονες καθώς αποκάλυψαν πως το αίμα μας μπορεί να «προδώσει» τις δυνητικά υπάρχουσες αυτοκτονικές μας τάσεις. Πρόκειται για συγκεκριμένες πρωτεΐνες η ύπαρξη των οποίων στο αίμα φαίνεται να συνδέεται με την αυτοκτονική συμπεριφορά στους ανθρώπους. Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να συντελέσει στην πρόληψη των αυτοκτονιών σε ένα μεγάλο βαθμό.

Συγκεκριμένα οι επιστήμονες του πανεπιστημίου της Ιντιάνα βρήκαν πως οι άνθρωποι που σκέφτονται να βάλουν τέλος στη ζωή τους έχουν αυξημένη ποσότητα από το ένζυμο SAT1 στο αίμα τους. Στην έρευνα συμμετείχαν 75 άνδρες που πάσχουν από διπολικό σύνδρομο. Στα άτομα αυτά γινόταν λήψη αίματος για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα σε συνδυασμό με προσωπικές συνεντεύξεις οι οποίες πραγματοποιούνταν για τρείς ως έξι μήνες. Το συγκεκριμένο ένζυμο βρέθηκε σε αυξημένη ποσότητα σε εννέα ασθενείς, οι οποίοι ξαφνικά απέκτησαν δραματικά περισσότερες αυτοκτονικές σκέψεις.

Παρόμοια ήταν τα επίπεδα του SAT1 και σε δείγμα αίματος που λήφθηκε από άλλα εννέα άτομα που τελικά αυτοκτόνησαν. Επιπλέον αυξημένα ήταν τα επίπεδα του εν λόγω ενζύμου και σε ασθενείς που αποπειράθηκαν να βάλουν τέλος στη ζωή τους και νοσηλεύονται σε νοσοκομεία.

Η αυτοκτονία αποτελεί στις μέρες μας μία συχνή αιτία θανάτου σε άτομα ενός μεγάλου εύρους ηλικιών. Η ύπαρξη ενός τέτοιου τεστ, μελλοντικά, θα μπορούσε να συμβάλλει στην πρόληψη αλλά και τη σημαντική μείωση τέτοιων περιστατικών ή ακόμα και στην βελτίωση των οικογενειακών σχέσεων αφού θα αποτελεί «απόδειξη» για την ψυχολογική κατάσταση του ατόμου. Ωστόσο ίσως θα πρέπει να εξεταστεί και η ηθική πλευρά του ζητήματος καθώς και η ανάγκη συγκατάθεσης του ασθενή για την διεξαγωγή του συγκεκριμένου τεστ, καθώς θα είναι σαν να μπορούμε να «διαβάσουμε» το μυαλό του ασθενή φέρνοντας στο φως ιδιαίτερα προσωπικές σκέψεις του.

Δήμητρα Τσιλιμίγκρα, απόφοιτη του τμήματος Νοσηλευτικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (inveria.gr στήλη- Ιατρικά)

Κατά πόσο σχετίζεται η ζέστη με τα καρδιακά προβλήματα στα νεογνά;

Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Human Reproduction από Ισραηλινούς επιστήμονες, οι υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού δεν σχετίζονται με τη δημιουργία καρδιακών γενετικών ελλειμμάτων. Ωστόσο, εντύπωση προκαλεί πως η ασυνήθιστη αύξηση της θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια του χειμώνα μπορεί να συνδέεται με σπάνια καρδιακά προβλήματα.

Παράδειγμα αυτού αποτελούν στοιχεία από τα ποσοστά των καρδιακών προβλημάτων των νεογνών στο Τελ Αβίβ. Εκεί η μέση θερμοκρασία το χειμώνα κυμαίνεται στους 15^οC και το καλοκαίρι στους 30^οC. Όταν η θερμοκρασία έφτανε σε καλοκαιρινά επίπεδα, τα έμβρυα που βρίσκονται μεταξύ τρίτης και όγδοης εβδομάδας, είχαν 13% πιθανότητες να γεννηθούν με πολλαπλά καρδιακά προβλήματα. Παρόλα αυτά το καλοκαίρι το ποσοστό των πολλαπλών καρδιακών προβλημάτων ήταν σχεδόν το ίδιο που καταγράφεται συνήθως.

Ερευνητές του πανεπιστημίου της Χάιφα εξηγούν πως μετά από μελέτες που έχουν γίνει σε ζώα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αποδείχθηκε πως υπάρχει συσχέτιση μεταξύ αυτής και των νεογνών με δομικά προβλήματα στην καρδιά. Αντιθέτως, μελέτη που έγινε σε ανθρώπους το 2012 δεν απέδειξε ανάλογο συσχετισμό.

Τα καρδιακά ελλείμματα είναι η συχνότερη γενετική ανωμαλία, επηρεάζοντας εννέα στις 1.000 γεννήσεις. Αξίζει να αναφέρουμε πως κάποια καρδιακά προβλήματα αυτοθεραπεύονται σταδιακά, ενώ κάποια άλλα ενδεχομένως να χρειαστούν χειρουργική αντιμετώπιση καθώς με την πάροδο του χρόνου είναι δυνατό να προκαλέσουν ακόμα και αναπηρία. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα αίτια των καρδιακών γενετικών ελλειμμάτων παραμένουν άγνωστα, ωστόσο γνωστοί είναι ορισμένοι παράγοντες αύξησης του κινδύνου επιπλοκών, όπως είναι η μητρική λοίμωξη από συγκεκριμένους ιούς, η κατάχρηση ουσιών και ο διαβήτης καθώς και η παχυσαρκία.

Δήμητρα Τσιλιμίγκρα, απόφοιτη του τμήματος Νοσηλευτικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Ουρολοίμωξη: συμπτώματα, διάγνωση, θεραπεία

Με αφορμή την λεγόμενη αύξηση των κρουσμάτων ουρολοίμωξης το καλοκαίρι θα αναφερθούμε σε αυτά, διαχωρίζοντας παράλληλα τι είναι τελικά αλήθεια και τι μύθος σχετικά με αυτό το θέμα. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν πως οι ουρολοιμώξεις αυξάνονται κατά τους θερινούς μήνες. Για μια μικρή αύξησή τους, η οποία συμβαίνει στο τέλος του καλοκαιριού, ευθύνεται ένα συγκεκριμένο είδος σταφυλόκοκκου τα κρούσματα του οποίου όμως δεν ξεπερνούν το 11% του συνόλου.

Τι πρέπει να γνωρίζουμε;

Ουρολοίμωξη ονομάζουμε την προσβολή του βλεννογόνου του ουροποιητικού συστήματος από ορισμένους μικροοργανισμούς. Η λοίμωξη αυτή εντοπίζεται συχνότερα στην ουροδόχο κύστη και τότε ονομάζεται κυστίτιδα. Εφόσον η εξέταση των ούρων αποκαλύψει την παρουσία μικροοργανισμών αλλά δεν υπάρχουν συμπτώματα, τότε δεν πρόκειται για ουρολοίμωξη και δεν χρειάζεται θεραπεία (με εξαίρεση τις έγκυες). Αποτελεί μία από τις συχνότερες λοιμώξεις στον άνθρωπο με μεγαλύτερη επίπτωση στο γυναικείο φύλο, καθώς γυναίκες 20-40 ετών έχουν εμφανίσει έστω και μία φορά στη ζωή τους ουρολοίμωξη. Οι υπεύθυνοι μικροοργανισμοί είναι οι εντερόκοκκοι, η Κλεμπσιέλλα, ο Σταφυλόκοκκος και άλλοι.

Συμπτώματα και διάγνωση:

Τα συμπτώματα της ουρολοίμωξης ποικίλουν και περιλαμβάνουν τα εξής: δυσουρία, επιτακτική ούρηση, συχνουρία, υπερηβικός πόνος, πυρετός, ρίγος, καθώς και οσφυικός πόνος. Συγκεκριμένα, στην κυστίτιδα τα συμπτώματα είναι:

·         Ο πόνος και η δυσκολία κατά την ούρηση (δυσουρία)

·         Η συχνή ανάγκη για ούρηση που όμως συνοδεύεται από μικρή ποσότητα ούρων

·          Το αίσθημα βάρους στην περιοχή της κύστης και μερικές φορές η αιματουρία

·         Πυρετός πολύ σπάνια συνυπάρχει στην κυστίτιδα ενώ είναι συχνός σε πιο σοβαρές λοιμώξεις του ουροποιητικού όπως η πυελονεφρίτιδα (προσβολή του νεφρού) και η προστατίτιδα.

Η διάγνωση τίθεται μέσω των συμπτωμάτων σε συνδυασμό την καλλιέργεια ούρων που αποτελεί βασικό διαγνωστικό μέσο.

Θεραπεία:

Γίνεται με αντιβιοτικά ενώ βοηθάει η λήψη υγρών. Στην κυστίτιδα, όταν τα συμπτώματα είναι χαρακτηριστικά (και συνήθως είναι) δεν απαιτείται από τις νεώτερες διεθνείς οδηγίες η διενέργεια καλλιέργειας ούρων. Μια απλή εξέταση ούρων με stick είναι αρκετή αν και όχι απαραίτητη. Το ιστορικό των συμπτωμάτων θέτει με ασφάλεια τη διάγνωση. Η θεραπεία της κυστίτιδας διαρκεί λίγες ημέρες (από τρείς έως επτά ανάλογα με το αντιβιοτικό).

Όταν η λοίμωξη είναι “επιπλεγμένη”, δηλαδή δεν πρόκειται για μια απλή κυστίτιδα, τότε πρέπει να γίνεται καλλιέργεια των ούρων και ενδεχομένως άλλος πιο εξειδικευμένος έλεγχος, ενώ η θεραπευτική αγωγή χρειάζεται να διαρκέσει περισσότερες μέρες.

Δήμητρα Τσιλιμίγκρα, απόφοιτη του τμήματος Νοσηλευτικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Το έμφραγμα προειδοποιεί!

Είναι ευρέως γνωστό πως στην εποχή μας ένα από τα κυριότερα αίτια νοσηρότητας αλλά και θνησιμότητας είναι τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Συγκεκριμένα η στεφανιαία καρδιοπάθεια αποτελεί την κυριότερη αιτία θανάτου στο δυτικό κόσμο και αποτελεί μια σημαντική νόσο στις επιπτώσεις της οποίας συγκαταλέγονται η νοσηρότητα, η αναπηρία, η απώλεια της παραγωγικότητας αλλά και το κόστος.

Η στεφανιαία καρδιοπάθεια έχει ποικίλες εκδηλώσεις μία εκ των οποίων είναι το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΟΕΜ). Το ΟΕΜ εμφανίζεται με πόνο στο στήθος που διαρκεί πάνω από 30 λεπτά, έμετο και εφίδρωση, συμπτώματα που δεν υποχωρούν με την ανάπαυση ή με τη χρήση υπογλώσσιας νιτρογλυκερίνης. Αποτελεί μία από τις πιο συχνές εκδηλώσεις της στεφανιαίας καρδιοπάθειας και ως σήμερα ήταν γνωστό πως «χτυπά» απροειδοποίητα μη δίνοντας προειδοποιητικά συμπτώματα.

Ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις ασθενών εκδηλώνονται συμπτώματα τα οποία κρούουν το «καμπανάκι» του κινδύνου μέχρι και επτά ημέρες πριν από την εκδήλωση του εμφράγματος. Τα συμπτώματα αυτά είναι τα εξής:

•Πλάκωμα ή σφίξιμο στο στήθος.

•Πόνο που «χτυπάει» στο στήθος, στην πλάτη και συνδυάζεται με μούδιασμα στο αριστερό χέρι.

•Πόνο και στις δύο ωμοπλάτες, καθώς και στα δύο χέρια.

•Πόνο στο λαιμό και μούδιασμα στο κάτω σαγόνι.

•Πόνο στο στομάχι (ψηλά, εκεί που τελειώνει το κόκαλο του στέρνου).

Τα παραπάνω συμπτώματα εμφανίζονται κατά τη διάρκεια κάποιας σωματικής δραστηριότητας, το επίπεδο δυσκολίας της οποίας συνήθως υποδεικνύει και τη σοβαρότητα της καρδιαγγειακής βλάβης. Συνήθως τα συμπτώματα δε διαρκούν πολύ και υποχωρούν σε περίπου 5 λεπτά μετά τη διακοπή της. Ωστόσο είναι σημαντικό να μην αγνοηθούν καθώς είναι πιθανό την επόμενη φορά η καρδιά να μην εκδηλώσει κάποιο προειδοποιητικό μήνυμα και να υποστεί έμφραγμα.

Αυτό που πρέπει να γίνει μετά την εμφάνιση κάποιου από τα παραπάνω συμπτώματα είναι η άμεση επίσκεψη σε κάποιον καρδιολόγο ο οποίος θα συστήσει καρδιογράφημα, βιοχημικό έλεγχο ρουτίνας (χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, σάκχαρο κλπ.), ειδικές εξετάσεις αίματος (τροπονίνη, CPK), υπέρηχο καρδιάς (για να διαπιστωθεί τυχόν δυσλειτουργία στο μυοκάρδιο ή στην καρδιακή βαλβίδα) καθώς και τεστ κοπώσεως, εφόσον κρίνεται απαραίτητο.

Εκτός όμως των συμπτωμάτων που συμβαίνουν μέρες πριν το έμφραγμα υπάρχει και ένα που εκδηλώνεται κάποιες ώρες πριν από αυτό. Αυτό είναι ο οξύς πόνος τον οποίο οι ασθενείς περιγράφουν σαν «κάψιμο στο στήθος» ή «μαχαιριά στην καρδιά». Μπορεί να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια κάποιας δραστηριότητας αλλά και κατά την ηρεμία. Ο πόνος αυτός πρέπει να μας οδηγεί άμεσα στο νοσοκομείο καθώς η καρδιά μας κινδυνεύει για τις επόμενες 2 με 3 ώρες.

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν πως είναι ύψιστης σημασίας η αναγνώριση και διερεύνηση των παραπάνω συμπτωμάτων στην πρόληψη του εμφράγματος, καθώς υπολογίζεται πως αν κανείς δεν αγνοούσε τα προειδοποιητικά σημάδια θα προλαμβάναμε ένα στα επτά περιστατικά οξέως εμφράγματος του μυοκαρδίου.

Γράφει η Δήμητρα Τσιλιμίγκρα, 

Aπόφοιτη Νοσηλευτικής ΕΚΠΑ - Φοιτήτρια Ιατρικής Πανεπιστημίου Πατρών

Τελικά τι ευθύνεται για την αύξηση των κρουσμάτων του καρκίνου;

Αποτελεί κοινή παραδοχή πως με το πέρασμα των χρόνων αυξάνονται όλο και περισσότερο τα κρούσματα του καρκίνου παγκοσμίως. Ενδιαφέρον προκαλεί η κατακόρυφη άνοδος  της επίπτωσης των καρκίνων στον πληθυσμό που σχετίζονται με περιβαλλοντικά αίτια. Πρόσφατη μεγάλη έρευνα που διεξήχθη στη Βρετανία απέδειξε πως τα είδη του καρκίνου που σχετίζονται άμεσα με τον τρόπο ζωής είναι αυτά που εμφανίζονται με αυξανόμενη συχνότητα στον πληθυσμό λόγω της μη τήρησης των απαραίτητων μέτρων προστασίας.

Πιο συγκεκριμένα, στατιστικές έδειξαν πως τα περιστατικά του κακοήθους μελανώματος, το οποίο προκαλείται από την έκθεση στον ήλιο καθώς και από την έλλειψη προστασίας από την ηλιακή ακτινοβολία, έχουν αυξηθεί περισσότερο από κάθε άλλη ασθένεια τα τελευταία δέκα χρόνια, ιδιαίτερα στους νέους.

Επιπλέον, μορφές καρκίνου που σχετίζονται με το κάπνισμα και την κατανάλωση αλκοόλ, όπως ο καρκίνος του πνεύμονα και των νεφρών συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του δέρματος, έχουν σημειώσει αύξηση που αγγίζει το 70%. Η έρευνα αναφέρεται και στον καρκίνο του μαστού, ο οποίος στο 27% των περιπτώσεων έχει να κάνει με περιβαλλοντικούς παράγοντες, αλλά και με την παχυσαρκία, την κατανάλωση αλκοόλ, το κάπνισμα, την έλλειψη άσκησης και τις ορμονικές διαταραχές.

Oι παράγοντες κινδύνου που έχουν να κάνουν με τις συνήθειες της καθημερινότητας ευθύνονται για το 40% των καρκίνων, ποσοστό που μπορεί να κριθεί ανησυχητικό. Ωστόσο αντιλαμβανόμαστε πως με την υιοθέτηση ενός υγιούς τρόπου ζωής και με την απαραίτητη πληροφόρηση και εκπαίδευση του πληθυσμού πάνω στη χρήση των απαραίτητων προφυλάξεων από τους παράγοντες κινδύνου μπορεί να υπάρξει πρόληψη του καρκίνου κατά ένα μεγάλο ποσοστό καθώς και μείωση των κρουσμάτων της μάστιγας αυτού.

Δήμητρα Τσιλιμίγκρα, απόφοιτη του τμήματος Νοσηλευτικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών 

Εντοπίστηκε στον εγκέφαλο μηχανισμός που ελέγχει τη γήρανση!

Επιστήμονες στις ΗΠΑ εντόπισαν για πρώτη φορά σε πειραματόζωα μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου, που ελέγχει τη διαδικασία της γήρανσης, είτε επιβραδύνοντας, είτε επιταχύνοντάς την.Αν κάτι ανάλογο ισχύει και για τους ανθρώπους, νέα φάρμακα, που θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν μέσα στα επόμενα 20 χρόνια, ίσως να καθυστερήσουν τη γήρανση και να παρατείνουν τη ζωή.Ο εν λόγω βιολογικός μηχανισμός, που ίσως να αποτελεί το «κέντρο ελέγχου» της γήρανσης, βρίσκεται στον υποθάλαμο, μια μικρή περιοχή σε σχήμα αμυγδάλου που ρυθμίζει την έκκριση διαφόρων ορμονών, παίζοντας σημαντικό ρόλο στις διαδικασίες της ανάπτυξης, της αναπαραγωγής και του μεταβολισμού.Η περιοχή αυτή φαίνεται πως μπορεί να «χειραγωγηθεί» κατάλληλα, ώστε να αλλάξει η διάρκεια της ζωής του οργανισμού, χωρίς αυτό πάντως να σημαίνει ότι έχει βρεθεί κάποιο θαυματουργό ελιξίριο της αιώνιας νεότητας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον φυσιολόγο Ντονγκσένγκ Κάι του Ιατρικού Κολλεγίου «Άλμπερτ Αϊνστάιν» της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το ίδιο και το "New Scientist", έκαναν πειράματα με ποντίκια και κατάφεραν να επεκτείνουν τη διάρκεια ζωής τους κατά το ένα πέμπτο περίπου (20%), χωρίς μάλιστα τα ζώα να υποφέρουν από μυϊκή αδυναμία, απώλεια οστικής μάζας, προβλήματα μνήμης και άλλες παθήσεις που σχετίζονται με την προχωρημένη γήρανση.Το επίτευγμα δημιουργεί την προοπτική ανάπτυξης φαρμάκων που θα εμποδίζουν την εμφάνιση στους ανθρώπους τέτοιων ασθενειών, όπως η άνοια, το Αλτσχάιμερ, ο διαβήτης, ο καρκίνος και η καρδιοπάθεια, ενώ κάποια μέρα ίσως και να καταστήσουν εφικτή την παράταση της ανθρώπινης ζωής, επιβραδύνοντας το φυσικό ρυθμό της γήρανσης.«Είμαστε ενθουσιασμένοι. Η έρευνά μας υποστηρίζει την ιδέα ότι η γήρανση είναι κάτι παραπάνω από μια παθητική φθορά διαφορετικών ιστών. Μπορεί να τεθεί υπό έλεγχο και να χειραγωγηθεί», δήλωσε ο Κάι.Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μια χημική ουσία (NF-kB) ενεργοποιείται περισσότερο στον υποθάλαμο των ποντικιών, καθώς αυτά γερνάνε. Όταν οι επιστήμονες μπλόκαραν την εν λόγω ουσία, τα πειραματόζωα έζησαν έως 1.100 μέρες, έναντι 600 έως 1.000 ημερών που ζουν κανονικά (όταν είναι υγιή).Όταν οι ερευνητές αύξησαν ξανά αυτή την ουσία στον οργανισμό των ποντικιών, όλα πέθαναν το πολύ σε 900 μέρες. Η συγκεκριμένη ουσία είναι ένα μοριακό σύμπλεγμα πρωτεϊνών που ελέγχει την μεταγραφή του DNA και παίζει κεντρικό ρόλο στις βιοχημικές αντιδράσεις, οι οποίες εμπλέκονται στη διαδικασία της χρόνιας φλεγμονής και άρα στη φθορά της γήρανσης.

Τα πειράματα έδειξαν ότι, μετά από έξι μήνες που η ουσία NF-kΒ είχε μπλοκαριστεί, όλα τα πειραματόζωα είχαν περισσότερους μυς και πιο πολλή οστική μάζα, μάθαιναν καλύτερα και είχαν υγιέστερο δέρμα, σε σχέση με όσα είχαν δεν είχαν υποβληθεί στη σχετική εγκεφαλική «χειραγώγηση» στον υποθάλαμό τους.Συνολικά, οι ερευνητές κατόρθωσαν να επιβραδύνουν το ρυθμό της εγκεφαλικής (γνωστικής - νοητικής) εκφύλισης των πειραματόζωων έως 50%, με βάση μετρήσεις που βασίστηκαν στον χρόνο τον οποίο χρειάστηκαν τα ποντίκια για να βρουν το δρόμο τους σε ένα λαβύρινθο.Οι επιστήμονες ακόμα ανακάλυψαν ότι η χορήγηση μιας ορμόνης (GnRH), που ρυθμίζει τη γοναδοτροπίνη και παίζει κεντρικό ρόλο στη γονιμότητα και στην ανάπτυξη των σπέρματος και των ωαρίων, παρέτεινε επίσης τη ζωή των ποντικιών, όσο και το μπλοκάρισμα της NF-kB. Η παραγωγή της GnRH μειώνεται από τη δράση της NF-kB.Έτσι, σύμφωνα με τους ερευνητές, υπάρχουν πιθανώς εναλλακτικοί τρόποι που θα μπορούσαν να επιβραδύνουν τη γήρανση, είτε με φάρμακα που καταστέλλουν τη δράση της ουσίας NF-kB στον εγκέφαλο, είτε με φάρμακα που αυξάνουν το επίπεδο της ορμόνης GnRH. Οι ερευνητές σχεδιάζουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους για να ελέγξουν αν είναι δυνατό να επιβραδυνθεί η πορεία της γήρανσης εκτός από τα πειραματόζωα.

Άλλες επιστημονικές ομάδες ακολουθούν διαφορετικές μεθόδους για την καθυστέρηση της γήρανσης και την παράταση της ζωής, όπως ο θερμιδικός περιορισμός, η χρήση ουσιών όπως η ραπαμυσίνη και η ρεσβερατρόλη κ.α.

Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση:http://www.nature.com/nature/journal/vaop/ncurrent/full/nature12143.html

Πηγή: http://www.tragiko.net/2013/05/blog-post_191.html

Τεστ καρδιάς εντοπίζει και τον κίνδυνο άνοιας

Τι διαπίστωσε πρόσφατη γαλλοβρετανική έρευνα

Τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους οι ειδικοί για να εκτιμήσουν τον μελλοντικό κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και εγκεφαλικού μπορεί να αποδειχθούν πιο ωφέλιμοι δείκτες πρόβλεψης της μελλοντικής έκπτωσης των νοητικών ικανοτήτων, της μνήμης και της αντίληψης, σε σύγκριση με τα τεστ που γίνονται για την εκτίμηση του κινδύνου άνοιας.

Αυτό ήταν το συμπέρασμα πρόσφατης γαλλοβρετανικής έρευνας που διεξήχθη σε 7.830 άνδρες και γυναίκες μέσου όρου ηλικίας 55 ετών.

Για την εκτίμηση του καρδιαγγειακού κινδύνου των συμμετεχόντων αξιολογήθηκαν παράγοντες κινδύνου όπως η ηλικία, η πίεση και η θεραπεία της υπέρτασης, οι τιμές της καλής και της ολικής χοληστερίνης, το κάπνισμα και το σάκχαρο. Για την εκτίμηση του κινδύνου εκδήλωσης εγκεφαλικού λήφθηκαν επιπλέον υπόψη το καρδιαγγειακό ιστορικό, καθώς και τυχόν αρρυθμίες.

Τα τεστ αξιολόγησης του κινδύνου άνοιας περιελάμβαναν παράγοντες κινδύνου όπως η ηλικία, η εκπαίδευση, η πίεση, ο ΔΜΣ, η ολική χοληστερίνη, η άσκηση και το κατά πόσο ο εξεταζόμενος έφερε ένα γονίδιο (APOE ε4) που σχετίζεται με την άνοια. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Neurology.

Όλα τα τεστ εκτίμησης του μελλοντικού κινδύνου για την υγεία φάνηκε να προβλέπουν και τον κίνδυνο άνοιας. Ωστόσο το τεστ καρδιαγγειακού κινδύνου έδειξε τον ισχυρότερο συσχετισμό όσον αφορά την πρόβλεψη του κινδύνου έκπτωσης των νοητικών ικανοτήτων, συγκρινόμενο ακόμη και με το ίδιο το τεστ για την άνοια.

Πηγή: vita.gr

Εμφύτευμα από κοράλλια χαρίζει νέα γόνατα

Ένα μικροσκοπικό… κοραλλένιο εμφύτευμα μπορεί να διορθώσει τα προβλήματα στις αρθρώσεις των γονάτων τα οποία προκαλούνται από την οστεοαρθρίτιδα. Το εμφύτευμα βοηθά στην ανάπτυξη νέου χόνδρου από βλαστικά κύτταρα – πρόκειται για τα πολυδύναμα ανώριμα κύτταρα του οργανισμού τα οποία μπορούν να μετατραπούν σε πλήθος διαφορετικών ιστών του.

Δομή παρόμοια με των ανθρώπινων οστών 
Επιστήμονες από τη Σλοβενία οι οποίοι ανέπτυξαν το εμφύτευμα επέλεξαν ως βασικό «υλικό» το κοράλλι επειδή η δομή του μοιάζει πολύ με εκείνη των ανθρώπινων οστών και έτσι μπορεί να αποτελέσει το τέλειο εκμαγείο για τον σχηματισμό νέου χόνδρου αλλά και αιμοφόρων αγγείων μέσα στο γόνατο.
Στην οστεοαρθρίτιδα προκαλείται καταστροφή του χόνδρου ο οποίος αποτελεί το βασικό «εργαλείο» απορρόφησης των κραδασμών του σκελετού. Ο χόνδρος απορροφά τους κραδασμούς που προκαλούνται από το περπάτημα, το τρέξιμο ή την άρση αντικειμένων έτσι ώστε να αποφεύγεται η τριβή μεταξύ των οστών και η φθορά τους. Με την πάροδο του χρόνου ωστόσο οι αρθρώσεις του σώματος όπως στους γοφούς, στα γόνατα και στους καρπούς φθείρονται. Αλλοι παράγοντες κινδύνου που οδηγούν σε φθορά στις αρθρώσεις είναι το περιττό βάρος, το οικογενειακό ιστορικό οστεοαρθρίτιδας καθώς και οι τραυματισμοί που προκαλούνται κατά την άσκηση, κυρίως σε αθλήματα.

Δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία 
Ο χόνδρος αρχίζει να διασπάται με αποτέλεσμα να εμφανίζεται οίδημα και ισχυρός πόνος. Δεν υπάρχουν φάρμακα που να θεραπεύουν το πρόβλημα ενώ πολλοί πάσχοντες λαμβάνουν αντιφλεγμονώδη παυσίπονα για να ανακουφίζονται από τους πόνους. Ωστόσο κάποιοι από αυτούς χρειάζεται κάποια στιγμή στη ζωή τους να υποβληθούν σε επέμβαση (αρθροπλαστική γονάτου) επειδή οι αρθρώσεις τους εμφανίζουν μη αναστρέψιμες βλάβες. 
Τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες επικεντρώνονται στην ανεύρεση τρόπων για αναγέννηση του χόνδρου μέσα στα γόνατα.

Χρήση σε μοσχεύματα οστών
Τα κοράλλια χρησιμοποιούνται σε μοσχεύματα οστών επί αρκετά έτη – χωρίς κάποιο είδος «καλουπιού» για να τα συγκρατεί τα κύτταρα που εμφυτεύουν οι ειδικοί δεν μπορούν να διατηρηθούν στη σωστή τους θέση. Καθώς δημιουργείται το νέο οστό το κοράλλι σταδιακά αποσυντίθεται με φυσικό τρόπο. 
Επιστήμονες από πολλά κέντρα ανά τον κόσμο σημείωσαν την επιτυχία των… κοραλλένιων μοσχευμάτων οστών και μελετούν τώρα τη χρήση των κοραλλιών στην αποκατάσταση του χόνδρου. 
Η ομάδα από τη Σλοβενία στην οποία ανήκει το νέο εμφύτευμα με την ονομασία Agili-C κάλυψε κοράλλια με ανθρώπινους αυξητικούς παράγοντες οι οποίοι ενεργοποιούν τη δημιουργία νέων κυττάρων στον οργανισμό. Πειράματα στο εργαστήριο έδειξαν πως το εμφύτευμα «πυροδότησε» τον σχηματισμό χόνδρου και αιμοφόρων αγγείων κάνοντας έναν συγκεκριμένο τύπο βλαστικών κυττάρων – συγκεκριμένα μεσεγχυματικά βλαστικά κύτταρα – να «ταξιδέψει» από τον γειτονικό μυελό των οστών ως το «καλούπι». 
Αποτελέσματα μελετών σε ζώα έδειξαν ότι μέσα σε έξι ως 12 μήνες τα βλαστικά κύτταρα δημιούργησαν ένα υγιές νέο στρώμα χόνδρου ενώ το εμφύτευμα από κοράλλι είχε διαλυθεί πλήρως.

Εμφύτευση σε ανθρώπους 
Ο πρώτος ασθενής στην Ευρώπη στον οποίον τοποθετήθηκε το εμφύτευμα του… βυθού είναι ένας 47χρονος πρώην αθλητής ο οποίος υπέφερε από οίδημα και πόνο στα γόνατα. Το εμφύτευμα μείωσε τον πόνο στον ασθενή ενώ τον βοήθησε σημαντικά και στην κινητικότητά του. Εξι μήνες μετά την τοποθέτησή του, ο 47χρονος ήταν σε θέση να κάνει σκι ενώ έναν χρόνο αργότερα ολοκλήρωσε έναν ποδηλατικό αγώνα που κάλυπτε απόσταση 193 χιλιομέτρων. Αυτή τη στιγμή διεξάγεται κλινική δοκιμή στη Σλοβενία η οποία θα περιλαμβάνει περί τους 20 ασθενείς ηλικίας 18 ως 55 ετών με προβλήματα στα γόνατα. Τα τελικά αποτελέσματα αναμένεται να ανακοινωθούν το ερχόμενο έτος. 
Σημειώνεται ότι το εμφύτευμα έχει λάβει έγκριση κυκλοφορίας στην Ευρώπη και αναμένεται να εμφανιστεί στην αγορά αργότερα εφέτος.
Πηγή: http://tsekouratoi20133.blogspot.com

Πότε το άγχος είναι φυσιολογικό;

     Η ένταση (στρες) είναι μια σωματική και ψυχολογική κατάσταση πάντα παρούσα στον άνθρωπο ως συνέπεια της ζωής. Στα αρχικά τους στάδια οι αντιδράσεις της έντασης είναι απαραίτητες για την επιβίωση καθώς μας προστατεύουν από δυνητικά απειλητικούς παράγοντες (για παράδειγμα το πάτημα του φρένου από τον οδηγό στη θέα του κόκκινου φαναριού αποτελεί αντίδραση του στρες). Η ύπαρξη του άγχους όμως σε μη φυσιολογικά επίπεδα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη ζωή μας και να καταστεί επιβλαβής ακόμα και για τη σωματική μας υγεία. Κάθε εμπειρία έντασης που προκαλεί δυσφορία, αφήνει ψυχοσυναισθηματική αδυναμία, πολλές φορές μη αναστρέψιμη.

     Η Peplau περιέγραψε 4 επίπεδα άγχους και την επίδραση του καθενός στην αντίληψη, τη μάθηση και τη συμπεριφορά. Το φυσιολογικό άγχος της καθημερινής ζωής το οποίο αναφέρεται ως "ελαφρό άγχος" οξύνει τις αισθήσεις και αυξάνει την προσοχή και τα κίνητρα για την προσπάθεια και την επιτυχία σκοπών. Το "μέτριο άγχος" προκαλεί στένεμα του αντιληπτικού πεδίου, εκλεκτική απροσεξία μειωμένη ικανότητα για διαυγή σκέψη καθώς και αδυναμία λύσης προβλημάτων. Σε αυτό το επίπεδο άγχους η εκπλήρωση οποιουδήποτε έργου απαιτεί περισσότερο χρόνο από το φυσιολογικό. Κατά το "έντονο άγχος", που αποτελεί το τρίτο επίπεδο, παρατηρείται πολύ στενό αντιληπτικό πεδίο, απομόνωση του ατόμου, δυσκολία μάθησης και εκπλήρωσης έργων καθώς και χρήση μηχανισμών άμυνας για την αντιμετώπιση προβλημάτων. Το τελευταίο επίπεδο είναι ο "πανικός" κατά τον οποίο παρατηρείται πολύ έντονο διεισδυτικό άγχος, πλήρης επικέντρωση στο εγώ και την επιβίωση. Στη φάση αυτή υπάρχει ανικανότητα αντιμετώπισης οποιασδήποτε κατάστασης, αδυναμία μάθησης και λήψης αποφάσεων, τρόμος, συναισθηματική παράλυση, παραληρητικές ιδέες και ψευδαισθήσεις.

    Συμπερασματικά καταλήγουμε στο γεγονός πως το άγχος είναι αναπόσπαστο στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης και μπορεί να γίνει αποδεκτό και καλά ανεκτό σε ελαφρό και μέτριο επίπεδο καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κινητοποίηση δημιουργικής και ικανοποιητικής συμπεριφοράς. Παρόλα αυτά σε περίπτωση που ξεφύγει από τα όρια του "φυσιολογικού" χρίζει αντιμετώπισης καθώς μπορεί να έχει άμεσες και αρνητικές επιπτώσεις στην ζωή του ατόμου.

Τσιλιμίγκρα Δήμητρα, τελειόφοιτος νοσηλευτικής Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Για τους ξενύχτηδες η μέρα διαρκεί πάνω από 24 ώρες

Ανήκετε στα άτομα που το θεωρούν εξαιρετικά δύσκολο να σηκωθούν από το κρεβάτι όταν χτυπάει το ξυπνητήρι; Ειδικοί στην Ιατρική του Ύπνου του Πανεπιστημίου του Flinders (Αυστραλία) ερεύνησαν το ρόλο που παίζει το βιολογικό ρολόι στην τάση που έχουν οι ξενύχτηδες να πέφτουν αργά για ύπνο και στη δυσκολία που έχουν να ξυπνήσουν εγκαίρως το πρωί για να πάνε στη δουλειά.

Τα πρώτα ευρήματα δείχνουν ότι όταν υποφέρουμε από το λεγόμενο ‘σύνδρομο της καθυστερημένης φάσης του ύπνου’, είναι γιατί ο κιρκαδικός ρυθμός μας λειτουργεί πιο αργά από το κανονικό και μας επιτρέπει να παραμείνουμε άγρυπνοι και δραστήριοι για περισσότερο χρόνο.

‘Τα άτομα που υποφέρουν από αυτήν τη διαταραχή δεν καταφέρνουν να συμφιλιωθούν με τον ύπνο πριν τις 2 με 3 τα ξημερώματα, σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα πρέπει να περιμένουν και μέχρι τις 4’, εξηγεί ο Leon Lack, υπεύθυνος της έρευνας. Σύμφωνα με τον Lack, περίπου το 10 με 15% των εφήβων και των νέων ενηλίκων υποφέρουν από αυτό το πρόβλημα.

Το επιχείρημα που αυτή τη στιγμή πείθει περισσότερο στο να δοθεί εξήγηση για αυτήν τη διαταραχή είναι ότι το βιολογικό ρολόι των ατόμων αυτών διαρκεί πάνω από 24 ώρες, έτσι ώστε να μη συμπίπτει με το ‘φυσιολογικό ρυθμό’. Εάν επιβεβαιωθεί αυτό, θα πρέπει να ενισχυθεί η θεραπεία με έκθεση στο φως του ήλιου πολύ νωρίς το πρωί που θα δημιουργεί μια κατάσταση επαγρύπνησης και με μελατονίνη για να φέρνει υπνηλία μόλις πέσει η νύχτα.

http://www.kathemera.gr

'Αγχος και ζάλη: Ποια είναι τα σωματικά συμπτώματα

Το άγχος εμφανίζεται ως αποτέλεσμα πιεστικών συνθηκών ζωής ή εκδήλωσης ενός γεγονότος που αλλάζει την καθημερινότητα ή τα σημεία αναφοράς του ατόμου. Το γεγονός αυτό μπορεί να είναι ένα θλιβερό γεγονός (π.χ. θάνατος προσφιλούς προσώπου, απώλεια εισοδήματος, απώλεια εργασίας, διαζύγιο) ή ένα χαρμόσυνο γεγονός (π.χ. γάμος, εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, εύρεση εργασίας, αποκατάσταση οικονομικού προβλήματος).

Το άγχος αλλοιώνει την ικανότητα προσαρμογής του ατόμου στην καθημερινότητα. Ο ειδικός παθολόγος εμπλέκεται με τις αγχώδεις διαταραχές, όταν κατά τη διάρκεια της αγχώδους διαταραχής εμφανίζονται σωματικά συμπτώματα.

Υπό την επήρεια του άγχους, η ζάλη είναι συχνό σύμπτωμα. Υπό την επήρεια του άγχους αυξάνεται ο ρυθμός της αναπνοής, γίνεται υπεραερισμός και αλκάλωση, επιταχύνεται η κυκλοφορία, εκκρίνονται κατεχολαμίνες και κορτικοειδή, διεγείρεται το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη ζάλης. Αρκετές φορές η ζάλη έχει σαν αίτιο την αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Ενίοτε εμφανίζονται και άλλα σωματικά συμπτώματα:

Η ταχυκαρδία
Οι παλμοί
Ο τρόμος
Η ναυτία
Ο πόνος στο στήθος
Οι διαταραχές κενώσεων
Ο πονοκέφαλος
Η δυσχέρεια αναπνοής
Το πνίξιμο
Η αϋπνία
Η λιποθυμία
Η παράλυση
Οι πόνοι
Ο αποκλεισμός υποκείμενου οργανικού νοσήματος είναι συχνά απαραίτητος σε άτομα με ζάλη. Η χρήση μεθόδων ολιστικής και εναλλακτικής ιατρικής σε περιπτώσεις άγχους με ζάλη χρησιμοποιούνται από τη σύγχρονη παθολογία όταν:

Ο ασθενής κινδυνεύει από τις σωματικές παρενέργειες της ψυχιατρικής θεραπείας.
Επιδιώκεται η αποφυγή εξάρτησης από ψυχοφάρμακα σε ασθενείς κυρίως λόγω νεαρού της ηλικίας, ηπιότητας της διαταραχής.
Ο ασθενής δεν θέλει να λάβει ψυχοτρόπα φάρμακα.

http://www.iatronet.gr

12 λόγοι που δεν πρέπει να κόψουμε το σεξ

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποια είναι τα οφέλη του σεξ στον οργανισμό, εκτός φυσικά από το συναισθηματικό δέσιμο, ή την ηδονή; Θα σας παρουσιάσουμε σήμερα 12 λόγους που το συχνό σεξ ωφελεί τον οργανισμό. Το συχνό σεξ, βοηθάει σε πράγματα που ούτε καν έχουν περάσει από το μυαλό σας. Διαβάστε το επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί... 

 

Το συχνό (πάνω από 3 φορές την εβδομάδα) σεξ, προσφέρει ευτυχία,μακροζωία και υγιές σώμα. Αυτοί είναι 12 λόγοι για να κάνετε σεξ καθημερινά!

ΝΟΥΜΕΡΟ 1: Εχει αγχολυτική δράση

Το Sex σας βοηθά να μειώσετε το στρες. Όταν βαθιές ασκήσεις αναπνοής δεν μπορείτε de-τονίσει, το σεξ θα κάνει το χρειάζομαι. Κατά τη διάρκεια του σεξ το σώμα σας παράγει ντοπαμίνη, μια ουσία που καταπολεμά τις ορμόνες του στρες, ενδορφίνες, γνωστές και ως «ορμόνες ευτυχίας» και οξυτοκίνη, μια ορμόνη που εκκρίνεται από την υπόφυση, και ενισχύει την επιθυμία.

ΝΟΥΜΕΡΟ 2: Αποτελεί εξαιρετική μορφή άσκησης

Κατά τη διάρκεια της συνουσίας μπορείτε να κάψετε θερμίδες. Αν κάνετε σεξ τρεις φορές την εβδομάδα για 15 λεπτά  θα κάψετε περίπου 7.500 θερμίδες μέσα σε ένα χρόνο. Αυτό είναι το ισοδύναμο 75 μιλίων τζόκινγκ ! Επίσης αυξάνεται η ποσότητα του οξυγόνου στα κύτταρα σας, και η τεστοστερόνη που παράγεται κατά τη διάρκεια του σεξ κρατά τα κόκκαλα και τους μυς σας ισχυρά.

ΝΟΥΜΕΡΟ 3: Βελτιώνει την αρτηριακή πίεση

Το Σεξ μειώνει τη διαστολική πίεση του αίματος

ΝΟΥΜΕΡΟ 4: Μπορεί να ενισχύσει το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Βοηθάει στην παραγωγή Ανοσοσφαιρίνης Α, ένα αντιγόνο που καταπολεμά τις αυξήσεις γρίπης 

ΝΟΥΜΕΡΟ 5: Χτίζει σχέσεις εμπιστοσύνης και οικειότητας

Η πράξη του σεξ αυξάνει την ορμόνη ωκυτοκίνη που δημιουργεί εμπιστοσύνη και φέρνει πιο κοντά ζευγάρια.

ΝΟΥΜΕΡΟ 6: Γυμνάζει τους μύες της πυέλου

Βελτιώνονται έτσι οι λειτουργίες της κύστης και του εντέρου.

ΝΟΥΜΕΡΟ 7: Προστατεύει …τον προστάτη

Η τακτική εκσπερμάτωση εκπλαίνει το προστατικό υγρό που παράγεται στον προστατικό αδένα,και αποτελεί το κύριο συστατικό του σπέρματος, μειώνοντας την πιθανότητα φλεγμονών και “συμφόρησης” του αδένα.

ΝΟΥΜΕΡΟ 8: Διευκολύνει τον ύπνο

Μετά από αυτή την μεγάλη, όμορφη προπόνηση είστε αναγκασμένοι να πάρετε εναν καλό ύπνο. Η αύξηση του καρδιακού ρυθμού και η παραγωγή προλακτίνης, οδηγεί σε αυξημένη μετά τη συνουσία χαλάρωση.

ΝΟΥΜΕΡΟ 9: Μπορεί να βελτιώσει τον εμμηνορροϊκό κύκλο σας.

Το Sex ρυθμίζει τις ορμόνες, οι οποίες με τη σειρά τους ρυθμίζουν τον εμμηνορροϊκό κύκλο.Το Σεξ μειώνει το στρες, το οποίο είναι ένας από τους λόγους που επηρεάζεται ο κύκλος σε πολλές γυναίκες

ΝΟΥΜΕΡΟ 10: Προλαμβάνει τη στυτική δυσλειτουργία.

Πενήντα τοις εκατό των ανδρών ηλικίας άνω των 40 πάσχουν από κάποια μορφή στυτικής δυσλειτουργίας και όλοι οι νέοι άνδρες φοβούνται τη στιγμή που δεν θα είναι σε θέση να σηκωθεί πια. Το καλύτερο φάρμακο κατά της ανικανότητας είναι το... σεξ. Η στύση διατηρεί τη ροή του αίματος στις αρτηρίες του πέους σας, έτσι ώστε ο ιστός παραμένει υγιής.Η στύση μπορεί να παρομοιαστεί με ένα αθλητικό αντανακλαστικό: όσο περισσότερο το εκπαιδεύεται τόσο πιο καλά εκτελείται.

ΝΟΥΜΕΡΟ 11: Αυξάνει το προσδόκιμο του χρόνου ζωής

Μια υγιής καρδιά, δυνατότεροι μύες, αύξηση της κυκλοφορίας του οξυγόνου,μείωση του στρές και η ευτυχία είναι μερικοί από τους παράγοντες που προσθέτουν ζωή στα χρόνια και ως εκ τούτου - χρόνια στη ζωή σας

ΝΟΥΜΕΡΟ 12: Υγιέστερο σπέρμα

Αντικαθιστά τα παλιά σπερματοζωάρια από τους όρχεις, την επιδιδυμίδα και τις σπερματοδόχες κύστεις.

 

Δημήτρης Μπορούσας

Χειρούργος-Ουρολόγος-Ανδρολόγος

http://www.iatropedia.gr

Οι κακοποιημένες γυναίκες μπορεί να γεννήσουν αυτιστικά παιδιά

Όσο παράξενο και εάν ακούγεται, μια έρευνα επιστημόνων από το Χάρβαρντ, έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μια γυναίκα που κακοποιήθηκε στην παιδική της ηλικία έχει αυξημένες πιθανότητες να γεννήσει αυτιστικό παιδί. Πρόκειται για την πρώτη έρευνα στον κόσμο που σχετίζει την γυναικεία κακοποίηση με τη γέννηση ενός αυτιστικού παιδιού. Το πως συμβαίνει αυτό διαβάστε το αμέσως...

Η επιστημονική ομάδα της καθηγήτριας Αντρέα Ρόμπερτς της Σχολής Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό ψυχιατρικό περιοδικό «JAMA Psychiatry» διαπίστωσε ότι η σχέση της μητέρας με το παιδί είναι τόσο ισχυρή σε σημείο μάλιστα όταν η μητέρα έχει κακοποιηθεί, να έχει πιθανότητες το παιδί της να γεννηθεί με αυτισμό.
Οι ερευνητές μελέτησαν και διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες που πέφτουν θύματα κακοποίησης, είναι πιθανότερο να καπνίζουν, να κάνουν πιο ανθυγιεινή ζωή, να έχουν διαβήτη και να γεννούν πρόωρα μωρά, να διαθέτουν δηλαδή όλους εκείνους τους αρνητικούς παράγοντες που επιδρούν βλαβερά στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του μωρού τους, κάτι που σημαίνει ότι αυξάνεται ο κίνδυνος του αυτισμού.
Οι επιστήμονες μελέτησαν συνολικά 55.000 γυναίκες και βρήκαν ότι όσο μεγαλύτερος ήταν ο βαθμός παιδικής κακοποίησης της (μελλοντικής) μητέρας τόσο αυξανόταν ο κίνδυνος αυτισμού για το παιδί της. Και όταν λέμε κακοποίηση εννοούμε τόσο την σεξουαλική τη σωματική τη συναισθηματική ακόμη και τη λεκτική βία που υπέστη ως παιδί, η μητέρα. Οι αριθμοί έδειξαν ότι 2 στις 100 γυναίκες που είχαν κακοποιηθεί βάναυσα σαν παιδιά είχαν μέχρι και 4 φορές περισσότερες πιθανότητες να γεννήσουν αυτιστικό παιδί.
Πάντως η καθηγήτρια Αντρέα Ρόμπερτς τονίζει ότι: “ακόμα και σε αυτή την ομάδα υψηλού κινδύνου, μόνο μία στις 50 γυναίκες γεννά παιδί με αυτισμό, γεγονός που δείχνει τη σπανιότητα της πάθησης.
πηγή: http://www.iatropedia.gr

Τι γίνεται εάν ο ασθενής ξυπνήσει κατά το χειρουργείο;

Σκεφτείτε το λίγο. Και είναι σίγουρα τρομακτικό: Να ετοιμάζεστε να κάνετε μια χειρουργική επέμβαση, να ξαπλώσετε στο χειρουργικό κρεββάτι με τα ισχυρά φώτα από πάνω σας, να σας ναρκώσουν και κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της επέμβασης που ο γιατρός θα κάνει στο ανοιχτό σας σώμα, εσείς να ανακτήσετε τις αισθήσεις σας. Μπορεί να συμβεί; Και όμως μπορεί. Διαβάστε την έρευνα Αμερικάνων αναισθησιολόγων...

Περίπου ένας με δύο στους χίλιους ασθενείς, που παγκοσμίως θα υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση με ολική αναισθησία, μπορεί κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του χειρουργείου να επανακτήσουν τη συνείδηση τους, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο και μετά να θυμούνται ήχους, λόγια και ότι συνέβη στο χειρουργείο. Κάποιοι παθόντες μάλιστα μιλούν για μια κατάσταση όπου ήταν ακίνητοι και ένιωθαν τον πόνο που συνοδευόταν και από τον τρόμο, του να έχεις συνείδηση ενώ σε χειρουργούν.

Επιστήμονες αναισθησιολόγοι από το Γενικό νοσοκομείο της Μασαχουσέτης, το πανεπιστήμιο ΜΙΤ και την Ιατρική σχολή του Χάρβαρντ, μελέτησαν αυτό το ζήτημα που συχνά έχει απασχολήσει την επιστημονική κοινότητα, δηλαδή, πώς ακριβώς δουλεύει η γενική αναισθησία στον εγκέφαλο και κατά πόσο όντως όλοι οι ασθενείς μένουν χωρίς συνείδηση. Ακόμη και μετά τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), οι επιστήμονες κατέληξαν ότι παραμένουν ακόμα ερωτήματα και σκοτεινά σημεία, που οι αναισθησιολόγοι δεν είναι σε θέση να απαντήσουν.

Οι ερευνητές, προσάρτησαν μια συσκευή ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος με 64 ηλεκτρόδια στο κεφάλι δέκα ενηλίκων εθελοντών, με σκοπό να καταγράψουν τις αλλαγές στην εγκεφαλική δραστηριότητα, τη στιγμή που άρχιζε να ενεργεί η γενική αναισθησία. Οι εθελοντές καλούνταν να πιέζουν ένα πλήκτρο, όταν ένιωθαν ότι έχαναν τη συνείδησή τους ή την ξανάβρισκαν. Αυτό για τους επιστήμονες ήταν ένα σημάδι το οποίο καταγραφόταν στο εγκεφαλογράφημα, που έδειχνε πότε επανέρχεται η συνείδηση του ναρκωμένου ασθενούς.

Πριν από 2 αιώνες όταν οι τότε χειρουργοί άρχισαν να χρησιμοποιούν τη γενική αναισθησία, πάντοτε έθεταν κάποια όρια, κάποια σημάδια προκειμένου να παρακολουθούν τον ασθενή και πως λειτουργεί η αναισθησία κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Τέτοια σημάδια είναι οι μεταβολές στους ρυθμούς της καρδιάς, ο μυικός τόνος, η πίεση κ.α Όμως όλα αυτά είναι ενδεικτικά και δεν αποτελούν 100% αξιόπιστα σημάδια ότι κάποιος ανακτά τη συνείδηση του από την αναισθησία.

«Είναι ελαφρώς τρομακτικό ότι εκατομμύρια άνθρωποι κάνουν αναισθησία κάθε χρόνο και ο αναισθησιολόγος δεν είναι σε θέση να γνωρίζει με βεβαιότητα ότι ο ασθενής δεν έχει συνείδηση», δήλωσε ο Τόνι Άψαλομ του πανεπιστημίου του Γκρόνιγκεν στην Ολλανδία, που μελέτησε τη δημοσίευση ενώ ο καθηγητής Ραμ Αντάπα από το Κέμπριτζ συμπλήρωσε: «Οι μηχανισμοί με βάση τους οποίους λειτουργεί η γενική αναισθησία, παραμένουν ένα μυστήριο».

Οι επιστήμονες τονίζουν ότι θα χρειαστεί αρκετός χρόνος μέχρι να καταφέρουν με ειδικές συσκευές (εγκεφαλογραφήματα) να εντοπίζουν πότε αλλάζει η κατάσταση ενός αναίσθητου ασθενούς επάνω στο χειρουργικό κρεββάτι.

πηγή: iatropedia.gr

10 ιατρικοί μύθοι που δεν ισχύουν!

Πως θα αποφύγουμε τις αλλεργίες των Σαρακοστιανών. Χρήσιμος οδηγός

Οι αποκριές φτάνουν στο τέλος τους και η Καθαρά Δευτέρα με τα εξαίσια εδέσματα πλησιάζει. Στο επιστημονικό άρθρο που θα διαβάσετε θα ενημερωθείτε για τις αλλεργίες των Σαρακοστιανών και τι πρέπει να κάνετε για να τις αντιμετωπίσετε. Φανταστείτε μια σκηνή: Καθαρά Δευτέρα. Το κρασί ρέει άφθονο και έχετε αρχίσει να τσιμπάτε τα ντολμαδάκια και την ταραμοσαλάτα, ενώ στη σειρά περιμένουν οι γαρίδες και τα καλαμαράκια. Η μέρα περνάει ευχάριστα μέχρι που μια κοπέλα αρχίζει να ξύνεται έντονα και οι υπόλοιποι βλέπουν τα χείλη της να γίνονται τριπλά από το πρήξιμο. Η ευχάριστη εκδρομή τελειώνει άδοξα και όλη η παρέα μεταφέρεται για τα περαιτέρω στα επείγοντα του πλησιέστερου νοσοκομείου. Πριν φτάσετε σε αυτό το σημείο, το iatropedia σας ενημερώνει τι πρέπει να κάνετε και τι να προσέχετε για τις αλλεργίες των Σαρακοστιανών.

 

Του Άγι Γραφάκου

Δερματολόγου

Η πιο συνηθισμένη ΄επιπλοκή΄ της μαζικής κατανάλωσης νηστίσιμων μαζί με τις τροφικές δηλητηριάσεις είναι η κνίδωση, μια ιδιαίτερη αντίδραση του οργανισμού που ευτυχώς τις περισσότερες φορές είναι ακίνδυνη. Η πάθηση εκδηλώνεται αιφνίδια με την εμφάνιση λευκορόδινων πλακών με οίδημα, τους πομφούς -πολλοί τους γνωρίζουν σαν πετάλες- που διαρκούν από λίγα λεπτά μέχρι μερικές ώρες και συνήθως συνοδεύονται από έντονο κνησμό. Οι βλάβες ξαναβγαίνουν κατά ομάδες για μέρες ή και εβδομάδες και ενώ τελικά υποχωρούν είναι πιθανό μελλοντικά να υποτροπιάσουν.

Η κνίδωση είναι πολύ γνωστή δερματοπάθεια και περίπου ένας στους τέσσερις ανθρώπους θα την εμφανίσει τουλάχιστον μια φορά στη διάρκεια της ζωής του. Ο βασικός μηχανισμός είναι η απελευθέρωση ισταμίνης από ειδικά κύτταρα του σώματος σαν αποτέλεσμα της δράσης μιας σειράς παραγόντων. Τα πιο  συνηθισμένα είναι φάρμακα όπως η ασπιρίνη και τα αντιβιοτικά, η γύρη από τα λουλούδια ή τα δέντρα, μια σειρά από λοιμώξεις κυρίως από μύκητες και παράσιτα και δυστυχώς πολλές τροφές.

 

Ποιές τροφές μπορεί να προκαλέσουν κνίδωση;

Οι τροφές που ενοχοποιούνται για αλλεργίες και κυρίως για την κνίδωση είναι τα μύδια, τα στρείδια και όλη η κατηγορία των οστρακοειδών, το χταπόδι, οι σουπιές, τα καλαμάρια, φρούτα όπως οι φράουλες, τα πορτοκάλια, οι μπανάνες και τα ακτινίδια, οι ντομάτες, τα αυγά και τα γαλακτοκομικά προιόντα. Επίσης το χοιρινό και όλα τα παράγωγά του (μπέικον, λουκάνικα), η σοκολάτα, τα όσπρια και οι ξηροί καρποί. Τα περισσότερα από τα παραπάνω προιόντα περιέχουν ποσότητες ισταμίνης που μαζί με όση παράγεται από το σώμα οδηγούν στην εμφάνιση των δερματικών βλαβών. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως προκαλείται από τα συντηρητικά που προστίθενται σε πολλά τρόφιμα και ιδιαίτερα τα σαρακοστιανά (πχ στις γαρίδες) και κρύβονται συχνά πίσω από τις αλλεργίες.

Υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή από την κνίδωση;

Τις περισσότερες φορές η κνίδωση είναι  μια ενοχλητική κατάσταση λόγω του κνησμού και της παραμόρφωσης, που όμως δεν θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του ασθενούς. Σε προχωρημένες περιπτώσεις οι πομφοί μπορεί να συνοδεύονται από οίδημα στα βλέφαρα, τα χείλη και τα γεννητικά όργανα, οπότε έχουμε να κάνουμε με αγγειοοίδημα. Αν υπάρχει οίδημα στο λάρυγγα (πολύ σπάνιο) η κατάσταση είναι επείγουσα καθώς μπορεί να αποκλείσει την αναπνευστική οδό ενώ αρκετά σπάνια είναι και η περίπτωση να πέσει πολύ η αρτηριακή πίεση και να λιποθυμήσει ο ασθενής.

 

Τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση δερματικής αλλεργίας/κνίδωσης;

Καθώς υπάρχει το μικρό ενδεχόμενο να εμφανιστεί σοβαρή επιπλοκή πέρα από τις δερματικές εκδηλώσεις, οι ασθενείς πρέπει να απευθυνθούν στα επείγοντα νοσοκομείου ή κέντρου υγείας, όπου θα τους χορηγηθούν ανάλογα με τη βαρύτητα της κατάστασης ενδοφλέβια αντιισταμινικά, κορτιζόνη και οροί, ενώ σε επείγουσες περιπτώσεις ίσως χρησιμοποιηθεί και αδρεναλίνη.

Αν υπάρχουν μόνο πομφοί ή ελαφρύ αγγειοοίδημα τότε δίνουμε για περίπου 20 ημέρες αντιισταμινικά από του στόματος, δισκία γαστροπροστασίας με ρανιτιδίνη που επίσης έχουν αντιισταμινική δράση και φυσικά την κατάλληλη δίαιτα. Η τελευταία ουσιαστικά αφαιρεί από το διαιτολόγιο όλες τις ύποπτες τροφές και πρέπει να τηρείται αυστηρά τουλάχιστον για 2-3 εβδομάδες.

πηγή: iatropedia.gr

5 τρόποι που μπορούν να σταματήσουν τη δυσάρεστη αναπνοή

Γάλα.Μια ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου του Οχάιο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι για να αποφύγουμε το γεγονός να μας καταστρέψει το βράδυ η κατανάλωση σκόρδου σε ένα δείπνο κάτω από το φως των κεριών, προκαλώντας δυσάρεστη αναπνοή

–λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε θειώδη συστατικά – ο καλύτερος τρόπος για να το αντιμετωπίσουμε είναι να πιούμε ένα ποτήρι γάλα κατά τη διάρκεια του φαγητού. Σύμφωνα με τη δημοσίευσή τους στο περιοδικό Journal of Food Science, το πλήρες γάλα είναι μάλιστα πιο αποτελεσματικό από το ελαφρύ, χάρη στη μεγαλύτερη ποσότητα λίπους που περιέχει.

Καφές

Επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ απέδειξαν πρόσφατα ότι ο καφές όχι μόνο δεν προκαλεί δυσάρεστη αναπνοή, όπως συνηθίζει να πιστεύει κανείς, αλλά το εκχύλισμά του είναι ικανό να αναστείλει την ανάπτυξη των βακτηρίων που προκαλούν τη δυσοσμία του στόματος.

Εκχύλισμα από φλοιό μανόλιας

Σύμφωνα με μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Agricultural and Food Chemistry, το εκχύλισμα από φλοιό μανόλιας είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους αντιμετώπισης της κακοσμίας του στόματος. Σε μόνο 30 λεπτά, τοποθετημένο μέσα στο στόμα ως συστατικό μίας καραμέλας ή μιας τσίχλας, η χημική αυτή ένωση μπορεί να αναστείλει την ανάπτυξη του 61% των βακτηρίων που προκαλούν κακοσμία και ευνοούν την πτώση των δοντιών. Αντίθετα, οι ενώσεις της μέντας καταφέρνουν να καταστρέψουν μόνο το 3,6% των βακτηρίων στον ίδιο χρόνο. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο φλοιός μανόλιας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατο της οδοντόκρεμας σε περιπτώσεις όπου η χρήση οδοντόβουρτσας δεν είναι δυνατή.

Τσάι

Το πράσινο τσάι μπορεί να βοηθήσει την αναπνοή χάρη στις πολυφαινόλες που περιέχει, σύμφωνα με μία μελέτη του Ινστιτούτου Τεχνολογίας του Ισραήλ που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Archives of Oral Biology.

Αδυνάτισμα

Τα δεδομένα δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολιών: όσο πιο υπέρβαρος είναι κάποιος, τόσο χειρότερα μυρίζει η αναπνοή του. Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν ο Mel Rosenberg και οι συνάδελφοί του στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ από μια μελέτη που περιείχε εκατοντάδες θέματα. Ο Rosenberg αποδίδει το γεγονός στο ότι τα παχύσαρκα άτομα ακολουθούν μία διατροφή που προκαλεί τη λεγόμενη κατάσταση του ‘ξηρού στόματος’, βασική αιτία κακοσμίας του στόματος. Η έρευνα επίσης συνέδεσε τη δυσάρεστη αναπνοή με την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.

Πηγή: muyinteresante.es , kathemera.gr

Υγεία βάση προσωπικότητας

Μοιάζει με ψυχολογική αερολογία – κάτι σαν το πώς να διαλέξεις τον τέλειο άντρα, την ιδανική δουλειά και το απόλυτο φόρεμα που να ταιριάζει με τον χαρακτήρα σου. Στην πραγματικότητα, όμως, υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που υποδηλώνουν ότι ορισμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας μπορούν όντως να επηρεάζουν την υγεία μας.

«Η προσωπικότητα διαμορφώνεται από τα γονίδια και το περιβάλλον», λέει στην εφημερίδα «Daily Mail» ο δρ Μάρτιν Χάγκερ, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ και το Πανεπιστήμιο Κέρτιν, στην Αυστραλία.

Βέβαια, το ότι ανήκει ένας άνθρωπος στον άλφα ή στον βήτα τύπο προσωπικότητας δεν συνεπάγεται αυτομάτως ότι λ.χ. θα πάθει έμφραγμα.

«Μπορεί όμως να τον αφυπνίσει, ώστε να αναγνωρίσει εκείνα τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του που μπορεί να υπονομεύουν την υγεία του και να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα για να διορθώσει τις ανθυγιεινές συνήθειες που εκπορεύονται από αυτά», προσθέτει.

Στη συνέχεια, παρατίθενται μερικοί συνηθισμένοι τύποι προσωπικότητας και οι συσχετίσεις τους με την υγεία.

Αισιόδοξοι και ριψοκίνδυνοι

Μπορεί πάντοτε να βλέπουν το ποτήρι της ζωής μισογεμάτο και έτσι να έχουν όλες τις προϋποθέσεις με το μέρος τους να ζήσουν πολλά και καλά χρόνια, αλλά οι αισιόδοξοι τύποι υιοθετούν μερικές μάλλον επιζήμιες συμπεριφορές.

Κατ’ αρχήν, έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι υπέρβαροι και παχύσαρκοι. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Ντοσίσα στην Ιαπωνία και από άλλα ερευνητικά κέντρα, έχουν διαπιστώσει πως οι αισιόδοξοι παχύσαρκοι άντρες και γυναίκες έχουν λιγότερες πιθανότητες να χάσουν τα περιττά τους κιλά – ίσως διότι από την υπερβολική αισιοδοξία δεν πολυασχολούνται με τέτοιες λεπτομέρειες και αρέσκονται να απολαμβάνουν τη ζωή (και τους πειρασμούς της) στο έπακρο.

Παρομοίως, η πίστη τους στην ικανότητά τους ότι μπορούν να νικήσουν κάθε αντιξοότητα της ζωής και κατ’ επέκτασιν η προθυμία τους να ρισκάρουν μπορεί να εξηγεί γιατί τελικά οι χαρούμενοι άνθρωποι διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να πεθάνουν πρόωρα, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.

Ο ψυχολόγος δρ Χάουαρντ Σ. Φρίντμαν ανέλυσε στοιχεία από περισσότερα από 1.500 εθελοντές, τους οποίους παρακολούθησε από την ηλικία των 10 ετών και μετά. Όπως διαπίστωσε όσοι εθελοντές είχαν την καλύτερη αίσθηση του χιούμορ ως παιδιά, έζησαν λιγότερο κατά μέσον όρο σε σύγκριση με όσους ήταν λιγότερο εύχαρεις.

Μία άλλη μελέτη, του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, έδειξε πως τα πιο χαρούμενα παιδιά έχουν μεγαλώνοντας περισσότερες πιθανότητες να καπνίζουν, να πίνουν και να ασχολούνται με επικίνδυνα χόμπι.

Αγχώδεις

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Ντεσκάρτ, στο Παρίσι, κ,αι το Κέντρο Εθισμών & Ψυχικής Υγείας του Τορόντο, διαπίστωσαν ότι οι αγχώδεις και εξαρτώμενοι από τους άλλους τύποι, έχουν πενταπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν έλκος στομάχου.

Και αυτό, διότι συχνά είναι καταθλιπτικοί και συναισθηματικά ασταθείς, με συνέπεια να έχουν αυξημένες πιθανότητες να πίνουν και να καπνίζουν, καθώς και να έχουν ακανόνιστες ώρες φαγητού και ύπνου – συνήθειες που οδηγούν σε υψηλότερη από την φυσιολογική παραγωγή στομαχικών οξέων, τα οποία προκαλούν έλκος.

Το συνεχές άγχος προκαλεί επίσης μόνιμη υπερπαραγωγή της ορμόνης του στρες, της κορτιζόλης, με συνέπεια πονοκεφάλους, ακμή και ουρολοιμώξεις.

Τα καλά νέα; Οι αγχώδεις τύποι κάνουν περισσότερο σεξ, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ. Όπως έδειξε, οι ιδιαίτερα αγχώδεις γυναίκες τείνουν να έχουν πιο σύντομες ερωτικές σχέσεις, γεγονός που υποδηλώνει συσχέτιση σχέση ανάμεσα στην ερωτική επιθυμία και στην προσωπικότητά τους.

Οι ερευνητές εικάζουν ότι ο φόβος τους πως δεν θα βρουν τον σωστό σύντροφο ή ότι δεν θα αποκτήσουν παιδιά τις κάνει να κάνουν σεξ με περισσότερους συντρόφους.

Ευαίσθητοι

Μελέτη του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης έδειξε πως οι άνδρες οι οποίοι είναι ευαίσθητοι και συμπονετικοί, έχουν χαμηλότερα επίπεδα στρες και λιγότερες πιθανότητες να πάθουν έμφραγμα.

Στη σχετική μελέτη, οι άνδρες βαθμολογήθηκαν με βάση «ανδρικά» χαρακτηριστικά, όπως οι αρχηγικές ικανότητες, η επιθετικότητα και η ριψοκίνδυνη συμπεριφορά, και με «γυναικεία» χαρακτηριστικά, όπως η συμπόνια, η τρυφερότητα, η συναίσθηση και η ευαισθησία για τις ανάγκες των άλλων.

Το συμπέρασμα ήταν πως οι πιθανότητες ενός άνδρα να εκδηλώσει στεφανιαία νόσο μειώνονται σημαντικά όταν έχει έντονα τα «γυναικεία» χαρακτηριστικά. Και αυτό, διότι είναι πιο πρόθυμοι να συζητήσουν για τα συναισθήματά τους και να ζητήσουν βοήθεια.

Επιθετικοί

Η επιθετική συμπεριφορά είναι ένα από τα λιγότερο υγιεινά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, διότι πολυάριθμες μελέτες την έχουν συσχετίσει με αύξηση του κινδύνου αναπτύξεως καρδιολογικών και άλλων δεινών.

Σε μελέτη με 448 γυναίκες, επιστήμονες από το Ογκολογικό Νοσοκομείο της Κηφισιάς διαπίστωσαν ότι όσες είχαν έντονη επιθετικότητα είχαν περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με καρκίνο του μαστού.

Μία άλλη μελέτη σε 61 άνδρες με καρκίνο του παχέος εντέρου, η οποία διεξήχθη στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Κρέιτον, στη Νεμπράσκα, έδειξε πως και οι άντρες διατρέχουν ανάλογο κίνδυνο. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η επιθετικότητα και ο θυμός εξασθενούν το ανοσοποιητικό σύστημα, καθιστώντας έτσι τον οργανισμό ευάλωτο στις ασθένειες.

Ο θυμός αυξάνει επίσης κατά 50% τις πιθανότητες να έχει κανείς γενικότερα κακή υγεία, σύμφωνα με μελέτη της Ιατρικής Σχολής MountSinai, στη Νέα Υόρκη.

Οι επιθετικοί άνθρωποι αντιδρούν πιο γρήγορα και πιο έντονα στο στρες, γεγονός που αυξάνει ταχέως την αρτηριακή πίεση και τους καρδιακούς παλμούς τους, προκαλώντας έτσι φθορές στο καρδιαγγειακό τους σύστημα.

Εξωστρεφείς

Οι εξωστρεφείς άντρες έχουν λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν καρδιοπάθεια, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Μιλάνου. Είναι επίσης λιγότερο επιρρεπείς στις λοιμώξεις και έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναρρώνουν γρήγορα όταν αρρωσταίνουν.

Αυτό μπορεί να οφείλεται στα μειωμένα επίπεδα των ορμονών του στρες: οι εξωστρεφείς άνθρωποι είθισται να αντιμετωπίζουν καλύτερα ό,τι τους φέρνει η ζωή. Και εάν πιστεύουν ότι τους συμβαίνει κάτι, το εξωτερικεύουν ευκολότερα.

Ντροπαλοί

Οι ντροπαλοί τύποι έχει αποδειχθεί πως έχουν 50% περισσότερες πιθανότητες να υποστούν έμφραγμα ή εγκεφαλικό. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Northwestern του Σικάγου που πραγματοποίησαν 30ετή μελέτη εκτιμούν πως αυτό οφείλεται στο ότι ζουν πιο περιορισμένη ζωή και νιώθουν έντονο στρες όταν έρχονται αντιμέτωποι με κάτι καινούργιο.

Οι ντροπαλοί χαρακτήρες είναι επίσης πιο ευάλωτοι στις ιογενείς λοιμώξεις, όπως το κοινό κρυολόγημα, ανεξάρτητα από την εποχή του χρόνου, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας. Και σε αυτό το εύρημα, ο ρόλος του στρες πιστεύεται ότι είναι καθοριστικός. Και αυτό, διότι – όπως συμβαίνει και με τους πολύ ευαίσθητους ανθρώπους – έτσι και οι ντροπαλοί δείχνουν να αντιδρούν πολύ πιο έντονα στο στρες σε σύγκριση με τους λιγότερο ντροπαλούς.

Καλοκάγαθοι

Οι πραγματικά καλοκάγαθοι άνθρωποι αποκομίζουν μεγάλα οφέλη στην υγεία τους, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου. Όπως έδειξε, διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο να εκδηλώσουν διαβήτη, οστικά προβλήματα, ισχιαλγία, εγκεφαλικό, ακόμα και νόσο του Άλτσχαϊμερ.

Το εύρημα βασίζεται στην συνδυασμένη ανάλυση περισσότερων από 190 μελετών, οι οποίες δείχνουν πως οι καλοκάγαθοι άνθρωποι τείνουν να είναι απλοί στον τρόπο ζωής τους και έτσι να υιοθετούν υγιεινές συνήθειες, όπως η προσεγμένη διατροφή και η συστηματική φυσική δραστηριότητα.

Tips

Ο χαμηλός δείκτης νοημοσύνης συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για εκδήλωση άγχους και την εμφάνιση άνοιας σε μεγάλη ηλικία, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου.

Πηγή : http://www.kathemera.gr